«У іх не засталося нічога святога». Цяжарныя беларускі зрабілі пратэсную фотасесію (фота)

Пасля мітынгу ў аўтазаку можа апынуцца і дзіця-падлетак, і цяжарная жанчына. Таму некаторыя беларусы вымушаныя шукаць альтэрнатыву вулічным акцыям. Сваю нязгоду з тым, што адбываецца, актывісты выказваюць праз відэазвароты або фотапраекты, піша Ребенок.BY .

Для яе гэта ўжо не першая серыя пратэсных фатаграфій. Нядаўна публікаваліся яе фота з маці немаўлятаў. Пасля гэтага ў асабістыя паведамленні да фатографа пагрукалася Насця Шыліна, мама 3-гадовага хлопчыка. Мінчанка знаходзіцца ў чаканні другога дзіцяці і, як многія іншыя цяжарныя жанчыны, асцерагаецца выходзіць на вулічныя акцыі.

— Але гэта не значыць, што мы не чытаем навін і не бачым, што адбываецца. Мне балюча ад таго, што мае сябры і проста смелыя, мужныя людзі пакутуюць. Мне страшна ад таго, што тое, пра што мы чыталі толькі ў казках і падручніках гісторыі — забойствы, катаванні, збіццё — становяцца нашай звыклай штодзённай рэальнасцю. Мне невыносна ад таго, што я ніяк не магу паўплываць на ўсё гэта. Калі я выйду на пратэст, я буду рызыкаваць жыццём свайго малога. Калі прамаўчу, я прапушчу абуджэнне сваёй краіны. Часцей за ўсё мае страхі застаюцца глыбока ўнутры, яшчэ больш ізалюючы мяне ад маіх сяброў, бо што значаць эмоцыі ў параўнанні з рэальнымі пераломамі, тэрмінамі і звальненнямі?

Мінчанкі аб’ядналіся і разам прыдумалі фотапраект, прысвечаны цяжарнасці ва ўмовах палітычнага крызісу ў Беларусі.

— Наш праект аб страхах, якія не пускае будучых мам у натоўп. Усім зразумела, наколькі гэта небяспечна. Пры гэтым эмацыйна многія ўжо стаміліся ад таго жаху і трызнення, які адбываецца на вуліцах. Таму мы вырашылі раскрыць тэму ў выглядзе некаторага абсурду, каб не «вешаць» на людзей з сур’ёзным выглядам праблему — патлумачыла Дзіна Ярмоленка.

Яўгенія — адна з удзельніц фотапраекта — цяпер знаходзіцца на шостым месяцы цяжарнасці. Спачатку яна хадзіла на акцыі пратэсту, але, назіраючы за дзеяннямі сілавікоў, прыйшла да высновы, што гэта занадта вялікая рызыка. І, нават проста выходзячы ў горад па справах, мінчанка не адчувае сябе ў бяспецы.

— Вельмі страшна выпадкова трапіць пад раздачу, пад кінутую дымавую шашку або беглы натоўп сілавікоў, якія змятаюць усіх на сваім шляху — і старых, і дзяцей. Мне здаецца, у іх ужо не засталося нічога святога. Нам страшна адпускаць сваіх дзяцей на вуліцу і выходзіць самім. У нас у чаце каля 900 цяжарных жанчын і маладых мам, і ўсе яны баяцца за мужоў, за бацькоў, за дзяцей, за сваё здароўе і за сваё жыццё. У многіх пасля 10 жніўня мужы не вярнуліся дадому, жанчыны чакалі іх дома з нованароджанымі. Мірыцца з гэтым ужо не можа ніхто, апалітычных людзей хутка не застанецца.

Усяго ў праекце прынялі ўдзел пяць цяжарных беларусак — усё на позніх тэрмінах. Знайсці жадаючых было проста. Аказалася, што гэта вельмі актуальная тэма для цяжарных жанчын.

— Мы кінулі заклік у сацсеткі і зразумелі, што многім будучым мамам хацелася самавыявіцца, хоць неяк прымяніць сябе ў тэме БЧБ. Тром жанчынам нават прыйшлося адмовіць, бо колькасць удзельніц было абмежавана. Але затое яны падзяліліся адзеннем для здымкаў. Два плашча і паліто я знайшла ў сваім доме ў суседзяў — смяецца Дзіна. — Вельмі ахвотна людзі адгукаюцца ў дапамозе, таму што разумеюць: тэма важная і каштоўная.

Паводле Ребенок.BY