Карбалевіч: Прызываць усіх не будуць — бо на ўсіх не хопіць зброі

Палітолаг разважае пра тое, як расцэньваць абвяшчэнне частковай мабілізацыі ў Расіі і пагрозу Пуціна прымяніць ядзерную зброю.

— Абвяшчэнне частковай мабілізацыі азначае, што ўся стратэгія «спецаперацыі», якая была задуманая Крамлём, — правалілася, — адзначае Валерый Карбалевіч у каментары для «Салідарнасці».

Каб выправіць сітуацыю, даводзіцца звяртацца да якіх-небудзь надзвычайных мераў у выглядзе частковай мабілізацыі, правядзенні экстраных рэферэндумаў на акупаваных тэрыторыях.

Усё гэта кажа, што сітуацыя ў іх вельмі складаная, таму яны прымаюць рашэнні, якія не падтрымліваюцца ў грамадстве, не кажучы ўжо пра міжнародную рэакцыю. Аднак іншага выйсця ў іх няма.

Палітолаг мяркуе, што цяпер рана меркаваць, ці зможа мабілізацыя пераламаць ход вайны. Па крайняй меры, на гэты момант на фронце назіраецца раўнавага, а мабілізацыя расійскіх грамадзян не адбудзецца раптоўна: неабходны час на іх заклік, хоць бы кароткае навучанне і адпраўленне.

Пры гэтым ва ўказе «Аб абвяшчэнні частковай мабілізацыі ў Расійскай Федэрацыі» не гаворыцца, што прызыву будуць падлягаць толькі «грамадзяне, якія знаходзяцца ў запасе, перш за ўсё тыя, хто праходзіў вайсковую службу ў шэрагах Узброеных Сіл», як заяўляў Пуцін.

— Частковая — гэта такая гульня слоў. Што значыць частковая, а што — татальная? Апошняя — гэта калі прызываюцца ўсе мужчыны, але ў гэтым пакуль што няма практычнага сэнсу, таму што для ўсіх не знойдзецца зброі. Таму будуць прызываць столькі, колькі можна ўзброіць, — адзначае Карбалевіч.

Пуцін таксама заявіў: «Тыя, хто будуць шантажаваць нас ядзернай зброяй, павінны ведаць, што ружа вятроў можа развярнуцца і ў іншы бок». Пры гэтым ён сказаў, што Расія можа ўжыць ядзерную зброю ў выпадку, калі будзе пагроза яе тэрытарыяльнай цэласнасці.

— Пагрозу прымянення ядзернай зброі на сёння прадэманстравала толькі Расія. Ніякая іншая краіна гэтым не пагражае, таму незразумела, у дачыненні да каго казаў Пуцін. Пры гэтым ён сам прадэманстраваў, што гатовы ўжыць ядзерную зброю.

Гэта шантаж і пагроза ў першую чаргу, спроба запалохаць Захад, каб ён спыніў пастаўкі зброі Украіне і спроба псіхалагічнага ціску на Украіну. Наколькі рэальна гэта прымяненне — сказаць цяжка, усё будзе залежаць ад ходу вайны. Выключаць такога я б не стаў.

Што тычыцца выступу Лукашэнкі і яго даручэнняў дзяржсакратару Савета бяспекі аб стварэнні Канцэпцыі нацбяспекі, то палітолаг лічыць, што верагоднасць уступлення беларускай арміі ў вайну ва Украіне невысокая, але выступ Лукашэнкі было невыпадковым, хутчэй за ўсё, у яго была інфармацыя аб планах Крамля.

— Яго мілітарысцкая рыторыка была дастаткова сінхронная з пазіцыяй Расіі. Я думаю, гэтым справа і абмяжуецца: такой рыторыкай, мабілізацыйнымі мерапрыемствамі ў рамках Узброеных Сіл. Маўляў, трэба правяраць гатоўнасць той ці іншай вайсковай часткі, тэрытарыяльнай абароны і народнага апалчэння.

То-бок вось такая паказальная падтрымка, якая пакажа Расіі салідарнасць з ёй і гатоўнасць абараняць яе на выпадак атакі з Захаду. Маўляў, мы гатовыя, калі раптам з тэрыторыі Польшчы натаўскія танкі пойдуць на Маскву. А ва Украіну мы не пойдзем.

Паводле gazetaby.com