Правакатарка з пікета Ціханоўскага: Я хацела, каб прэзідэнтам стаў Бабарыка. Разумны, мэтанакіраваны...

Алена Кузьміна прачнулася знакамітай пасля правакацыі, зладжанай пры яе непасрэдным удзеле падчас сустрэчы Сяргея Ціханоўскага з выбаршчыкамі ў Гродне. Блогера тады ж арыштавалі, а яна непрыкметна растварылася ў натоўпе. Пазней высветлілася, што да гэтага яна прыцягвалася да адказнасці за аказанне інтымных паслуг. Што ж, такія заўсёды пад рукой ў сілавікоў, адзначае «Народная Воля».

Тады, 29 траўня, да Сяргея Ціханоўскага нахабна прывязаліся дзве жанчыны. Адна з іх літаральна лезла ў вочы і бесперапынна задавала адно і тое ж пытанне: навошта сабраў людзей? У рэшце рэшт блогер не вытрымаў і гучна сказаў: «Я не хачу з вамі размаўляць, вы правакатар».

Тут жа з'явілася міліцыя. «Я задала пытанне чалавеку, а ён ад мяне ўцякае», — паскардзілася ім Алена Кузьміна.

На абарону Ціханоўскага ўсталі многія гараджане. Завязалася дробная бойка. Худзенькі міліцыянт дэманстратыўна ўпаў на асфальт (а як відаць на відэакадрах, ззаду яго хтосьці спецыяльна падштурхнуў). Сяргея Ціханоўскага без усялякіх разборак затрымаў АМАП.

Пасля інцыдэнту карыстальнікі інтэрнэту даведаліся, што Алена Кузьміна з'яўляецца ўдзельніцай чата «Распусная Беларусь».

Знайшлі і старое фота з тэлефонным нумарам Алены, на якім «прыемная дзяўчына пышных формаў» прапануе правесці вечар з мужчынам, у інтэрнэце нават фігуравала сума, у якую абыдуцца пару гадзін з Аленай. Сама Алена з журналістамі не размаўляла, хоць пытанняў да яе нямала.

Калі я падышла да дома Алены ў Мінску, там стаяла машына «Хуткай дапамогі», а побач з ёй — двое мужчын у нецвярозым стане. Адзін з іх назваўся сваяком Алены. Ён распавёў, што лекары цяпер аказваюць медыцынскую дапамогу яе дачкі, таму зайсці ў кватэру нельга.

— А як сябе адчувае сама Алена?

— У яе нядаўна было двухбаковае запаленне лёгкіх, ляжала у бальніцы. Ціск скача....

— А як яна пасля скандалу жыла?

— Ды нармальна. Гэта ўсё гэтыя «блогеры» арганізавалі. Нават прыйшлося на час з'ехаць з Мінска, таму што вакол дзяжурылі рэпарцёры. Мы ў такой дзяржаве жывем, што ніхто ніякай кампенсацыі не акажа, дапамога не прапануе. Я сам планую ехаць. Лепш за мяжой дроў у печку кінуць і ляжаць, чым тут гарбаціцца…

Пасля гэтага сваяк прапанаваў перадаць Алене мой нумар тэлефона, і неўзабаве яна сама ператэлефанавала. Яе здзівіла, што журналісты да гэтага часу пра яе не забыліся.

— Нашай уладзе гэта (маецца на ўвазе збор людзей у цэнтры горада) гэта не трэба было, — распавяла Алена пра правакацыю з Сяргеем Ціханоўскім. — Арганізатар усяго — ФСБ, а ў мяне былі проста сувязі ў Расіі. Вы разумееце, што я не магу ўсё сказаць, але адмовіцца я не магла. Выставілі ўсё так, як быццам я яму хацела нашкодзіць, але ніхто не падумаў, што ратавала. Лепш так, чым ляжаць закапаным у зямлі.

— Як на вас выйшла ФСБ?

— Вы такая цікавая... Адзін хлопец знайшоў, не магу сказаць усё ў падрабязнасцях…

— Вы не змаглі адмовіцца?

— Так, не змагла.

— Як думаеце, чаму вам пасля гэтага скандалу не дапамаглі з'ехаць з краіны?

— Не ведаю... Мабыць, тут патрэбна. А наогул, паглядзіце, якая актыўная інтэграцыя. Можа, хутка мы станем Расійскай Федэрацыяй, і ўсе канфлікты на гэтым скончацца.

— А як вы асабіста ставіцеся да таго, што адбываецца ў краіне?

— Вось вы ўспомніце гісторыю з Барысам Нямцовым або Аляксеем Навальным. Гэтымі людзьмі можна захапляцца. І паглядзіце, як прыбралі таго ж Нямцова. А што робяць з Навальным... Я шчыра хацела, каб прэзідэнтам стаў Віктар Бабарыка. Разумны інвестар, мэтанакіраваны…

Пасля гэтай размовы журналіст патэлефанавала Алене сама, каб задаць пару дадатковых пытанняў. Аднак яна адмовілася даваць каментары і са словамі «пішыце, што хочаце!» паклала слухаўку.