Выбары ў Расіі — калька беларускага 2020-га?
У РФ цяпер і подпісаў сабрана неяк менш нават у абсалютных, не кажучы ўжо пра адносныя лічбы. І чэргі сціплейшыя. Але ў цэлым усё роўна ўсё вельмі падобна. Такая атрымліваецца калька з нашага дваццатага года. Нават тыя ж самыя наіўныя ілюзіі з нагоды законаў, разважае аўтар тэлеграм-канала «Лісты да дачкі».
Кандыдат, якога не чакалі, але на якога цяпер вельмі спадзяюцца. Так спадзяюцца, што выстройваюцца ў чэргі, каб аддаць за яго подпіс. Табе выбары ў Расіі нічога не нагадваюць?
А ўчора ў іх з'явілася свая няпростая задача. Кандыдат Бабурын абвясціў, што ён перадумаў быць кандыдатам, і здымаецца з выбараў на карысць Пуціна. Сказаў, што ў яго радзімы надышлі цяжкія часы, а ў цяжкія для Радзімы часіны — не час здрабняць сілы. Правільным патрыётам трэба аб'яднацца вакол адзіна правільнага кандыдата.
І з рубільнікам ад інтэрнэту яны ўчора, зноў жа, эксперыментавалі. Эксперыментавалі з пераменным такім поспехам. Каб у цяжкія для іх радзімы гадзіны інтэрнэту не было, давядзецца яшчэ папрацаваць, але я амаль упэўнены, што дадуць рады.
Увогуле, што я табе скажу. Труба, вядома, ніжэйшая і дым больш рэдкі. І подпісаў неяк менш нават у абсалютных, не кажучы ўжо пра адносныя лічбы. І чэргі сціплейшыя. Дый непрастытутка ў Беларусі... больш каларытная. Але ў цэлым усё роўна ўсё вельмі падобна. Такая атрымліваецца калька з нашага дваццатага года. Нават тыя ж самыя наіўныя ілюзіі з нагоды законаў.
Вядома, можа быць гэта проста выпадковае знешняе падабенства. Я амаль нічога не ведаю пра Расію, каб зразумець, што насамрэч адбываецца ў Расіі. Можа, нічога там і не адбываецца. Таму што ўсе рэйтынгі ж паказваюць, што рэйтынгі моцныя як ніколі. Што расейскі народ усім задаволены. Не лічачы якой не мае электаральнага значэння меншасці. Што нічога гэтаму народу не трэба для шчасця, акрамя вайны ва Украіне. Хіба што можа вайна супраць НАТА, каб шчасце было зусім ужо поўным.
Але, з іншага боку, старонняму назіральніку ў пачатку лета дваццатага года таксама, можа, падалося б, што ў нас усё ў парадку. Таму што ніякія рэйтынгі нашага дзявятага жніўня і ўсяго што здарылася пазней, таго не прадвяшчалі. Па ўсіх гэтых рэйтынгах нічога, што здарылася пасля дзявятага жніўня, наогул не павінна было здарыцца.
Таму што гадаць на рэйтынгах добра, калі ў жыцці нічога не мяняецца. А калі здараюцца рэзкія перамены, то карысці ад рэйтынгаў мала. Не ўмеюць рэйтынгі гэтыя перамены заўважаць. Вось расійскія ўлады, мяркуючы па няпростых абставінах і эксперыменце з рубільнікам ад інтэрнэту, таксама не вельмі вераць у рэйтынгі. Калі б верылі — ім бы непрастытутка не спатрэбілася. А калі спатрэбілася, то, значыць, баяцца, што нават іх патрыятычныя сілы захочуць сабе каго-небудзь новага.
Але я не буду рабіць ніякіх далёка ідучых высноў. Нават тыя людзі, якія разбіраюцца ў расійскім жыцці, ніякіх, я гляджу, далёкасяжных высноў сабе не дазваляюць.
Мне вось толькі таксама вельмі цікава, ці з'явіцца там у іх сокалы, якія скінулі пацука на прыступкі дома ўрада ў дзень адмовы ў рэгістрацыі Бабарыкі і Цапкалы.