«Пуцін ужо думае ў парадыгме 1939 года, меркаванне Лукашэнкі яго не хвалюе»
Прыход вялікай вайны ў Беларусь становіцца непазбежным пры любым сцэнары распаўзання расійскай агрэсіі.
Папулярны тэлевядоўца з ЗША Такер Карлсан у ноч на 9 лютага апублікаваў на сваім сайце і ў сацсетцы Х зацяжное інтэрв'ю з Пуціным. На працягу двух гадзін Карлсан задаваў Пуціну пытанні, а Пуцін выклаў уласную версію гісторыі Расіі і Украіны.
Як цывілізаваны свет успрыняў адкрыцці Пуціна, сведчыць рэакцыя былога прэзідэнта Манголіі Цахіягійна Элбэгдоржа. «Пасля выступу Пуціна я знайшоў гістарычную карту Манголіі», — напісаў Элбэгдорж у сацсетцы X. І для большай пераканаўчасці прымацаваў да публікацыі карту, на якой уся цяперашняя тэрыторыя Расіі ўключаная ў склад імперыі Чынгісхана.
Двухгадзіннае інтэрв'ю амерыканскага Карлсана і расійскага Пуціна нарабіла шуму ў інфармацыйнай прасторы. Можна бясконца доўга і са смакам абсмоктваць дзіўныя павароты плыні свядомасці Пуціна. У выніку паток думак крамлёўскага старца разабралі па костачках, а страсці ўлягліся.
Якую галоўную думку Пуцін спрабаваў данесці свету на працягу двух з лішнім гадзін? Выданне bgmedia.site спытала пра гэта ў гісторыка і палітычнага аглядальніка Аляксандра Фрыдмана.
— Выснова вельмі простая. На словах Пуцін спрабуе пусціць пыл у вочы, маўляў, Крэмль гатовы да мірных перамоваў і заканчэння вайны. А ў рэальнасці ўся яго рыторыка кажа пра тое, што мэты Масквы не змяніліся, рэваншысцкая палітыка будзе працягвацца. Больш за тое, развагі пра Польшчу і Гітлера, як мне здаецца, адназначна сведчаць пра тое, што Пуцін ужо думае ў парадыгме 1939 года. Гэта значыць, у перадваеннай парадыгме. Усе тэорыі, усе развагі пра тое, што ў Еўропе запахла вайной, і вайна ў Еўропе можа стаць рэальнасцю, што праз некалькі гадоў Пуцін можа атакаваць Еўропу, здабылі злавесныя абрысы. Да гэтага трэба падыходзіць вельмі сур'ёзна. У выпадку Пуціна трэба проста пачуць, што ён кажа. Тым больш, што ён больш і не маскіруе свае планы.
— Значыць, мае рацыю нямецкі таблоід Bild, які агучыў сцэнар магчымага ўварвання Расіі ў Еўропу. Як мы памятаем, галоўная роля ў гэтым крамлёўскім сцэнары адводзіцца Беларусі.
— Bild толькі агучыў базавы сцэнар развіцця падзей, з якога зыходзяць вайсковыя выведкі краін NATO. Калі мы гаворым пра напад на краіны Балтыі ці Польшчу, то агрэсія супраць трох краін з чатырох названых без удзелу Беларусі немагчымая. Любы напад на Латвію, Літву ці на Польшчу будзе ажыццяўляцца праз Беларусь; на Польшчу і Літву дык дакладна. Але роля Беларусі так адкрыта ў гэтых сцэнарах і не прагаворваецца. Аднак цалкам відавочна, што калі нешта пачнецца, то гэта пачнецца альбо з тэрыторыі Беларусі, альбо пры ўдзеле Беларусі. А магчыма — з тэрыторыі Беларусі і пры ўдзеле Беларусі. На жаль, Беларусі не выблытацца з гэтага сцэнару: пры любой рэалізацыі расійскага агрэсіўнага плана вайна прыйдзе ў Беларусь.
Глядзіце таксама
— Пры існаванні такой пагрозы ці не варта было Захаду прыняць прэвентыўныя меры па нейтралізацыі рэжыму Лукашэнкі? Цяпер, не адкладваючы ў доўгую скрыню?
— Рэжым Лукашэнкі адыгрывае дапаможную ролю. Захад не ўспрымае яго як самастойнага гульца. Таму на яго і глядзяць адпаведным чынам: яго цалкам і цалкам кантралюе Крэмль. Таму з Лукашэнкам ніхто і не вядзе размову, таму што разумее: Лукашэнку вайсковы сцэнар не выгадны, але ён нічога зрабіць не можа. Больш не Лукашэнка прымае пастановы.
— З вялікай доляй верагоднасці можна казаць, што эскалацыя вайны наканаваная?
— Не, вайна не наканаваная. Гаворка ідзе пра нарошчванне ваенных мускулаў. Верагоднасць вайны павялічваецца, хоць яе непазбежнасць і не наканаваная. Але шмат што кажа пра тое, што Пуцін можа пайсці далей.
— Пуцін адважыцца адкрыць другі фронт? Паралельна з Украінай?
— Базавы сцэнар, пра які мы гаворым, разглядаецца якраз у тым выпадку, калі Пуцін дасягне сваіх мэтаў ва Украіне. Гэта, хутчэй, план будучыні. А форс-мажоры магчымыя ў розных сітуацыях.
— Такім чынам, адзіны варыянт прадухілення кантынентальнай вайны — дапамагчы Украіне перамагчы?
— Усе справаздачы якраз пра гэта і кажуць: аслабіць і
скаваць Расію і дапамагчы Украіне.