Лукашэнка абяцаў некалі легчы за Расію пад танкі NATO, аднак зусім не зацікаўлены рэальна ўпісвацца за саюзніка

Пасля некалькіх дзён маўчання Лукашэнка 10 жніўня нарэшце згадаў публічна пра ўкраінскі наступ у Курскай вобласці. Прычым, у адрозненне ад крамлёўскай прапаганды, якая памяншала маштаб гэтага наступу, адкрыта заявіў, што УСУ прасунуліся на 30-35 кіламетраў, піша палітычны аналітык Аляксандр Класкоўскі на «Позірку».

«Учора ўвечары куча беспілотнікаў ...»

Да таго часу расейскія z-блогеры паспелі ўжо добра патаптацца па беларускім кіраўніку, абвінавачваючы яго ў здрадзе за ліпеньскі адвод войскаў ад украінскай мяжы.

Але з яго вуснаў слоў аб гатоўнасці грудзьмі ўстаць на абарону Расіі так і не прагучала. Акцэнт быў зроблены на іншым: маўляў, напярэдадні вечарам куча ўкраінскіх беспілотнікаў уварвалася ў паветраную прастору Беларусі, аднак яе доблесныя ВПС і СПА з мэтамі дакладна разабраліся.

Для мацнейшай драматызацыі Лукашэнка паведаміў, што ў дадатак да паднятых у паветра самалётам і верталёту нават «сродкі РСЗА былі пераведзеныя ў падвышаную баявую гатоўнасць». Хаця незразумела, як «Град» ці «Паланэз» можа збіваць дроны.

Зрэшты, паводле звестак маніторынгавай групы «Беларускі Гаюн», ніякіх чужых беспілотнікаў над Беларуссю ў той дзень яе авіяцыя не знайшла, «запускаў ракет са знішчальніка Су-30 або верталёта Мі-24 не праводзілася».

Між тым беларускія вайскоўцы нібыта знайшлі на абломках БПЛА маркіроўку вытворцаў краін ЕС. З гэтай нагоды 12 жніўня ў МЗС Беларусі быў выкліканы павераны ў справах Еўрасаюза Стэн Нёрлаў.

Яшчэ раней, 10 жніўня, на той жа дыван выклікалі часовую павераную ў справах Украіны Вольгу Цімуш. Ёй і зусім прыгразілі, што могуць выкінуць пасольства. У дадатак да ўсяго Мінск паскардзіўся на ўкраінскія БПЛА ў Савет бяспекі ААН.

Не толькі палітычныя супернікі Лукашэнкі, але і шэраг экспертаў лічаць, што ўся гэтая гісторыя з «кучай беспілотнікаў» прыдумана. Сцвярджаюць, у прыватнасці, што паказаныя па дзяржТБ абломкі дронаў выглядаюць ненатуральна, сухая трава вакол не выгарэла.

Патрэбна была нагода падняць сусветны шум

У любым выпадку беларускім уладам недарэчна адлюстроўваць абражаную нявіннасць, пасля таго як яны падалі сваю тэрыторыю для нападу на Кіеў у лютым 2022-га. І потым яшчэ некалькі месяцаў расійцы білі ракетамі па Украіне з тэрыторыі і з паветранай прасторы саюзніка.

А вось тут патрэбна была нагода, каб падняць сусветны шум. Найперш гэта разлічана на Маскву і расійскую аўдыторыю. Маўляў, па-першае, мы вам рэальна дапамаглі, збіўшы БПЛА, якія ляцелі праз Беларусь на вас. Па-другое, самі рыхтуемся адбівацца, вымушаны сцягваць войскі да паўднёвай мяжы, узмацняць групоўку на гомельскім і мазырскім тактычных напрамках.

МЗС гучна заяўляе, што Беларусь будзе выкарыстоўваць права на самаабарону. Парламентарый Алег Гайдукевіч пагражае Кіеву ў выпадку нападу ўдарам у адказ «па цэнтрах прыняцця рашэнняў». Праўладныя каментатары гавораць аб «акце ўварвання», сцвярджаюць, што Украіна, будучы ў агоніі, спрабуе ўцягнуць Беларусь у ваенныя дзеянні, пашырыць зону канфлікту.

Навошта гэта трэба Кіеву, незразумела. Бо тады сілы суперніка павялічваюцца, лінія баявога судотыку даўжэе на тысячу з лішнім кіламетраў.

Пры гэтым украінская дзяржпагранслужба (ДПСУ) па стане на нядзелю не бачыла перамяшчэння войскаў у прыгранічных раёнах Беларусі. Прадстаўнік ДПСУ Андрэй Дземчанка выказаў меркаванне, што «ў рамках гэтага інфармацыйнага ўплыву Беларусь будзе вымушана рабіць фота- і відэаматэрыялы». ДзяржТБ сапраўды паказала пагрузку танкаў на платформы. Аналітыкі звярнулі ўвагу на тое, што танкі — без «мангалаў» (абароны ад дронаў), гэта значыць не падрыхтаваныя да рэальнага бою.

Па дадзеных ініцыятывы «Супольнасць чыгуначнікаў Беларусі», сур'ёзнай перакідкі войскаў да ўкраінскай мяжы насамрэч няма. Гэта значыць уся гэтая мітусня можа быць у значнай ступені імітацыяй.

Лукашэнка паказвае перад Масквой, што сам на валасінку ад агрэсіі.

Так раней ён маляваў натаўскую пагрозу: маўляў, супастаты хочуць праз Беларусь ударыць у спіну рускім братам, а я іх гераічна прыкрываю. Памятаеце сакавіцкі выезд правадыра да літоўскай мяжы, калі ён мацаў мяшкі на блокпосце, загадаў страляць на паражэнне, калі сунуцца ворагі?

Застаецца дэманстраваць баявыя стойкі

Насамрэч кіраўніка Беларусі, верагодна, грызуць зараз цяжкія думкі.

Глядзіце, раней Уладзімір Пуцін, Дзмітрый Мядзведзеў, маскоўскія прапагандысты празрыста намякалі, што РФ можа пусціць у ход ядзерную зброю. Цяпер УСУ перасеклі «святыя рубяжы» і грунтоўна ўварваліся ў «спрадвечна рускія землі». Сусветная прэса гаворыць аб першым уварванні на тэрыторыю РФ з часоў Другой сусветнай вайны. Але пагроз ужыць ядзерку з Крамля не чуваць.

Больш за тое, кіраўніцтва РФ не хоча абвяшчаць, што на яе тэрыторыю прыйшла сапраўдная вайна. Пуцін назваў дзеянні суперніка «маштабнай правакацыяй». Масква аб'явіла ўсяго толькі рэжым контртэрарыстычнай аперацыі. Што, дарэчы, на сёння фармальна як бы ратуе Лукашэнку: ну, калі вы не кажаце пра агрэсію, то і аказваць вам прамую ваенную дапамогу, як таго патрабуюць саюзніцкія абавязацельствы, няма патрэбы.

Захад жа, назіраючы за гэтым сюжэтам, бачыць, што не такі страшны чорт, што можна не так скоўваць украінцаў у пытаннях прымянення заходняй зброі па расійскай тэрыторыі. Гэта значыць такога кшталту табу, хутчэй за ўсё, будуць і надалей паступова здымацца.

У Мінску ж, верагодна, з асцярогай думаюць: а што калі Пуцін зараз паставіць пытанне рубам: давай-ка, саюзнічак, прыйшоў час у прамым сэнсе апынуцца ў адным акопе!

Між тым наступленне ў Курскай вобласці паказвае беларускім уладам, на што яны нарвуцца, калі рызыкнуць увязацца ў баявыя дзеянні супраць Украіны. Яе загартаваныя ў баях войскі, вершычы адплату, могуць прайсці як праз алей праз абарону беларускай арміі, якая не мае баявога вопыту. Ды і масавага жадання ваяваць супраць украінцаў у яе шэрагах, мяркуючы па ўсім, няма.

У беларускім грамадстве, як паказвае сацыялогія, фактычна склаўся антываенны кансэнсус. Так што рэжым зноў можа захістацца. І узбройваць масу грамадзян кіраўнік, перажыўшы 2020 год, напэўна не гарыць жаданнем.

Увогуле, застаецца гэтая гульня ў імітацыю, дэманстрацыя баявых стоек.