Магда: Аперацыя УСУ ў Курскай вобласці сур'ёзна залье сала за шкуру расійцам
Больш за чатыры дні войскі Украіны вядуць наступ у Курскай вобласці РФ. У ноч на 6 жніўня падраздзяленні УСУ пачалі наступ у напрамку горада Суджа, а па стане на 8 жніўня яны прасунуліся да 35 км углыб Расіі.
Пра прычыны і наступствы вылазкі ўкраінскіх войскаў на тэрыторыю РФ выданне bgmedia.site пагаварыла з дырэктарам Інстытута сусветнай палітыкі (Кіеў, Украіна) Яўгенам Магдам.
— 6 жніўня войскі Украіны атакавалі Курскую вобласць РФ. За гэтыя дні яны прасунуліся на 35 кіламетраў углыб расійскай тэрыторыі. Што гэта: разведка боем, спецаперацыя па захопу Курскай АЭС ці ж сапраўды новы паварот у вайне?
— Баявыя дзеянні сіл абароны Украіны на тэрыторыі Курскай вобласці — ні што іншае, як працяг расійска-ўкраінскай вайны. Міжнароднае права дае Украіне магчымасць паўнавартасна дзейнічаць на тэрыторыі агрэсара, нікога пра гэта не пытаючыся: менавіта Украіна стала ахвярай агрэсіі, а не наадварот. Проста расійцы залішне захапіліся атакай у Данецкай вобласці і празявалі контрудар Украіны ў Курскай вобласці.
У выніку ўвесь свет бачыць, што межы не такія непарушныя, як пра гэта было прынята казаць доўгі час. А Пуцін выглядае вельмі засмучаным тым, што адбываецца: у жніўні з «Курскам» у яго ніяк не ладзіцца.
Я думаю, што гэта сапраўды бліскучая вайсковая аперацыя з боку Украіны і яна дазваляе разлічваць на вайскова-палітычныя наступствы. Не, яна не прывядзе да заканчэння вайны, але сур'ёзна залье сала за шкуру расійцам.
— Што паказала спецаперацыя УСУ на расійскай тэрыторыі?
— Мы бачым, што дзясяткі расійскіх вайскоўцаў здаліся ў палон. Мы бачым, што спробы перакінуць рэзервы ў Курскую вобласць сканчаюцца досыць прыцэльнымі артылерыйскімі ўдарамі па іх. Мы бачым, што Расія не падрыхтаваная да баявых дзеянняў на сваёй тэрыторыі, яна не здольная эвакуяваць насельніцтва і не здольная забяспечыць нармальнае вядзенне вайны. Гэта значыць, для Расіі вайна на сваёй тэрыторыі — вельмі сур'ёзны выклік. Назіраць за яго ажыццяўленнем Украіне тактычна выгадна: будзем разлічваць, што гэты ціск памяншае ў цэлым ціск на Украіну.
— Ці можа Пуцін абвясціць вайну Украіне ў выніку гэтай спецаперацыі?
— Пуцін не абвесціць вайну Украіне. І не абвесціць па адной простай прычыне: абвяшчэнне будзе азначаць прызнанне Украіны роўным Расіі суб'ектам міжнароднага права. Пуцін на гэта ніколі не пойдзе, я ў гэтым упэўнены практычна на 100 адсоткаў. Ён нават не называе ўваходжанне ўкраінскіх войскаў уварваннем, а ўсяго толькі празмернай эскалацыяй. Крамлёўскі слоўны арсенал бывае вельмі розным, але ў дадзеным выпадку ўсё зводзіцца да аднаго: няма месца рашучым дзеянням і дэманстрацыі расійскай ваеннай сілы.
Я разумею, што ў бліжэйшыя дні Расія будзе адпраўляць падмацаванне ў Курскую вобласць. Але трэба таксама разумець, што не так проста разгарнуць сотні танкаў і дзясяткі тысяч людзей.
Глядзіце таксама
— Ходзяць чуткі, што Лукашэнка нібыта рыхтуецца адправіць беларускія войскі ў Курскую вобласць, каб выканаць свае саюзніцкія абавязацельствы. Наколькі верагодны такі сцэнар?
— Не, ніякіх беларускіх войскаў у Курскай вобласці не будзе. Лукашэнка, безумоўна, не ідыёт, каб вырашыцца на такую авантуру. І сама Расія заявіла, што не будзе прасіць дапамогі ў АДКБ. Я ў гэтым практычна ўпэўнены.
— На нядаўнім пасяджэнні Савета міністраў унутраных спраў дзяржаў — удзельніц СНД Лукашэнка агітаваў сілавікоў трымацца разам з Расіяй: «Хто яго ведае, што будзе заўтра з намі, з нашымі дзяржавамі, і ці не прыйдзецца да той жа Расіі звярнуцца па дапамогу. А апошнія падзеі кажуць, што нікому мы не патрэбныя. Ні Расія, ні мы з вамі і гэтак далей. Нам трэба трымацца разам». Але не заклікаў, напрыклад, выканаць саюзніцкія абавязацельствы па АДКБ і ўвесці СНГшные войскі ў РФ. АДКБ дапаможа Пуціну?
— АДКБ не будзе дапамагаць Пуціну, бо ім няма чым дапамагаць. І няма такога палітычнага імкнення, палітычнага жадання. АДКБ у ваенна-палітычным плане мёртвая — гэта павінен усведамляць кожны, хто спрабуе сёння на гэтую тэму разважаць.
— Якраз прэзідэнт Казахстана апублікаваў праграмны артыкул, у якім заклікаў краіны Цэнтральнай Азіі стварыць уласную сістэму бяспекі. Галоўнае пытанне: ад каго абараняцца?
— Я думаю, што сёння краіны Цэнтральнай Азіі разумеюць, што любая эскалацыя для іх будзе нявыгадная. Таму яны і шукаюць магчымасць стаць палітычнымі кліентамі хутчэй Кітая, чым Расіі. Расія ўвесь час слабее, а Кітай усё яшчэ досыць моцны. Але разам з тым яны не хочуць паказальна сварыцца з Расіяй, ім гэта аб'ектыўна не выгадна. Таму мы будзем і далей назіраць разнастайныя рухі цэнтральнаазіяцкіх прэзідэнтаў у гэтым кірунку.