Вайсковы эксперт Сяргей Грабскі: Лукашэнка проста хоча выжыць

Вайсковы эксперт Сяргей Грабскі распавёў пра тое, ці ёсць сёння рэальная пагроза для Украіны з боку Беларусі, як у далейшым можа дзейнічаць Расія.

Самаабвешчаны прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка зрабіў шэраг супярэчлівых заяў па Украіне. У прыватнасці, ён абвінаваціў Украіну ў запуску ракет па тэрыторыі Беларусі і загадаў вайскоўцам «узяць пад прыцэл» цэнтры прыняцця рашэнняў у сталіцах праціўнікаў Мінска, піша ўкраінскае выданне Главред.

— Ці звязаная рэзкасць у заявах Лукашэнкі з прасоўваннем расійцаў на Луганскім кірунку?

— Не, не звязаная. Трэба разумець, што спадар Лукашэнка гуляе ў сваю гульню і гэтая гульня называецца «выжыць». Выжыць любым коштам. Таму ён робіць усё для таго, каб выратаваць сваё жыццё, і дагадзіць свайму маскоўскаму гаспадару.

Калі паглядзець на тое, што робіцца на ўкраінска-беларускай мяжы, то мы бачым хрэстаматыю з асноў нацыянальнай бяспекі або фактары, якія сведчаць пра пагрозу нацыянальнай бяспецы краіны. І тут не важна — Украіна, Расія, Бурундзі або Бераг Слановай Косці. Тут гаворка ідзе пра тое, што яны існуюць і з'яўляюцца аб'ектыўнымі. Гэтыя фактары мы назіраем — гэта і навучанне, і засяроджванне, і перакідка войскаў, і ўдакладненне рэсурсаў і разгортванне пазіцыйных раёнаў.

Ці выстаіць Лукашэнка супраць ціску Расійскай Федэрацыі па прыцягненні яго да вайны, ніхто сказаць не можа — ён сам гэтага не ведае. Ён адчайна спрабуе ўтрымацца на сваіх пазіцыях, паказваючы, наколькі ён не здольны праводзіць, напрыклад, нейкія наземныя наступы. Таму, нягледзячы на ўвесь спектр фактараў, якія сведчаць аб тым, што праца вядзецца, мы не назіраем на сённяшні дзень дастатковай колькасці сухапутных груповак на межах з Украінай.

Але трэба разумець важны аспект. Ён звязаны з тым, што згодна з высновамі з вучэнняў «Захад-2017», усе паветраныя групоўкі на тэрыторыі Саюзнай дзяржавы, якімі з'яўляюцца Расія і Беларусь, падпарадкоўваюцца камандаванню ваенна-касмічных сіл РФ. І тут узнікае сур'ёзны непакой, звязаны з разгортваннем сістэмы супрацьпаветранай абароны відавочна не беларускага паходжання і перакідання самалётаў на паўднёвыя аэрадромы. Гэта значыць, мы ўсведамляем, што для расіян беларускі «балкон» разглядаецца як удалы плацдарм, з якога можна наносіць удары, таму што ён навісае над Украінай.

Расійцы чамусьці да гэтага часу думаюць, што асноўныя пастаўкі заходняга ўзбраення ажыццяўляюцца па чыгунцы. І тут яны выходзяць на прынадны кавалак нашай інфраструктуры — чыгуначны кірунак Ягодзін-Ковель-Сарны-Корасцень і далей на Кіеў.

Натуральна, што там ім трэба наносіць удары і вы разумееце, што запасы крылатых ракет з'яўляюцца рэшткавымі, такім чынам, яны, магчыма, разглядаюць пытанне выкарыстання авіяцыі. Але ўлічваючы тое, што мы маем ужо дастаткова сур'ёзную (не перфектную, але сур'ёзную) сістэму супрацьпаветранай абароны, яны ўсведамляюць, што гэта будзе дастаткова складана рабіць. Таму яны ўмацоўваюць сваю паветраную сістэму і могуць наносіць удары па нашых чыгуначных вузлах з выкарыстаннем авіяцыі. Дакладнасць гэтых удараў, самі разумееце, будзе мінімальная, таму што яны могуць наносіцца з максімальна дапушчальнай вышыні або з-за межаў дзеяння СПА Украіны, гэта значыць з вялікай адлегласці. Таму пакутаваць ад гэтага можа мірнае насельніцтва — гэта будуць правакацыі, подлы ўдар пад дых. І гэта я разглядаю як асноўную пагрозу з поўначы, якая сёння мае месца.

— Беларуская армія самастойна не здольная весці такія баявыя дзеянні — яна можа дзейнічаць выключна ў сімбіёзе з расійскімі падраздзяленнямі…

— Тады сітуацыя зменіцца да горшага, але сёння гэта пакуль носіць дэманстрацыйны характар. Замест гэтага мы глядзім на заявы, якія прагучалі ад Лукашэнкі, і не можам выключыць магчымасці (на што, уласна, ужо адрэагавала ўкраінская ўлада) таго, што колькасць правакацый з прыцягненнем дыверсантаў або іншых агнявых правакацый можа павялічвацца. Таму меры ўжо прымаюцца, людзі скардзяцца на тое, што ў Кіеў вельмі цяжка заехаць з-за блокпастоў, але гэта рэаліі вайны. Уласна, такая сітуацыя на мяжы з Беларуссю і як яна будзе развівацца, будзе залежаць ад таго, як будзе развівацца сітуацыя на Данбасе і іншых участках фронту.

— Вы згадвалі паўночны кірунак і казалі аб разгортванні там не беларускай авіяцыі. Можа адноснае «зацішша» ў Кіева азначаць, што Расія рыхтуе пэўныя рэзервы для таго, каб разам з беларускай арміяй зноў пайсці на Кіеў?

— Не, таму што ў бягучай сітуацыі, калі ёсць магчымасць паглядзець сродкамі тэхнічнай выведкі як вайскоўцы Расійскай Федэрацыі, седзячы ў сябе ў намёце збіраюць вошай, і палічыць тых вошай, схаваць перамяшчэнне такой вялікай групоўкі войскаў і сіл фізічна немагчыма.

Гэтак жа я скептычна стаўлюся да думак аб тым, што Расія трымае зацішша, а затым нанясе ўдар ракетамі. Яна можа, ад гэтага не застрахаваны любы чалавек, які жыве ў Цярнопалі, Чарнаўцах, Івана-Франкоўску, Жытоміры ці Кіеве, я ўжо маўчу пра Дняпро і Запарожжа. Але нават рускія ўжо самі зразумелі, што нанясенне ракетных удараў — гэта хутчэй інструмент тэрарыстычнай актыўнасці, чым уплыву на ваенную сітуацыю. Таму можна меркаваць, што яны цяпер проста тэстуюць чарговую партыю ракет для таго, каб запусціць іх па Украіне.

Як я ўжо сказаў, на тэрыторыі Беларусі цяпер знаходзяцца прыкладна 1500 вайскоўцаў, якія нават фізічна не могуць прадстаўляць пагрозу для ўкраінскай арміі ў бліжэйшай перспектыве. Нават калі іх усіх сабраць разам з тымі батальённа-тактычнымі групамі Беларусі і дадаткова разгледзець пытанне перамяшчэння сіл і сродкаў Беларусі, то іх усё роўна будзе недастаткова.

Ды і тут ёсць яшчэ адна цікавая інтрыга. Таму што Лукашэнка, дэкларуючы сваю прыхільнасць мэтам «спецыяльнай ваеннай аперацыі» заяўляе пра тое, што яму трэба трымаць пэўныя сілы і сродкі на польскай мяжы, каб натаўскія войскі не ўдарылі ў спіну «вялікаму рускаму воіну». Таму ён выкарыстоўвае гэта ў такім ракурсе, што не могуць перакінуць войскі на ўкраінскі кірунак, таму што затуляюць спіну рускім салдатам на межах Літвы і Польшчы — нібыта там ім хтосьці пагражае, хоць нават віртуальна такога няма.

Гэта вельмі тонкая палітычная гульня, якая мае на мэце толькі адно — Лукашэнка хоча жыць.

— Гэта значыць ні пра якія напады Лукашэнкі на Польшчу або Літву так жа гаворка не ідзе?

— Я тут павінен прымяніць няпоўную цытату, але меркаванне Марка Салоніна (расійскі пісьменнік, аўтар кніг аб пачатку Другой сусветнай вайны. — Главред), які сказаў, калі падчас Савецкага Саюза ў бок краін NATO не прагучала нават стрэлу, то не можа ісці нават гаворкі пра тое, каб цяпер Расія (я ўжо маўчу пра Беларусь), знаходзячыся ў такім стане, наважылася на нейкую актыўную правакацыю супраць якой-небудзь краіны NATO — гэта выключана. Пры пэўных псіхалагічных станах кіраўніцтва Расійскай Федэрацыі мы не можам выключыць такога дзеяння, але пакуль яны яшчэ прэтэндуюць на рэшткі здаровага сэнсу, яны гэтага рабіць не будуць.

Савецкі Саюз, які не меў такіх цесных сувязяў з заходняй цывілізацыяй — і тое не вырашаўся на такія рэчы. А цяпер пануючая вярхушка РФ, нягледзячы на санкцыі, так жорстка завязаная на Захад, што проста не рызыкне гэтага рабіць.

У чым захоўваюць грошы ўсе расійскія алігархі? Не ў рублях або юанях, а ў доларах, еўра ці іншай устойлівай валюце накшталт швейцарскіх франкаў, хоць Швейцарыя ўжо заявіла аб недапушчальнасці гэтага. Таму, як казалі брытанцы, самай моцнай з'яўляецца кавалерыя Святога Георгія (залатыя манеты з выявай Святога Георгія), таму ніхто там нікуды не палезе.

Лукашэнка гуляе на сваю публіку, ён спрабуе такім чынам запусціць дымавую заслону, каб не рабіць роўна нічога для таго, каб беларуская армія, на штыках якой ён сядзіць ва ўладзе, была знішчаная ў баях ва Украіне.