«Армія Расіі ў глыбокім шоку»: Заходняя прэса пра контрнаступ Украіны

Украіна праводзіць контрнаступленне на поўдні, якое адбываецца ва ўмовах інфармацыйнай цішыні: украінскія ўлады заклікалі «не ствараць ажыятаж». Што пра яго пішуць замежныя журналісты?

Контрнаступленне УСУ чакалі доўга, у тым ліку і на Захадзе. Кореспондент.net распавядае, што пра гэта піша сусветная прэса.

Frankfurter Rundschau, Германія: У Масквы не засталося добрых варыянтаў

Без Херсона Расія страціць кантроль за водазабеспячэннем Крыма. Без Херсона не будзе скразнога сухапутнага калідора ад Луганска да Севастопаля. Без Херсона наступ рускіх на свабодную Адэсу будзе таксама вельмі цяжкім.

Што [Пуцін] мае намер зрабіць для таго, каб прадухіліць гэтую ганьбу? Вырашыцца на нейкую безнадзейную, небяспечную і для самой Расіі эскалацыю — напрыклад, з ужываннем ядзернай або хімічнай зброі? Ці хутка — і ў аднабаковым парадку абвесціць пра спыненне агню ў невыразнай надзеі на тое, што гэта будзе ўспрынята як знак сілы? Па праўдзе кажучы, у Пуціна больш не засталося «добрых варыянтаў».

Economist, Вялікабрытанія: Контрнаступ Украіны падае сігнал

Нядаўна Расія ўзмацніла сваю хватку ў Херсонскай вобласці: яна ўвяла там расійскую праграму навучання ў школах, прапанавала жыхарам расійскія пашпарты — і падрыхтавала фіктыўны рэферэндум, мэта якога — анексія тэрыторыі.

Мэта ж украінскага кіраўніцтва — падарваць усе гэтыя высілкі. Украіна таксама імкнецца прадэманстраваць як сваім заходнім партнёрам, якія пастаўляюць большую частку зброі і боепрыпасаў, так і ўласнаму колу, што вайну можна выйграць, і што расійскія войскі сапраўды могуць быць адціснутыя і адкінутыя прэч. Бліжэйшыя дні і тыдні стануць вырашальным выпрабаваннем для гэтай стратэгіі.

New York Times, ЗША: Украінцы здзіўляюць

Генерал Стывен Твіці, які раней служыў у арміі ЗША, а цяпер які займае пасаду навуковага супрацоўніка Цэнтру еўрапейскіх палітычных аналізаў, заўважыў, што «калі нехта пачынае контрнаступленне, ён звычайна хоча атрымаць элемент нечаканасці, таму даволі цікава, што ўкраінцы абвясцілі аб сваім».

Ён выказаў здагадку, што гэтая стратэгія можа мець на мэце зняць ціск з усходу, вымусіўшы Расію перанакіраваць некаторыя сілы на поўдзень.

«Здзіўляе тое, што з тым, што ў іх ёсць, а таксама дзякуючы трэніроўкам, якія забяспечылі ЗША, яны сапраўды змаглі нанесці ўдары ў Крыме і за мяжой. Калі яны працягнуць у тым жа духу, то змогуць наступіць расійцам на пяткі і дасягнуць пэўных поспехаў», — сказаў генерал Твіці.

De Standaard, Бельгія: Пуцін: спіраль падзення

Напышлівая і разадзьмутая ідэя «Вялікай Расіі» цяпер, мяркуючы па ўсім, усё больш паварочваецца супраць Пуціна. Магчыма, ён спадзяваўся, што імперская ідэя забяспечыць яму новы зарад энергіі ў Расіі. Але імперыя, якая церпіць паразы і губляе дзясяткі тысяч салдат забітымі і параненымі, перш за ўсё стварае кактэйль з расчаравання, апатыі і сіл процідзеяння.

У падобнай паражэнчай атмасферы Пуціну будзе няпроста абвясціць маштабную мабілізацыю і ператварыць колькасную перавагу сваёй краіны ў буйную перамогу. Усё кажа, хутчэй, на карысць таго, што назапашанае расчараванне прывядзе да велізарнай унутранай напружанасці, якую Пуцін наўрад ці зможа кантраляваць.

DW, Германія: Руская армія ў глыбокім шоку

Са слоў брытанскага вайсковага аналітыка Джасціна Крампа, «становішча на фронце пакуль што хавае дымавая заслона баёў», аднак «маштаб таго, што мы бачым цяпер, значна большы за тое, што мы бачылі раней». «Падобна, што па маштабах гэтая наступальная аперацыя сапраўды адпавядае таму, чаго хацеў украінскі прэзідэнт», — канстатуе ён.

Брэдлі Боўмэн з амерыканскага аналітычнага цэнтра Фонд дэмакратый (FDD) нагадвае, што толькі ад ЗША Украіна атрымала вайсковую дапамогу на 13,5 мільярды долараў. Цяпер Кіеў знаходзіцца пад ціскам, паколькі ад яго чакаюць, што ўкраінская армія «не проста будзе трымаць абарону, але і пяройдзе ў наступ», лічыць ён.

«Украінцы выкарыстоўвалі атрыманую зброю па прызначэнні, і ў некаторых месцах — я не хачу перабольшваць — яны пачалі пераходзіць у контрнаступленне: на поўдні, у раёне Херсона, — разважае Боўмэн . — І гэта з прычыны таго, што рускія перагрупаваліся і перадыслакавалі туды свае войскі».

На праблемы Расіі з наборам вайскоўцаў звяртае ўвагу Буркхард Майснер, аналітык з Нямецкага інстытута абаронных і стратэгічных даследаванняў, прафесар Універсітэта бундэсвера ў Гамбургу. Па яго словах, пасля шасці месяцаў вайны расійская армія знаходзіцца «ў стане глыбокага шоку», «але ў той жа час яна не абрынутая».

Страты ваеннай тэхнікі ў расійцаў, у тым ліку танкаў, па яго звестках, «вылічаюцца чатырохзначнымі лічбамі».

Расійская армія так і не змагла ўзяць пад кантроль паветраную прастору, «хоць ад яе чакалі ўжо на другі дзень вайны», працягвае Майснер. «Тое, што гэтая армія аказалася не ў стане ні вокамгненна, ні за паўгода акупаваць Украіну, хоць многія лічылі яе здольнай на гэта, і сам факт таго, што гэта не ўдалося, падрывае веру гэтай арміі ў саму сябе», — рэзюмуе нямецкі эксперт.