«Зазваўшы ў госці дробных аўтакратаў, Расія прадэманстравала слабасць, а не сілу»
Традыцыйна Масква адзначае 9 мая з размахам. Але гэтым разам святочны парад доўжыўся менш, чым звычайна. Па Чырвонай плошчы з танкаў праехаў толькі антыкварны Т-34. Паветраная частка парада і зусім была адмененая, як і шэсце «Несмяротнага палка».
Карыкатура kapitan-kenguru.livejournal.com
У гэтай сітуацыі крамлёўская прапаганда паспрабавала перабіць негатыўную позву. З рукава дасталі «козыр» у выглядзе кіраўнікоў дзяржаў СНД, якія прыехалі ў расійскую сталіцу, піша «Салідарнасць».
«Прысутнасць на парадзе ў Маскве такой колькасці лідараў постсавецкіх краін — сур'ёзны поспех Пуціна і МЗС РФ. Не адбылося знешнепалітычнай ізаляцыі Крамля. Важны момант — дэманстрацыя лідарамі Казахстана, Узбекістана, Кыргызстана, Таджыкістана, Туркменістана, Беларусі, Арменіі прызнання сімвалічнага значэння Вялікай Перамогі як агульнай скрэпы», — піша тэлеграм-канал «Палітбюро 2.0», які належыць аднаму з самых уплывовых расійскіх паліттэхнолагаў Яўгену Мінчанку.
Тэлеграм-канал «Брыфінг» цытуе словы крыніцы з МЗС РФ, які таксама абвясціў візіт гэтай кампаніі ў Маскву «несумненнай перамогай расійскай дыпламатыі». На гэтай падставе на парад нават паспрабавалі навесіць «міжнародны статус», што, вядома, вельмі пацешна.
А член расійскага Савета па знешняй і абароннай палітыцы Сяргей Маркаў і зусім заявіў, што «ў Парадзе Перамогі на Чырвонай плошчы прымаюць удзел лідары амаль усіх былых саюзных рэспублік». Насамрэч прыехала роўна палова: 7 з 14 (плюс расійскі прэзідэнт як прымаючы бок).
Але ці поспех гэта расійскіх уладаў? І наогул: поспех, ці што?
Той жа Маркаў паведамляе: «Яшчэ два дні таму толькі лідар Кіргізіі быў гатовы прыехаць на парад 9 траўня ў Маскву. А ў апошні дзень усе раптам рэзка прыехалі. Усе варожаць, чаму? Галоўная версія — што лідар Кітая Сі вельмі папрасіў лідараў краін Сярэдняй Азіі абавязкова прыехаць у Маскву».
Аб ролі КНР піша і «Брыфінг»: «Масква прасіла Пекін націснуць на кіраўнікоў Цэнтральнай Азіі з мэтай прысутнасці 9 траўня на Чырвонай плошчы. Кітайскія дыпламаты правялі асабістыя сустрэчы з кіраўнікамі дзяржаў і прасілі іх прыехаць у Маскву. Таксама кітайская амбасада ў Тэгеране прасіла адміністрацыю прэзідэнта Ірана паўплываць на Пашыняна, каб ён прыехаў у Маскву 9 траўня».
Зрэшты, нават сумесныя намаганні КНР і РФ далі вельмі сціплы вынік. Спіс гасцей толькі падкрэсліў абвальванне ўзроўню ўрачыстасцяў. Прыехалі толькі тыя, у каго практычна не было магчымасці адмовіцца.
Для параўнання: на парадзе ў 2005-м прысутнічалі:
- прэзідэнт ЗША;
- канцлер ФРГ;
- прэзідэнт Францыі;
- старшыня КНР;
- прэм'ер-міністры Італіі, Індыі, Японіі;
- і яшчэ шэраг высокапастаўленых гасцей.
Адчулі розніцу?
Назваць прыезд у Маскву лідараў дзяржаў АДКБ і Сярэдняй Азіі «хатняй нарыхтоўкай», якую Крэмль прадэманстраваў, перш за ўсё, G7, вядома, можна: клавіятура ўсё сцерпіць. Але ўсур'ёз параўноўваць «Вялікую сямёрку» з маскоўскай «васьмёркай», зразумела, немагчыма.
Па сутнасці, на канфуз з парадам наклаўся яшчэ і знешнепалітычны: зазваўшы ў госці толькі дробных аўтакратаў, Расія прадэманстравала слабасць, а не сілу. А галоўнай інфанагодай, звязанай з візіцёрамі, сталі чуткі аб праблемах са здароўем у Аляксандра Лукашэнкі.
Крэмль спрабаваў зрабіць добрую міну пры дрэннай гульні. Але надарваўся нават у рамках гэтай не самай складанай місіі.
