Сяргей Чалы: Пасля Лукашэнкі і Пуціна жыццё будзе ўладкавана зусім па-іншаму
Беларускі аналітык — пра тое, чаму большая частка беларусаў не падтрымлівае Расію і чаму Аляксандр Лукашэнка ўсё яшчэ верны свайму расійскаму калегу.
— Вынікам працяглых гадоў незалежнасці Беларусі стала адчуванне таго, што беларусы — не рускія. Гэта значыць, грамадзянская нацыя створаная, і пра гэта многія даўно пісалі, — цытуе Сяргея Чалага «Салідарнасць» са спасылкай на інтэрв'ю Іллі Маліноўскаму на ютуб-канале «ЛЯМПА».
— Той жа Валянцін Акудовіч, — працягвае эксперт, - у «Кодзе адсутнасці» або ў «Вялікай здрадзе» кажа, што
нацыянальная ідэнтычнасць атрымалася не такой, пра якую марылі лідары
нацыянальнага адраджэння 1990-х, але адчуванне таго, што мы не рускія і не
хочам быць у Расіі, ёсць.
Мы адчуваем сябе абсалютна еўрапейскай нацыяй, якая хварэе чалавекам, які пабудаваў архаічную сістэму, а краіна даўным-даўно сышла
наперад. Гэта было відавочна ў 2020 годзе.
Акрамя гэтага, Сяргей Чалы кажа аб тым, што беларусам трэба
адмаўляцца ад канцэпцыі Расіі-сябра ці Расіі-ворага.
— Таму што няма ніякіх брацкіх народаў або народаў, якія
вечныя імпэрцы ці, наадварот, носьбіты ўсяго добрага. Мы ж на мяжы з Расіяй роў
не пабудуем.
І сапраўды гэтак жа, як ты жывеш у вёсцы і ў цябе праз плот
ёсць розныя суседзі, але ты ж не ходзіш з ідэяй «а давайце мы іх заб'ем, дом
захопім і тады, нарэшце, зажывём, і ніхто не будзе нам перашкаджаць». Не, ты
знаходзіш нейкія спосабы згладжваць тыя супярэчнасці, якія існуюць.
Чалы канстатуе:
— Наша геаграфічнае становішча — гэта адначасова і
дабраславеньне, і праклён. І ва ўсіх, на самай справе, так. Нельга сказаць, што
камусьці пашанцавала значна больш або менш. Хіба толькі нейкім астраўным дзяржавам
накшталт Вялікабрытаніі ці Японіі.
Акрамя таго, Чалы заклікае глядзець у будучыню і думаць пра
тое, што будзе з Беларуссю, калі скончыцца вайна.
— Канец вайны відавочны. Ясна, што ўсё скончыцца
зруйнавальнай, зневажальнай паразай Расіі. Сэнсам гэтай вайны будзе крах усіх
эмацыйных расійскіх міфаў аб тым, што «ім патрэбныя ўзрушэнні, а нам патрэбна
вялікая Расія, дайце нам 20 гадоў спакою і вы нас не даведаецеся». Ім далі 20
гадоў спакою, і вырас фашызм, — мяркуе аналітык.
— Гэта будзе вельмі сур'ёзная перабудова ўсяго свету і трэба
глядзець на тое, якое будзе наша месца ў гэтым самым свеце.
...На жаль, Лукашэнка звязаў свой лёс з лёсам Пуціна.
Праўда, пасля Лукашэнкі і Пуціна жыццё будзе ўладкавана зусім па-іншаму. І
трэба думаць пра тое, як з гэтымі суседзямі жыць далей, а не расчэсваць крыўды,
якія будуць назапашаныя за гэтыя гады.
Кажучы пра тое, што трэба, каб Аляксандр Лукашэнка разгарнуў
знешнюю палітыку Беларусі на 180 градусаў, Сяргей Чалы называе эканамічны
фактар, пра які сам кіраўнік неаднаразова згадваў.
— Грошы, толькі грошы. Ён быў страшна пакрыўджаны на 2010
год не таму, што ў яго было «Жалезам па шкле» ці нешта яшчэ. Ён быў пакрыўджаны
на Гіда Вестэрвеле (тагачасны міністр замежных спраў Германіі),
які паабяцаў тры мільярды, але якіх не было. Гэта быў блеф. Маўляў, «Еўропа,
Польшча, Вестэрвеле і Сікорскі мяне тады падманулі».
Успомніце, ён сам увесь час кажа Захаду: «А вы зможаце
мне замяніць Расію?» У тым сэнсе, што даць столькі ж грошай. І на апошняй нарадзе ён гаварыў толькі пра грошы. Гэта значыць, гэта класічнае каханне за
грошы.
Сяргей Чалы перакананы, што здзелкі з кіраўніком Беларусі
ўжо немагчымыя, таму што «цяпер усе разумеюць, што з Лукашэнкам весці справы
нельга».
— Гэта чалавек, які любое паслабленне санкцый успрыме як
слабасць і пацвярджэнне правільнасці сваёй пазіцыі. Гэта класічныя паводзіны
аб'юзера, класічныя паводзіны садыста, і тут працуе толькі цвёрдае «не», –
мяркуе эканаміст.
— Я нават неяк жартаваў, што Лукашэнка першым увойдзе ў
Маскву на танку на чале антыпуцінскай кааліцыі і паўдзельнічае ў парадзе
Перамогі. Гэта абсалютны апартуніст, але фокус у тым, што яго шматвектарнасць
ўжо не працуе. Усё, гэта той момант, калі ўжо залікоўка працуе на студэнта.