Вайна тэхналогій: як дроны, спадарожнікі і штучны інтэлект перапісалі правілы вайны ва Украіне

Гэта ўжо не вайна ХХ стагоддзя. Не танкі і гарматы, а сігналы, карты і штучны інтэлект вызначаюць перамогу. Украіна за тры гады ператварылася з ахвяры агрэсіі ў лабараторыю новай вайны. І гэтая трансфармацыя адбывалася не на карце, а ў кодзе. Сёння Украіна вядзе вайну не толькі супраць арміі, але і супраць мадэлі ХХ стагоддзя. У гэтай вайне GPS і AI важнейшыя за танкі, а коды — не менш смяротныя за снарады. І тое, што атрымалася стварыць — не цуд, а вынік калектыўнага розуму, гнуткасці і жадання выжыць у свеце, які ўжо ніколі не будзе ранейшым.

Ілюстрацыйнае фота Генштаба УСУ

Ілюстрацыйнае фота Генштаба УСУ

Рубеж 2022. Гэты цыкл — не пра гісторыю. Ён пра памяць. Пра тое, чаму ўсё гэта пачалося, як развівалася — і чаму нельга пагаджацца на «мір», які пахне капітуляцыяй. Мы згадваем рубеж 2022-га не з настальгіі, а каб не страціць арыенціры ў 2025-м. Бо вайна не скончылася. Бо супраціў працягваецца. Бо праўда ўсё яшчэ мае значэнне.

Іншыя артыкулы цыкла тут.

Больш не вайна танкаў

Поўнамаштабнае ўварванне Расіі ва Украіну пачалося па класічных лякалах XX стагоддзя: калоны танкаў, бронетэхніка, авіяўдары, пяхотныя баі. Але ўжо праз паўгода стала зразумела: вайна імкліва мяняецца. Гэта ўжо не канфлікт войскаў, дзе перамагае той, у каго больш снарадаў і людзей. Перамагае той, хто бачыць першым. Хто ляціць вышэй. Хто лічыць хутчэй. Хто знішчае раней, чым яго заўважылі.

«Калі на небе гудзіць, а ты не ведаеш — гэта свой ці вораг, значыць, ты ў 2024 годзе. Мы ўвайшлі ў эпоху новай вайны — ціхай, хуткай, лічбавай», — афіцэр падраздзялення аэраразведкі УСУ, студзень 2024. 

Менавіта ў гэтай вайне, у гэтым супрацьстаянні старога і новага, Украіна ператварылася ў палігон XXI стагоддзі.

Дроны: зброя, якую чуваць — але не відаць

Ужо ў 2022 годзе Украіна пачала шырока выкарыстоўваць дроны-выведнікі і FPV-дроны. Спачатку гэта былі турэцкія Bayraktar TB2, якія сталі сімвалам першых месяцаў вайны. Але неўзабаве да іх дадаліся дзясяткі мадэляў: ад самаробных квадракоптараў да кітайскіх FPV-дронаў, сабраных на каленцы.

Але менавіта ў 2023—2024 гадах іх роля стала вызначальнай. Кіеў распрацаваў уласныя мадэлі — «Лелека», «Валькірыя», «Kazhan», а таксама атрымліваў тысячы беспілотнікаў ад партнёраў (у тым ліку польскія FlyEye і аўстралійскія Sypaq Corvo).

FPV-дроны ператварыліся ў танныя, але высокадакладныя сродкі паражэння. Агенцтва ArmyInform у 2024 годзе паведамляла, што да 60% усіх удала праведзеных атак у зонах баявога кантакту адбываліся пры ўдзеле FPV.

Генерал Мікола Маламуж адзначаў: «Украінскія дроны сталі не проста ваенным інструментам — гэта цэлая культура. Падраздзяленні самі навучаюцца, самі мадэрнізуюць, самі прымяняюць».

Сутнасць дронавай вайны простая: ты паднімаеш у неба «вока» — і імгненна бачыш ворага. Калі гэта FPV-дрон — ты ператвараеш яго ў кіраваную бомбу. Калі гэта разведчык — ён наводзіць артылерыю. Калі гэта баражыруючы боепрыпас — ён сам вырашае, калі ўдарыць.

«Мы сталі не салдатамі, а аператарамі. Бітва ідзе ў радыёдыяпазоне. Ты сядзіш у падвале, але забіваеш за 20 кіламетраў», — украінскі пілот-дронавод. 

Па ацэнках аналітыкаў, да 2024 года на адзін танк на фронце прыходзілася да 40 дронаў. Гэта змяніла ўсё: ад тактыкі наступлення да маралі салдат.

Артылерыя новага тыпу: не па плацах, а па кропках

Адначасова з дронавай рэвалюцыяй ва Украіне адбылося адраджэнне артылерыі. Але гэта была ўжо не тая артылерыя, што ў Першай сусветнай. Асновай сталі высокадакладныя сістэмы: амерыканскія HIMARS, нямецкія PzH 2000, французскія CAESAR, украінскія мадэрнізаваныя САУ «Багдана». Спалучэнне дронаў і артылерыі дало арміі эфект «усёмагутнага вока»: дрон знаходзіць мэту, артылерыя знішчае. За дзве хвіліны. Без наводчыкаў. Без візуальнага кантакту. Такая мадэль дазволіла Украіне наносіць удары па штабах, складах, калонах тэхнікі. Асабліва эфектныя былі ўдары па лагістыцы: па чыгунцы ў Джанкоі, па складах пад Мелітопалем, па камандных пунктах на паўднёвым фронце. З расійскага боку таксама ішло нарошчванне агнявой моцы: выкарыстоўваліся РСЗА «Смерч», «Тарнада-З», дроны «Ланцэт», разведка з дапамогай ШІ. Але перавага аказалася на баку тых, хто хутчэй адаптаваўся да лічбавай эпохі.

Асобнай рэвалюцыяй стала інтэграцыя штучнага інтэлекту і геааналітыкі. Украінская сістэма Delta — стварэнне Мінінфармацыі і NATO — аб’ядноўвае даныя з разведкі, беспілотнікаў, радыёперахопаў і спадарожнікаў у рэжыме рэальнага часу. Яна дазваляе камандзірам на месцах бачыць агульную карціну фронту.

Starlink (ад SpaceX) стала асновай вайсковай сувязі. Пасля колькіх інцыдэнтаў з абмежаваннем доступу ў 2023 годзе, быў створаны «ваенны рэжым» працы сеткі, які выключаў удзел Маска і гарантаваў стабільнасць (па даных Politico, са студзеня 2024).

У 2024 годзе з'явіўся першы AI-алгарытм «Гіпербай», распрацаваны пры ўдзеле ІТ-валанцёрскага хаба Brave1, які дапамагае аналізаваць рухі варожай тэхнікі і прапаноўваць мэтавыя рашэнні для авіяўдараў.

Глядзіце таксама

Штучны інтэлект і лічбавае поле бою

З 2023 года на фронт пачалі масава ўкараняцца элементы АІ. Украінскія IT-валанцёры і спецыялісты са стартапаў стварылі ўнікальныя сістэмы аўтаматычнага распазнавання мэт, аналізу спадарожнікавых здымкаў, разліку траекторый з улікам рэльефу і ўмоў надвор'я.

З'явіліся тэхналогіі «разумных карт», дзе кожны ўчастак фронту візуалізаваўся ў рэальным часе з выкарыстаннем АІ-аналітыкі. Баі перасталі быць «чорнай скрыняй». Генералы і афіцэры сталі бачыць сітуацыю як шахматную дошку — але абнаўляецца ў рэальным часе.

Адной з рэвалюцыйных распрацовак стала сістэма «Delta» — украінская платформа баявога кіравання, якая інтэгруе даныя ад дронаў, спадарожнікаў, разведкі і байцоў на перадавой. Яна стала мозгам новага тыпу вядзення баявых дзеянняў: хуткае прыняцце рашэнняў, аўтаматычная сінхранізацыя падраздзяленняў, разлік рызык і пагроз.

Спадарожнікі: на вайне больш няма ночы

Украіна атрымала доступ да спадарожнікавых здымкаў ад кампаній Maxar, BlackSky, ICEYE. Менавіта дзякуючы спадарожнікам былі вызначаныя аб’екты кшталту расійскага штаба ў Севастопалі (удар 22 верасня 2023) і калоны пад Марыупалем.

Кіберфронт — асобная тэма. Групы Cyber Resistance, InformNapalm і нават СБУ праводзілі аперацыі па зломе вайсковых баз даных, перахопу перамоў і нават інжынерных чарцяжоў. У 2024 годзе адбылася гучная атака на сістэму БРДМ «Пантэра» — пасля чаго некалькі мадэляў былі выведзены з ладу па ўсёй лініі фронту.

«Раней разведка ішла суткамі. Цяпер яна — у тэлеграм-боте. Мы ведаем, колькі танкаў стаіць за бліжэйшым лесам — і адкуль іх кормяць», — афіцэр аналітычнага цэнтра УСУ.

Менавіта спадарожнікі дазвалялі УСУ аператыўна рэагаваць на перамяшчэнне расейскіх войскаў, планаваць удары і пазбягаць пастак. Гэта знішчыла элемент раптоўнасці — і пераламала ход шматлікіх аперацый.

Псіхалогія салдата ў лічбавую эпоху

Але нават у лічбавай вайне застаецца чалавечы фактар. Салдаты вучыліся кіраваць дронамі, не выходзячы з хованак. Танкісты пачыналі выкарыстоўваць VR-трэнажоры. Камандзіры атрымлівалі загады праз зашыфраваныя прыкладанні. А байцы на перадавой чыталі анлайн-інструкцыі па рамонце FPV-дронаў. З'явіліся новыя прафесіі: пілот FPV, спецыяліст па «антыдроне», аператар спадарожнікавага навядзення, артылерыст-пошукавік. І ўсё гэта — у зоне баявых дзеянняў.

Кіберфронт і абарона

Паралельна ішла нябачная барацьба: кібервайна. З 2022 года ўкраінскія спецыялісты з груп «КіберБоршч», «КіберЮра» і «ІТ-Армія» вялі бесперапынныя атакі на расійскія базы даных, сістэмы лагістыкі, ваенныя серверы. У адказ Крэмль падключаў хакераў з ГРУ, «КіберБеркута» і кітайскіх груповак.

Гэтыя атакі ўплывалі на рэальнасць: збоі ў пастаўках паліва, уцечка асабістых даных, «выключэнне» сервераў СПА. Вайна выйшла за межы акопаў і пачала весціся ў аблоках, кодзе і VPN.

Перавага, якая з’яўляецца штодня

Украіна стварае сваю «бяспілотную экасістэму». У 2025 годзе дзейнічаюць ужо 48 «дрон-школ», працуюць лабараторыі па 3D-друку элементаў, выпрабоўваюцца AI-рашэнні для аўтаномных мэтавых удараў. Ствараецца сетка «дэфенс-хабаў», дзе інжынеры працуюць у злучэнні з вайсковымі.

«Мы зрабілі тое, чаго Захад чакаў у 2040», — Ілля Сагайдак, кіраўнік аднаго з R&D-цэнтраў дронавай праграмы.

Цёмны бок: небяспека аўтаматызацыі

Тэхналогіі адкрываюць не толькі перавагі, але і пагрозы. Ужо ў 2024 годзе паведамлялася пра спробы выкарыстання расійскім бокам AI-генератараў фэйкаў — фота з «падаючымі F-16», сінтэзаваныя галасы палітыкаў, DeepFake-відэа.

Эксперты Centre for Strategic Communications у Кіеве папярэджваюць: «Аўтаматызацыя вайны можа выйсці з-пад кантролю, калі адсутнічае этычны кантроль і празрыстасць рашэнняў».