Вертыкаль: усе публікацыі па тэме

«Санкцыі ахопяць каля 40 тысяч беларускіх вертыкальнікаў»

Тыдзень таму Офісам украінскага прэзідэнта быў апублікаваны праект сёмага пакета антываенных санкцый. Прапанаваны размах проста здзіўляе. Мабыць, гэта першы сістэмны ўдар не толькі па «эканоміцы вайны», а найперш па імперскім светапоглядзе агрэсіўнай расійскай і беларускай уладнай эліты.

Ува што ўперлася ўладная вертыкаль?

Грамадствы рызыкі, якія спецыялізуюцца на павелічэнні капіталу, варта адрозніваць ад грамадстваў, заснаваных на нейтралізацыі пагроз.

Вертыкаль супраць рэспублікі

Вертыкаль: умацаванне ўлады і смерць ініцыятывы

Адзін з асноўных элементаў беларускага палітычнага рэжыму, створанага за чвэрць стагоддзя Аляксандрам Лукашэнкам, — так званая «прэзідэнцкая вертыкаль». Гэтая структура пачала фармавацца амаль дваццаць пяць гадоў таму, калі 6 кастрычніка 1994 года Вярхоўны Савет 12 склікання зацвердзіў змены і дапаўненні ў закон аб мясцовым самакіраванні і мясцовай гаспадарцы (быў прыняты яшчэ 20 лютага 1991 года).

У чым сіла, браце, беларускай дзяржавы?

Уладную «вертыкаль» не варта блытаць з дзяржавай: ніякай задачы, акрамя ўтрымання ўлады, з яе дапамогай вырашыць немагчыма.

Колькі слоў пра спецыфіку грамадскіх адносін

На барацьбу з «шумамі» ўладная «вертыкаль» вымушана накіроўваць значную частку сваіх рэсурсаў. На практыцы гэта азначае стварэнне шматлікіх службаў, якія дублююць і кантралююць адна адну. Так запускаецца «дурная бясконцасць» кантролю над кантралёрамі.

Звыклы сцэнар, прадказальны вынік?

У грамадскім транспарце тыдзень гучалі настойлівыя заклікі галасаваць датэрмінова. Але кампанія праходзіць вяла. Мясцовыя выбары ў Беларусі мала каго цікаваць. Таму, што насамрэч выбараў у нас няма, і людзі ўсё больш гэта разумеюць. А яшчэ таму, што няма рэальнага мясцовага самакіравання.

Чый памылковы погляд круцейшы?

«Сацыялізм — гэта ўлік і кантроль», — вучыў Ленін. Савецкі варыянт сацыялізму па факце апынуўся вотчынай эпохі індустрыялізацыі. У 1991 годзе ён завяршыў свой жыццёвы цыкл, каб зноў адрадзіцца ў асобна ўзятай былой савецкай рэспубліцы.

Усё ў імя чалавека, усё дзеля чалавека!

Адно з адрозненняў сучаснага аўтарытарызму ад свайго савецкага папярэдніка палягае ў няздольнасці кіруючага класа сфармаваць вобраз будучыні. Таму мы не ведаем, да чаго імкнуцца. І таму не можам скласці план рэформаў. Што рэфармаваць — зразумела. Але якая канчатковая мэта пажаданых пераўтварэнняў?

Чарговыя красавіцкія тэзісы

Чаго няма ў беларускай каўбасе?

17 кастрычніка пяць з паловай гадзін адзіны палітык пераконваў журналістаў у тым, што Рэспубліка Беларусь не з’яўляецца сучаснай дзяржавай. Лукашэнка тлумачыў механізм стварэння асобаснай дзяржавы. Але...

Жоўтая скрыня на дзвярах Палаца Незалежнасці

Чым больш жорсткая ўладная «вертыкаль», тым вышэйшы ўзровень залежнасці ўладара ад яго найбліжэйшага асяроддзя. 21 студзеня адзіны палітык (АП) сустракаўся з кіраўнікамі найбуйнейшых беларускіх СМІ. 

Логіка ўтрымання ўлады

Настроенасць эліты на рэформы прапарцыйная ўзроўню страхаў, што генеруюць прадчуванні страты ўлады. Неяк мураш пацікавіўся ў станожкі, як яна адначасова можа каардынаваць рух ног. Яна задумалася і не змагла крануцца з месца.

Час прыватызаваць эліту

Гістарычны ківач, які завіс у мяккім аўтарытарызме, пачаў зваротны рух. Мяне часта папракаюць за маё захапленне Расіяй, і справядліва. У якасці «апраўдання» прывяду дзве прычыны. Па-першае, у беларускім (як і расійскім) грамадстве працэсы мадэрнізацыі не завершаныя.