Уладзімір Пастухоў: Зяленскі страціць уладу на працягу наступных 12 месяцаў
Чаго чакаць найбліжэйшым часам? Гістарычны прагноз ад расійскага гісторыка і палітолага Уладзіміра Пастухова наступны. Неўзабаве здарыцца перамір’е, і хоць новая вайна не выключана, але больш верагодным уяўляецца сцэнар, пры якім пуцінскім надзеям на працяг вайны не наканавана будзе спраўдзіцца.
Усе хочуць «аналітыкі
па гамбургскім рахунку», без прыўкрасаў ж гэта можна.
Але гэта скрэбці нажом па шкле для тых, хто верыць, што дабро заўсёды перамагае. У прынцыпе, гэта так, але толькі на доўгіх гістарычных дыстанцыях, часам марафонскіх.
Ёсць такі жанр - «сярэднеўзважаны сцэнар». Гэта не столькі прагноз, колькі бягучая ацэнка найбольш верагоднай траекторыі развіцця падзей пры ўмове, што ў агляднай перспектыве не адбудзецца ніякіх непрадбачаных падзей, рэзка змяняюць гэтую траекторыю. Такі сцэнар часта не спраўджваецца, таму што «непрадбачаныя падзеі» ўваходзяць у абавязковае «меню гісторыі», але гэта не пазбаўляе ад неабходнасці выбудоўваць такія сцэнары, так як іншага спосабу навігацыі ў будучыні ніхто яшчэ не прыдумаў.
Не буду расцякацца думкай па дрэве, — і апішу, якім бачыцца мне сцэнар да зыходу другога года вайны:
1. Верагоднасць атрымання Украінай адэкватнай (не з піпеткі) фінансавай і ваеннай дапамогі з боку ЗША і Еўропы ў бліжэйшыя 6-9 месяцаў уяўляецца вельмі нізкай. Памер дапамогі будзе пастаянна адставаць ад памеру патрэбаў Украіны ва ўзбраенні і грашах. Разрыў у нейкі момант можа стаць крытычным, нягледзячы на, наогул жа, значныя абсалютныя велічыні. Даваць будуць шмат, але ўвесь час менш, чым трэба.
2. На фоне снараднага і фінансавага голаду УСУ наўрад ці змогуць ва ўказаны тэрмін палепшыць свае пазіцыі на фронце. Змена вайсковага кіраўніцтва таксама наўрад ці дасць істотны эфект, бо людзі, якія прыйшлі на змену Залужнаму, не прыляцелі з Месяца, а з'яўляюцца другім эшалонам той жа самай каманды — проста яны больш згаворлівыя. І наадварот, поспехі УС РФ, хай нават і аператыўныя, па тых жа прычынах вельмі верагодныя.
3. Незадаволенасць мабілізацыяй, абурэнне несправядлівасцю размеркавання «цяжару вайны», раздражненне ад карупцыі, якая расце ва ўмовах вайны, расчараванне ад няздзейсненых абяцанняў «летняй кавы на набярэжнай Ялты» разам з паслабленнем легітымнасці Зяленскага з вялікай доляй верагоднасці прывядуць да страты ім улады ў межах наступных 12 месяцаў. Гэта спрацуе, калі Зяленскі сам рэзка не зменіць палітычны курс. Але, па-першае, у гэта ўсё менш верыцца, а па-другое, тады ў яго паўстануць іншыя праблемы.
4. Незалежна ад таго, ці пераможа Трамп, у ЗША з вялікай доляй верагоднасці пераможа яго падыход да разрульвання ўкраінскага крызісу. І Украіна, і Расія будуць пастаўленыя «на расцяжку».
Украіне будзе сказана ў канфідэнцыйнай форме, што фінансавая і вайсковая дапамога больш не будзе аказвацца, калі яна не пачне перамоваў аб міры ў абмен на тэрытарыяльныя саступкі.
Расія таксама будзе праінфармаваная, што, калі Крэмль не спыніць вайну пасля адмовы Украіны ад вызвалення сваіх тэрыторыі ваеннымі сродкамі, ЗША «заваляць» Украіну зброяй, — і не будуць лічыцца ні з якімі рускімі «чырвонымі лініямі».
5. Зяленскі, хутчэй за ўсё, не зможа дазволіць сабе прыняць прапанову аб міры ў абмен на тэрыторыі, але яго пераемнік, хутчэй за ўсё, зможа гэта зрабіць, — і атрымае пры гэтым падтрымку стомленага ад вайны насельніцтва.
Пуцін, наадварот, хутчэй за ўсё, ахвотна прыме гэтую прапанову з думкай, што пасля перадышкі ён зноў возьмецца за старое і паўторыць агрэсію ў прамой або ўскоснай (ваенны пераварот у Кіеве) форме ў зручны для яго час.
6. Новая вайна не выключана, але больш верагодным уяўляецца сцэнар, пры якім пуцінскім надзеям на працяг бяседы не наканавана будзе спраўдзіцца.
Гісторыя больш не прадставіць Пуціну такога шанцу, бо «ўчорашні жарт – ужо не жарт». Усе ўжо ведаюць, чаго ад яго чакаць (падказка: усяго), таму Захад цяпер зноў будзе жыць чаканнем вайны і рыхтавацца да яе. А гэта як раз і будзе лепшай гарантыяй міру. Зусім як у вядомай прымаўцы.
7. Пасля перамір'я ў Еўропе наступіць «малы ледніковы перыяд» з гонкай узбраенняў, жалезнай заслонай, палітыкай стрымлівання і іншымі «прыколамі» старой добрай халоднай вайны. Так будзе працягвацца як мінімум да таго моманту, калі Пуцін пакіне нас у палітычным ці фізічным сэнсе, а хутчэй за ўсё, і некаторы час пасля таго, як гэта адбудзецца.