Шкляраў: «Стане на тэрыторыю Украіны беларускі бот або не, зусім нічога не мяняе»
Паліттэхнолаг Віталь Шкляраў, які прайшоў праз рэпрэсіі ў Беларусі, лічыць, што беларуская армія ва Украіну зойдзе, як бы шмат ні казалі, што гэтага не здарыцца. Таму што Лукашэнка не быў бы Лукашэнкам, калі б не дапамога Пуціна.
— Зразумела, што гэта ўзаемазалежныя адносіны, у якіх Лукашэнка не быў бы Лукашэнкам, калі б не дапамога Пуціна, — разважае пра адносіны двух кіраўнікоў паліттэхнолаг Віталь Шкляраў у эфіры канала «І Грымнуў Грэм». — І ў роўнай ступені ментальна, семантычна і хай не эканамічна, але з пункту гледжання палітычнай сітуацыі, якая склалася, Беларусь для Расіі вельмі важная.
Не кажучы ўжо пра тое, што гэта апошні сатэліт з дзясяткаў іншых, якія адкалоліся ад Савецкага Саюза і не засталіся на арбіце ўплыву Расіі.
Адносіны Лукашэнкі і Пуціна — гэта саюз, і я б не сказаў, што ён не працуе. Ён выдатна працуе. Мы ўсе думаем, што яны шчыра адзін аднаго ненавідзяць. Магчыма, але прыкладна так, як жонка ненавідзіць п'янага мужа, які яе б'е. Аднак пасля яна забірае яго з выцвярэзніка.
Ролю Лукашэнкі ў саюзе двух кіраўнікоў паліттэхнолаг ацэньвае як тэставую.
— Лукашэнка дае тое, чаго не хапае ў Пуціна. Магчымасць на перадавой весці канфрантацыю з Захадам. Акрамя таго, гэта такі тэставы «паддоследны трус».
Нездарма ж некаторыя эксперты кажуць, што Беларусь у аўтарытарызме апярэджвае Расію на некалькі гадоў.
Гэта заходняя мяжа, магчымасць рээкспарту імпарту і, самае галоўнае, адмыванне грошай праз Беларусь — зручны механізм.
Вядома, калі чалавеку адрэзаць левую нагу, ён выжыве, але значна зручней хадзіць на абедзвюх. Менавіта так пабудаваны адносіны Пуціна і Лукашэнкі. Гэта два дыктатары. Пасля гібелі або знікнення аднаго знікне і іншы. Яны гэта выразна разумеюць.
Таксама яны выдатна разумеюць, хто іх агульны вораг, і працуюць вельмі сінхронна на адну і тую ж мэту — утрыманне ўлады любой цаной. І ў гэтым выпадку Лукашэнка выдатна трымае тыл, ён выдатны інструмент для правакацый Захаду.
А з 24 лютага Беларусь — яшчэ і адна траціна ўсяго паўночнага фронту ў вайне з Украінай. Гэта дорага каштуе, — аналізуе Шкляраў.
Ён не згодны са сцвярджэннем экспертаў, якія лічаць, што Лукашэнку ўдаецца супрацьстаяць Пуціну ў пытанні ўдзелу ў ваенным канфлікце з Украінай, і не выключае ўводу беларускіх войскаў.
Пуцін выдатна пра ўсё дамаўляецца з Лукашэнкам, і ўсё адбываецца роўна так, як яму трэба.
Ад самага пачатку вайны ў мяне і не было сумневаў у тым, што ўдзел беларусаў, дакладней, войскаў Лукашэнкі ў вайне з Украінай — гэта ўсяго толькі пытанне часу.
Аргумент пра тое, што прайшло ўжо восем месяцаў, яны не зайшлі, значыць, ужо не пойдуць, здаецца мне абсалютна смешным, калі не сказаць трагічным, таму што беларусы прадастаўляюць інфраструктуру, вывозяць вайскоўцаў, параненых, здзяйсняюць запускі ракет, у тым ліку з боку майго роднага Гомеля.
У гэтым сэнсе ступіць на тэрыторыю Украіны беларускі бот або не, зусім нічога не мяняе. Проста спіс загінулых папоўніцца яшчэ прозвішчамі з беларускімі каранямі.
Але беларуская армія зойдзе, як бы шмат ні казалі, што гэтага не здарыцца, — упэўнены Шкляраў.
Віталь Шкляраў, ураджэнец Гомеля, жыў у ЗША. Ён пазіцыянуе сябе як «амерыканскі, нямецкі і расійскі палітычны кансультант, паліттэхнолаг, дарадца выбарчых кампаній Барака Абамы, Берні Сандэрса, Ангелы Меркель, Ксеніі Сабчак, Дзмітрыя Гудкова». Жонка Шклярава — грамадзянка ЗША, працуе ў пасольстве ў Кіеве. У Шклярава ў сувязі з гэтым ёсць амерыканскі дыппашпарт.
Віталя Шклярава затрымалі ў ліпені 2020 года, яму было прад'яўлена абвінавачванне ў арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак — па «справе Ціханоўскага». Сам паліттэхнолаг, будучы на волі, заяўляў, што не быў кансультантам Сяргея Ціханоўскага і ніколі не працаваў на яго.
Шкляраў быў удзельнікам сустрэчы палітвязняў з Лукашэнкам, яго вызвалілі 19 кастрычніка 2020 года ў сувязі са змяненнем меры стрымання.
