Яшчэ адзін аспект вайны: для расійскай эліты адкрыўся рынак дзяцей

Пра новы кландайк для расійскай эліты — усынаўленне ўкраінскіх дзяцей, якія аказаліся на падкантрольнай РФ тэрыторыі, разважае ў сваім тэлеграм-канале гісторык і палітолаг Уладзімір Пастухоў.

Дэпутат Дзярждумы Ігар Касцюкевіч (злева) вывозіць дзяцей з Херсона.

Дэпутат Дзярждумы Ігар Касцюкевіч (злева) вывозіць дзяцей з Херсона.

У гісторыі з удачарэннем сужэнцамі Міронавымі ўкраінскай дзяўчынкі з Херсонскага прытулку ёсць шмат граняў. 

Пра адну з іх усе напісалі і напішуць яшчэ больш – гэта міжнародна-прававы аспект інцыдэнту, які трактуецца як выкраданне дзіцяці аднаго з бакоў узброенага канфлікту. Гэта пагражае Міронавым трапляннем пад санкцыі Міжнароднага крымінальнага суда (дзе яны, зрэшты, апынуцца ў добрай кампаніі), але з пункту гледжання тых маральных і прававых нормаў, якія сёння актуальныя ў Расіі, яны «нічога такога» не здзяйснялі. 

Расія не лічыць гэтыя тэрыторыі акупаванымі, яны ёю прызнаныя часткай тэрыторыі РФ, дзіця было сіратой, здадзеным у прытулак, так што яны яго, можна сказаць, «выратавалі», і патрыярх Кірыл амаль напэўна неўзабаве дасць ім які-небудзь ордэн (ну, пасля таго, як узнагародзіць Адама Кадырава, вядома, – у таго абсалютны прыярытэт). 

Але ёсць і іншы аспект праблемы. У Расіі тысячы маладых сем'яў мараць усынавіць або ўдачарыць дзіця. Зрабіць гэта, мякка кажучы, вельмі няпроста. Па-першае, таму што працэдура гэтая спалучаная з пераадоленнем неймавернай колькасці бюракратычных перашкодаў, частка з якіх мае адкрыта зневажальны для ўсынавіцеляў і бессэнсоўны характар з пункту гледжання абароны дзяцей, якія ўсынаўляюцца або удачараюцца. 

А, па-другое, у сённяшняй Расіі знайсці здаровае фізічна і псіхічна дзіця для ўсынаўлення не так проста. У асноўным усынавіцелі бяруць дзяцей, абцяжараных складанымі захворваннямі —  і ўскладаюць на сябе няпростую ношу. 

Акупацыя часткі ўкраінскай тэрыторыі прывяла да таго, што пад расійскай юрысдыкцыяй аказалася даволі шмат дзіцячых прытулкаў (я выкарыстоўваю тут гэты старарэжымны тэрмін, каб не патануць у дэфініцыях). Чаму іх аказалася так шмат на гэтых тэрыторыях, чаму праблема апекі не была своечасова вырашаная ва Украіне раней і чаму гэтыя ўстановы, у крайнім выпадку, не былі своечасова эвакуіраваны з зоны баявых дзеянняў, — асобнае пытанне, і да гэтай справы яно дачынення не мае, хоць украінцы цалкам могуць адрасаваць яго як сваім мясцовым, так і цэнтральным уладам. 

Але, так ці інакш, для расійскай эліты адкрыўся не проста рынак, а сапраўдны кландайк, які дазваляе рэалізаваць мару пра дзіця ў абыход правілаў і чэргаў на ўсынаўленне. І гэтая эліта не прамінула злоўжыць сваімі правамі, нават нягледзячы на ўсю педантычнасць пытання. 

І вось, калі верыць матэрыялам расследавання «Важных гісторый», узроставая, мякка кажучы, сямейная пара, якой якраз выхоўваць унукаў і праўнукаў, і якая пры іншых роўных абставінах была б адсеяная з ліку прэтэндэнтаў на ўсынаўленне на самых першых стадыях, здзяйсняе амаль рэйдэрскі набег на «асвойваемую тэрыторыю», «цісне аўтарытэтам», забірае дзіця з прытулку (дакладней, нават з лякарні), без усялякіх законных падстаў перавозіць яго ў Маскву і там задняй датай афармляе ўдачарэнне на дзіця, якое ўжо фактычна знаходзіцца пад іх кантролем. 

Ну добра, на гэты раз усынавіцелем аказаўся Міронаў, але ў іншы раз тое ж самае можа зрабіць, размахваючы ветэранскай кніжкай, адзін з памілаваных канібалаў. Ды пакіньце ў спакоі МУС, на мой дылетанцкі погляд, тут ёсць чым заняцца і просты смяротнага расійскай юстыцыі…


Глядзіце таксама

Нагадаем, як пісала НЧ , Сяргей Міронаў з жонкай вывезлі з акупаванага Херсона дзяўчынку, запісалі сябе яе бацькамі і змянілі ёй імя. 

Расследаванне аб выкрадзеных з Херсона дзяцей правялі журналісты BBC Panorama і расійскага выдання «Важныя гісторыі», якое прызнанае ў Расіі непажаданай арганізацыяй. Ужо пасля выхаду матэрыялу Міронаў назваў яго фэйкам. Новая жонка лідара «Справядлівай Расіі» Сяргея Міронава ў 2022 годзе вывезла з акупаванага Херсона 10-месячную ўкраінскую дзяўчынку, пасля чаго яны ўдачарылі яе і змянілі ёй імя. 

Дзеянні 70-гадовага дэпутата і яго 55-гадовай жонкі могуць быць кваліфікаваныя як ваеннае злачынства і генацыд Міжнародным крымінальным судом, які раней выдаў ордэры на арышт Уладзіміра Пуціна і дзіцячага амбудсмена Марыі Львовай-Бяловай.

З расследавання высветлілася, што ў канцы жніўня 2022 года Іна Варламава, яшчэ не будучы ў афіцыйным шлюбе з Міронавым, наведвала дом дзіцяці ў акупаванай Херсонскай вобласці. У паездцы яе суправаджала намеснік Міронава ў Дзярждуме Яна Лантратава. З Херсона яны звезлі ў Маскву дваіх дзяцей — 10-месячную Маргарыту Пракапенку і двухгадовага Іллю Вашчанку.

Лёс Іллі Вашчанкі да канца невядомы. Вядома толькі, што ён атрымаў новае пасведчанне аб нараджэнні і знаходзіцца ў Маскоўскай вобласці. 

Афіцыйна дзяцей вывозілі ў Маскву для «абследавання, вызначэння далейшай тактыкі лячэння і праходжання рэабілітацыі». 

Крыніца выдання паведамляе, што біялагічная маці Маргарыты была пазбаўлена бацькоўскіх правоў, а бацька памёр, аднак у дзіцяці ёсць іншыя сваякі. 

Гэта першы дакументальна даказаны выпадак усынаўлення ўкраінскага дзіцяці расійскім палітыкам такога рангу.