Дзіма, Дзімка, Зміцер…

Пайшоў ты... Так, пайшоў. Туды, адкуль я Цябе не магу дазвацца…

Ні ўчора, ні сёння. І не дазавуся. Мажліва, Ты будзеш спрабаваць нешта перадаць Ірыне, майму цёзку і твайму сыну, дачцэ і нявестцы, і нават будучым Тваім унукам і ўнучкам…

Плынь свядомасці ў мяне зараз. Ты пакінуў нас у той момант, калі патрэбныя былі Тваё слова і Твае дзеянні і парады…



Пайшоў ты... Так, пайшоў. Туды, адкуль я Цябе не магу дазвацца…
Ні ўчора, ні сёння. І не дазавуся. Мажліва, Ты будзеш спрабаваць нешта перадаць Ірыне, майму цёзку і твайму сыну, дачцэ і нявестцы, і нават будучым Тваім унукам і ўнучкам…
Плынь свядомасці ў мяне зараз. Ты пакінуў нас у той момант, калі патрэбныя былі Тваё слова і Твае дзеянні і парады…
Спі спакойна, Чалавек, я буду да Цябе заходзіць, і мы будзем з Табою гутарыць, я Табе буду распавядаць пра ўсё, што адбылося ў гэтым свеце. Дзімка, я з Табою, і сустрэнемся ў Вялікшага…