Форменныя дзікуны

Тое, што ў часткі нашага грамадства, да якога належаць усе, што прыжаваюць на тэрыторыі Сінявокай, з мазгамі не ўсё ў парадку, вядома даўно. Але кожны раз здзіўляешся, наколькі відавочная адсутнасць мазгоў у некаторых прыўладных служкаў у спецформе. 

У суботу на зусім не выкшталцоным і не элітным “Мінскім моры” нейкай кабеціне бальзакаўскага веку не спадабалася, што іншая кабета (а, мо, тых было і болей) атрымлівала асалоду на сонцы ў выглядзе “топ-лес”, то бок, чытай, без бюстгальтару. І вось гэтая мегамаралізаваная кабета выклікала міліцыю, каб спыніць гэтае “безабразіе”. Тутака ж з’явіліся, як пішуць сведкі, ажно сем амапаўцаў, якія скруцілі гэтую кабету “топ-лес”, спрабавалі цягнуць яе ў “варанок”, але скончылася ўсё тым, што затрымалі некалькі чалавек, якія спрабавалі заступіцца за “развратніцу” і яе мужа на мыліцах. Апошнія паехалі з пляжу, як сведчаць, на “хуткай”.
Глядзіш на ўсё гэта і думаеш: тут нармальная еўрапейская краіна ці вар’ятня?! Калі ўжо жанчыне нельга пазагараць без ліўчыка на пляжы, дзе не пазначана, што гэтага рабіць нельга. І калі іншая кабеціна ляціць выпраўляць сітуацыю з дапамогаю міліцыянтаў. Магчыма, гэтая “барацьбітка за мараль” атрымала цеплавы ўдар (у суботу пакрыты тэмпературны  рэкорд за ўсе часы назіранняў), і ў яе знесла балду? А мо, у гэтай кабеты зайграла зайздрасць да памераў іншай жаночай годнасці? 
Тады такім кабетам не варта хадзіць на выставы Рубэнса ды іншых майстроў, які выпісвалі ў сваіх шэдэўрах прыгажосць жаночага цела. Дык чым жа горш жывое цела (не парнаграфія!!!!) жанчыны на пляжы за намаляванае, калі, тым больш, гэтая жанчына проста загарае?! 
Прыдуркаў у нашай краіне хапае. І пры гарачыні іх колькасць, бадай, узрастае ў разы. Ідыятызм залежыць ад тэмпературы паветра, і гэта ўжо бачна на прыкладзе Сінявокай. Агідна, што адны “перагрэтыя” ў форме не ведаюць, што робяць, бо давядзецца ж потым апраўдвацца мянтоўскаму кіраўніцтву за неадэкватнасць паводзінаў падначаленых. З іншага боку — што, сумна ахоўваць пляж? Зайздрасна, што іншыя адпачываюць на сонцы і спрабуюць рабіць гэта так, як ім падаецца магчымым і ў межах прыстойнасці? Хоць межы прыстойнасці ў нас вызначаюць вельмі часта не мараль і закон, але іх разуменне, бачанне  і тлумачэнне праваахоўнікамі.  
А, тым часам, іншых грамадзян і грамадзянак хлебам не кармі, толькі дай зрабіць падлянку іншым. 
Здаецца, што кабета-маралістка на Мінскім моры з добрым настроем і з задавальненнем пасля ўвечары паглынала марозіва ці штосьці іншае смачнае ці моцнае. Зрабіла “западлянку” — можна спаць спакойна. Амінь.