Віктар Шэндэровіч: Мы прысутнічаем пры апошнім акце гібелі Расійскай імперыі

Вядомы расійскі публіцыст разважае пра два варыянты развіцця падзей пасля паразы Расіі ва Украіне. На яго думку, катастрофа для Расіі ўжо адбылася.

— Катастрофа для Расіі ўжо адбылася — сказаў пісьменнік і публіцыст Віктар Шэндэровіч у эфіры «24 канала», піша «Салідарнасць». — Уласна кажучы, два дзесяцігоддзі пуцінскай улады — гэта пачатак катастрофы. І мы ўжо бачым вынікі гэтай катастрофы. Расія выкінутая прэч з цывілізаванага свету, і не зразумела нават, калі мы пачнём рух назад. Пуцін фактычна знішчыў Расію ў тым выглядзе, у якім яна была.

Шэндэровіч разважае над двума варыянтамі развіцця далейшых падзей для сваёй краіны.

— Я бачу два варыянты выйсця. Альбо Расія церпіць паразу, Пуцін знікае, і пачынаецца пакутлівая, на дзесяцігоддзі, спроба ўсведамлення. Прычым гаворка ідзе не толькі аб агрэсіі ва Украіне. Мы прысутнічаем зараз пры апошнім акце гібелі Расійскай імперыі, якая пачалася са смерці Сталіна. Гэта будзе, мякка кажучы, не бязбольна і даволі доўга.

Калі мы дасягнем пункту абвальвання, пабачым у адзін-два дні, як зліняе ўся падтрымка Пуціна. Для таго, каб адкрыць шлях да прасвятлення расійскага грамадства, павінны наступіць зусім горкія абставіны. Па нямецкім аналагу. Будуць сапраўды дзесяцігоддзі даволі пакутлівага прасвятленні. Але гэтая хваравітасць — гэта дабратворны, добры варыянт.

Прайшлі дзесяцігоддзі — і Германія зноў становіцца дзяржавай, грамадзянінам якога не сорамна быць. Дзяржавай, вывучылі ўрокі, якія выплацілі кантрыбуцыю, пакаяліся, у якім ніколі больш не будзе фашызму. Колькі зойме наша школа, не ведаю, але лік будзе на дзесяцігоддзі. І гэта, паўтару, шчаслівы выпадак.

Другі варыянт горш. Пуцін нікуды не сыдзе, апусціцца жалезная заслона, і Расія будзе проста тэрыторыяй гніення, адкуль паедуць усе, хто можа з'ехаць, куды не прыйдуць ніякія інвестыцыі. Гэта будзе такая разнавіднасць Туркменіі. І вось гэта сапраўдная катастрофа, значна большая, чым драматычнае ўсведамленне і прасвятленне, — упэўнены публіцыст.

На ягоную думку, у выпадку, калі рэжым У Расіі не зменіцца, краіну немінуча чакае распад.

— Паслабленне цэнтра, калі скончацца грошы карміць прэтарыянцаў і гэтую вечную дывізію НКУС, прывядзе да таго, што, вядома, ускраіны будуць бунтаваць і адпадаць. Гэта зусім ясна. Ускраіны ў Расіі ёсць цалкам самадастатковыя, ёсць Сібір, ёсць Урал. Гэта велізарныя тэрыторыі з велізарнымі рэсурсамі.

А ідэалагічна і арганізацыйна зусім незразумела, што, акрамя сённяшніх аналагаў сталінскіх дывізій НКУС, аб'ядноўвае Архангельскую вобласць з Рэспублікай Марый Эл, Маскву — з Інгушэціяй і Хабараўскім краем, Чачню — з Валагодскай вобласцю. Нічога — няма ні агульнай культуры, ні мовы, ні агульнай рэлігіі, ні агульнага ўяўлення пра мінулае, ні агульнага ўяўлення пра будучыню. Няма нічога, акрамя пашпарта, але пашпарт ёсць у Кадырава і Жэрара Дэпардзье!

Гэта значыць, мы, фактычна, намінальная краіна, па-ранейшаму Маскоўскае княства з захопленымі па перыметры тэрыторыямі. Таму калі Расія рэзка не зменіць парадыгму свайго існавання, то наперадзе чакае распад. І Кадыраў будзе адным з першых, хто сыдзе з-пад Расіі. Ён ужо сышоў, калі не лічыць таго, што Расія плаціць яму дзікую кантрыбуцыю.

Сур'ёзныя змены, звязаныя з тым, што мы назавем катастрофай Расіі і пачаткам выхаду з гэтай катастрофы, ліквідацыю яе наступстваў, будуць звязаныя са з'яўленнем чалавека, які павернецца тварам да свету. І Расія будзе аддаваць накрадзенае, і будзе за вяртанне ў свет плаціць, у тым ліку прызнаннем правілаў, па якіх існуе свет, — падкрэсліў пісьменнік.