Так прайшло 4 гады. Гаспадыня памерла ... Унуку, якому дасталася кватэра, ні Тобіс, ні іншыя гадаванцы бабулькі былі не патрэбныя. Аўчарку забрала на "дажыванне" сястра гаспадыні, яшчэ больш сталая бабулька, каты худа-бедна знайшлі прытулак.
Унук аказаўся чалавекам "добрым". Хацеў усыпіць Тобіса, каб не бадзяўся ... Але сумленне было супраць. Нехта падказаў яму слова "валанцёры"... Тобіса прывялі ў парадак, кастрыравалі. Грошы вылучыў унук.
І вось першае ўладкаванне. Цудоўная жанчына захацела стаць для Тобіса гаспадыняй і даць яму дом. Але канапа сыграла злую ролю ў гэтай гісторыі. Гаспадыня не хацела, каб Тобіс спаў на канапе, гэта была яе канапа. Яго сагналі, ён зароў, яна спасавала.
І зноў уладкаванне. І хуткі поспех: выдатная сям'я прыехала за ім аж з Астраўца. У ёй ён палюбіў дзяўчынку, яна стала яго гаспадыняй. Яны шпацыравалі, спалі разам і нават была любімая канапа. Але зноў не склалася — гаспадар не змог яго палюбіць.
Зараз Тобіс жыве на Падворку, у зграі. Жыццё там для такога сабакі — экстрым! Не ведаю, ці сніцца яму канапа? На Падворку няма канап, еду трэба паспець схапіць, інакш застанешся галодным. Сапраўднае "сабачае жыццё". Я вельмі ўдзячная ўсім, хто клапоціцца пра яго зараз.
Іншага дома для яго не знайшлося. Яшчэ некалькі разоў прыязджалі з ім знаёміцца, але так і не склалася.
За год жыцця на Падворку яго характар змяніўся — Тобіс стаў хмурным і нелюдзімым. Яму патрэбны Чалавек з вялікім любячым сэрцам, які сам перажыў здраду і боль. І якому, таксама як і Тобісу, патрэбна Любоў.
І я хачу даць яму шанец знайсці сваю сям'ю і сваю канапу. Калі ў вас ёсць вялікае жаданне стаць для гэтага сабакі сябрам і гаспадаром і ў вас ёсць вопыт і канапа, тэлефануйце. Я веру, калі гэтыя двое сустрэнуцца — Чалавек і яго Сабака — то кожны здабудзе шчасце!
+375 29 617-01-36
