Зяленскі: Цяпер, як і 80 гадоў таму, Украіна змагаецца супраць татальнага зла
Уладзімір Зяленскі ў прамове да Дня Перамогі сказаў, што Украіна цяпер б'ецца за будучыню ўсяго вольнага свету. І прапанаваў перанесці Дзень Перамогі з 9 на 8 траўня.
Прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі выступіў са зваротам да Дня Перамогі. Ён заявіў, што ўклад украінскага народа ў перамогу над нацызмам у Другой сусветнай вайне не будзе забыты, і паабяцаў, што Украіна не дазволіць «прысвоіць агульную перамогу народаў антыгітлераўскай кааліцыі».
Зяленскі прапанаваў перанесці святкаванне Дня Перамогі з 9 на 8 траўня — ён унёс у Вярхоўную Раду законапраект, у адпаведнасці з якім 8 траўня стане днём памяці і перамогі над нацызмам у Другой сусветнай вайне. Менавіта ў гэты дзень краіны Еўропы адзначаюць Дзень Перамогі. Акрамя таго, Зяленскі падпісаў указ, згодна з якім 9 траўня ва Украіне стане днём Еўропы — міжнародным святам міру і адзінства ў краінах Еўрасаюза.
Прапануем зварот Уладзіміра Зяленскага.
— Дарагі народ! 8 траўня Украіна і свабодны свет успамінаюць пра шэсць страшных гадоў у гісторыі чалавецтва. З 1939-га па 1945-ты... Гады, якія забралі жыцці мільёнаў людзей, у тым ліку васьмі мільёнаў украінцаў. Гады акупацыі і зверстваў, кровапралітных баёў, бамбардзіровак, блакад і масавых пакаранняў смерцю, Халакосту. Усяго зла, якое нацызм прынёс свету, прынёс на нашу зямлю.
Розныя народы ў адзінстве, у складзе антыгітлераўскай кааліцыі супрацьстаялі злу. Народы Еўропы і Амерыкі... Азія, Аўстралія, Афрыка — кожны мае сваю гісторыю барацьбы ў той вайне, але агульную гісторыю перамогі.
Менавіта 8 траўня веліч перамогі над нацызмам успамінае большасць народаў свету. Свет схіляецца перад усімі, хто абараняў і абараніў жыццё. Хто скідаў нацысцкія сцягі на вызваленай тэрыторыі і адкрываў вароты канцлагераў. Хто вяртаў народам свабоду, знішчыў і асудзіў нацысцкае зло.
Менавіта 8 траўня 1945 года ўступіў у сілу акт аб безумоўнай капітуляцыі вермахта. Менавіта 8 траўня свет шануе памяць усіх, чые жыцці забрала вайна. Гэта чыстая гісторыя, без ідэалагічных прымешак. І гэта гісторыя нашага народа, нашых саюзнікаў, усяго вольнага свету.
Сёння мы вяртаем яе нашай дзяржаве.
Сёння я падаю ў Вярхоўную Раду Украіны законапраект, якім прапануецца ўсталяваць 8 траўня Днём памяці і перамогі над нацызмам у Другой сусветнай вайне 1939-1945 гадоў.
Мы ніколі не забудзем уклад украінскага народа ў перамогу над нацызмам. І нікому не дамо сцерці ролю ўкраінцаў у гэтай перамозе, нашых людзей, таго пакалення, пра якое захоўваем памяць амаль у кожнай нашай сям'і.
Мы не дазволім прысвоіць агульную перамогу народаў антыгітлераўскай кааліцыі і не дамо хлусіць, што перамога магла адбыцца і без удзелу якой-небудзь краіны або народа. Зло мы знішчалі разам! Гэтак жа як разам супрацьстаім цяпер аналагічнага злу.
Успамінаючы гераізм мільёнаў украінцаў у той вайне супраць нацызму, мы бачым такі ж гераізм у дзеяннях нашых воінаў цяпер — нашчадкаў тых, хто атрымаў перамогу — капітуляцыю нацызму ў той дзень, 8 траўня 1945 года.
І мы ганарымся гераізмам украінскага народа! Тады і цяпер.
Зло, на жаль, вярнулася. Як тады зло рвалася ў нашы гарады і вёскі, так і цяпер гэта робіць. Як тады забівала нашых людзей, так і цяпер гэта робіць. Хоць цяпер іншы агрэсар, але тая ж мэта: заняволенне або знішчэнне.
І, гэтак жа, як і ў Другой сусветнай вайне, мы цяпер не адны супраць зла. Мы змагаемся супраць яго разам — з усім вольным светам. З дзяржавамі і народамі, якія здзяйснялі тады агульную перамогу. Якія, памятаючы страшныя гады той вайны, не кажуць «Можам паўтарыць!», а абараняюць сэнс слоў: «Ніколі зноў!». Якія не здрадзілі памяці сваіх герояў і захоўваюць сілу нашых агульных каштоўнасцяў — чалавечага жыцця і свабоды, роўнасці і годнасці, міру без ксенафобіі і антысемітызму, без расізму і нецярпімасці, без ідэалогіі нянавісці.
Мы змагаліся тады і змагаемся цяпер дзеля таго, каб ніхто ніколі зноў не занявольваў іншыя народы і не знішчаў іншыя краіны. І ўсё тое старое зло, якое вяртае сучасная Расія, будзе разбітае гэтак жа, як і нацызм быў разбіты.
У супрацьлегласць нашым ідэалам гэты вораг зноў паставіў агрэсію і анексію, акупацыю і дэпартацыю, масавыя забойствы і катаванні, бамбаванне гарадоў і спаленне вёсак. На ўсё гэта адкажа наша перамога! Перамога Украіны і свабоднага свету. Вызваленне нашых зямель. Вяртанне нашых людзей. Абарона нашых каштоўнасцяў. І абавязкова — справядлівасць, абавязкова — правасуддзе супраць рашысцкай ідэалогіі нянавісці.
Дарагія ўкраінцы!
Цяпер, як і 80 гадоў таму, Украіна змагаецца супраць татальнага зла. Цяпер, як і 80 гадоў таму, Украіна б'ецца за будучыню — сваю і ўсёй Еўропы, усяго вольнага свету. Цяпер, як і 80 гадоў таму, мы абапіраемся на агульную сілу свабодных народаў і ведаем, што разам з імі заўсёды будзем часткай свабоднай Еўропы, якая не падпарадкуецца злу. І разам з усёй свабоднай Еўропай 9 траўня ва Украіне адзначым Дзень Еўропы. Еўропы аб'яднанай, у аснове якой павінен быць і будзе свет Еўропы, часткай якой Украіна заўсёды была, ёсць і будзе.
Сёння я падпісаў адпаведны ўказ, і штогод, з заўтрашняга дня, 9 траўня мы будзем ушаноўваць наша гістарычнае адзінства — адзінства ўсіх еўрапейцаў, якія знішчылі нацызм і перамогуць рашызм.
Гэта будзе Дзень Еўропы, якая падтрымлівае ўкраінцаў усе дзевяць гадоў агрэсіі і ўжо 439 дзён поўнамаштабнага ўварвання. Гэта будзе Дзень Еўропы, якая дапамагае нам змагацца па ўсіх напрамках: на полі бою зброяй, на дыпламатычнай перадавой — рашучасцю, супраць ракетнага тэрору і зімовага блэкаўта, у эканоміцы і на юрыдычным фронце. Гэта будзе Дзень Еўропы — нашай саюзніцы. Якая дае прытулак украінскім жанчынам і дзецям. Якая не замахваецца на наш суверэнітэт і не ставіць пад сумнеў наша права на ўласны выбар нацыянальнага шляху. Якая ніколі не называе Украіну «выдуманым» або «штучным» утварэннем. І якая дае нам сваю зброю, каб мы маглі абараніць сябе і яе — нашу Еўропу!
Шмат гадоў таму на нашым кантыненце была ўсталяваная традыцыя святкавання Дня Еўропы, святкавання дасягнутых міру і адзінства. Сёння адзінства на нашым кантыненце набліжае нас да святкавання першага дня нашага свету.
Сумленная памяць пра мінулае заўсёды ўмацоўвае веру ў будучыню. Сёння, аддаючы належнае найбольш важнай перамозе ХХ стагоддзя, мы ўсе чакаем і набліжаем новы вялікі дзень — дзень новай перамогі. Нашай перамогі. Дзень Перамогі Украіны. Безумоўна, агульнай. Якой мы даможамся разам з усімі, хто нам цяпер дапамагае.
Мы будзем памятаць кожную дзяржаву і кожны народ, які ўстаў у барацьбе за Свабоду разам з намі. Мы ніколі не скажам, што перамога магла б адбыцца без адной з іх. Гэта будзе агульны поспех, але я ўпэўнены, што свет будзе называць гэты дзень аднолькава — Дзень Перамогі Украіны.
Дзень, калі мы выганім апошняга акупанта з нашай зямлі. Дзень, калі мы вызвалім усе нашы гарады і вёскі. Дзень, калі каменданцкая гадзіна па ўсёй Украіне зменіць першая хвіліна міру. Калі зможам забыцца аб дадатку «Паветраная трывога». Калі воіны вернуцца ў свае сем'і, а перасяленцы — у родны дом. Калі зможам бяспечна падарожнічаць па сваёй краіне і зноў і зноў адкрываць для сябе яе прыгажосць. Калі будзем сустракаць гасцей Украіны, сяброў Украіны ў нашых аэрапортах і ў Барыспалі, і ў Сімферопалі, і ў іншых нашых гарадах. У свабодных гарадах свабоднай Украіны!
Здабытага не страцім, усё, захопленае ворагам, мы вернем, разбуранае адбудуем — і разам будзем усё гэта берагчы.
Мы пакуль не ведаем даты нашай перамогі, але ведаем, што гэта будзе свята для ўсёй Украіны, усёй Еўропы, усяго вольнага свету. Будзе свята ўсіх нашых герояў — нашых абаронцаў, усіх нашых людзей, якія ваююць і працуюць дзеля нашай перамогі, усіх нашых саюзнікаў і партнёраў, якія імкнуцца да нашай перамогі гэтак жа, як і мы.
І будзе ў нашай перамогі сімвал — сіне-жоўтая стужка, наш украінскі сцяг. Усюды, дзе ён павінен быць па праву. Усюды, дзе нашы нацыянальныя колеры будуць таксама і сімвалам павагі да нашага народа. Так павінна быць і будзе.
Памятаем мінулае, змагаемся сёння і не спыняемся, атрымліваючы перамогу.
Вечная памяць усім загінулым у Другой сусветнай вайне! Слава кожнаму і кожнай, хто змагаўся супраць нацызму і перамог!
Слава ўсім, хто змагаецца за Украіну! Слава ўсім нашым героям розных часоў, якім мы аднолькава абавязаны нашымі жыццямі!