Пачалася вялікая геапалітычная гульня: як зліў Тэйшэйры мяняе вайну
Расея страціла сваю будучыню 24 лютага 2022 года, у дзень свайго ўварвання ва Украіну. Яна будзе фрагментаваная, і крамлёўцам вельмі пашанцуе, калі пад іх уладай апынецца яе невялікая частка — Масковія.
Веру — не веру
Дакументы, якія былі выдадзеныя Джэкам Тэйшэйрам, нягледзячы на тое, ці з'яўляецца гэта наўмысным злівам інфармацыі ці чымсьці яшчэ, перафарматуюць сітуацыю ў расейска-ўкраінскай вайне. Паколькі Злучаныя Штаты і аб'яднаная Еўропа аказваюць Украіне вялікую дапамогу, яе відавочна недастаткова для таго, каб пераламаць сітуацыю на карысць украінскай дзяржавы. І гэта павінны разумець і ў Пентагоне, і ў штаб-кватэры NATO.
Можна сказаць, што пасля з'яўлення гэтых дакументаў перад прагназуемым пачаткам контрнаступу ўкраінскіх войскаў, пачалася вялікая геапалітычная гульня ў "веру — не веру". Бо калі гіпатэтычна выказаць здагадку, што маскоўскія шпіёны маглі атрымаць падобную звышсакрэтную інфармацыю, то наўрад ці ім было б выгадна публічна запускаць яе. Яны б трымалі яе ў вялікім сакрэце, спадзеючыся на тое, што яна зможа пераламаць сітуацыю на франтах гэтай крывавай вайны.
Таму гэты сакрэт Палішынэля, хоць на першы выгляд выглядае, як спланаваная кімсьці спецаперацыя, у далейшым на паверку можа апынуцца "шматхадовачкай", за якой стаяць канкрэтныя планы ўвесці "крамлёўскіх мудрацоў" у замяшанне. Бо з'яўленне дадатковай інфармацыі, якую цяжка цалкам праверыць, але і немагчыма цалкам зняпраўджваць, гэта менавіта тое, што збівае расейскага дыктатара з панталыку. Пры гэтым ствараючы для Крамля сітуацыю, пры якой рызыкі ад няправільна прынятых рашэнняў, кардынальна пагаршаюць наяўнае становішча спраў.
Там доўга яшчэ будуць разважаць над тым, ці сапраўдная гэта інфармацыя ці фальсіфікаваная інфармацыя, дэзінфармацыя, сліў шпіёнскай інфармацыі, або контршпіянаж. Гэтакая геапалітычная галаваломка, якую немагчыма вырашыць.
Украінская армія больш моцная
Калі дэталёва прааналізаваць гэты інфармацыйны выкід, то не цяжка заўважыць — у ім забыта, што ў 2022 годзе ўкраінская армія змагла вярнуць значную колькасць тэрыторый Украіны, маючы менш абсталяванае войска і без паўнавартаснага прыкрыцця з паветра. І напраўду ў 2023 годзе нічога не змянілася, за выключэннем таго, што расейцы страцілі значна больш тэхнікі і значна больш дасведчаных войскаў. А таксама выдаткавалі значна большую колькасць боепрыпасаў у параўнанні з украінцамі.
У 2023 годзе ўкраінцы маюць лепш падрыхтаваных вайскоўцаў і больш сучасную тэхніку. У гэтым годзе ўкраінцы знаходзяцца ў значна лепшым становішчы, чым летась. Акрамя таго, на якім бы кірунку ўкраінцы ні вырашылі атакаваць, гэта, верагодна, будзе ў тым месцы, у якім расейцы гэтага не чакаюць, як і ў мінулы раз.
І нават калі б нейкім дзіўным чынам, а гэтага ніколі не будзе, Расійская Федэрацыя змагла захапіць усю Украіну, яны б сутыкнуліся з велізарнай партызанскай вайной, якая магла працягвацца дзесяцігоддзямі. Таму нават "перамога" не была б перамогай для Расеі, нават калі не лічыць іх каласальныя страты ў тэхніцы і жывой сіле, якія яны ніколі не змогуць аднавіць.
Калі казаць пра такое страшнае супрацьстаянне, як расейска-ўкраінскае, то неабходна рабіць хібнасці на "туман вайны", калі гаворка ідзе пра звесткі выведкі і яе прагнозы. Улічваючы тыя факты, што нават пры наяўнасці дакладнай і праверанай інфармацыі, існуе шмат зменных.
Вы можаце да апошняй хвіліны не ведаць, дзе ж менавіта канкрэтна будуць адбывацца бітвы, пакуль яны на самай справе не пачнуцца. І ўсё, што вы можаце зрабіць да таго, гэта як мага больш сабраць інфармацыі і прафесійна апрацаваць яе.
Зараз, у эпоху імгненнага распаўсюджання навін сродкамі масавай інфармацыі, цяжка пазбегнуць дэзінфармацыі, калі яна нават завуаляваная пад праўдзівыя даныя. Таму спробы многіх выдаваць сябе за "вялікіх патаемных", здаюцца бескарыснымі, нават калі яны дастаюць "эксклюзіў", які на паверку можа быць не ва ўсім праўдзівым. З-за таго, што па большай частцы мы можам больш-менш дакладна сказаць аб бягучых лініях размежавання, баявым парадку войскаў праціўнікаў, але боегатоўнасць, боепрыпасы, маральны дух і стан, у якім знаходзіцца яго зброю, цяжка дакладна ацаніць знаходзячыся звонку.
Хоць ужо цяпер можна ўпэўнена сказаць, што паступленні заходняй зброі і лагістычныя ланцужкі яе пастаўкі ва Украіну перашкодзяць захопніцкім планам Расейскай Федэрацыі, пакуль ва ўкраінцаў будзе заставацца вялікая матывацыя і воля да перамогі. А гэтага ў нас не адабраць ніколі, каб не рабілі маскоўскія ворагі.
Урокі Крыма
"Урокі Крыма" 2014 года добра засвоілі як ва Украіне, так і ў Амерыцы, і на Захадзе ў цэлым. Таму не мае значэння, ці з'яўляецца гэтая "ўцечка" выведдадзенымі праўдзівай ці не. Калі ўкраінскім генералам трэба будзе змяніць план, таму што ён скампраметаваны, яны гэта аператыўна зробяць. Расея ўсё роўна чакае контрнаступлення Украіны, і тут для Масквы нічога новага няма.
У Крамлі дагэтуль не гатовыя ўсвядоміць, якія надзвычай вялікія іміджавыя страты панесла Расейская Федэрацыя за год вайны з Украінай. Цяпер у Пуціна ўжо няма ніякіх падстаў казаць пра Расею, як пра"сусветную дзяржаву". А яшчэ зусім нядаўна ён думаў, што зможа лёгка атрымаць перамогу над Украінай, як толькі расейскія войскі пяройдуць украінскую мяжу.
Аднак ніякіх белых сцягоў ён на ўкраінскіх тэрыторыях не ўбачыў. РФ загразла ў вайне, і, у лепшым выпадку, цяпер Расея з'яўляецца толькі рэгіянальнай дзяржавай, якая нават не можа паспяхова ажыццявіць ўварванне да значна меншага суседа.
А ўвесь ядзерны арсенал Пуціна бескарысны ў звычайным ваенным канфлікце. Ён ведае, што ў тую хвіліну, калі ён выкарыстае нават невялікую тактычную ядзерную зброю супраць Украіны, атрымае магутны ўдар у адказ. Украіна цяпер знаходзіцца прама на парозе НАТА, і Захад не дапусціць выкарыстання ядзернай зброі ў сучасным свеце. У Паўночнаатлантычным альянсе ведаюць, што дазволіць Пуціну выкарыстоўваць любую ядзерную зброю — будзе азначаць насцеж" адкрыць дзверы " ў Армагедон.
Расія — васал Кітая
Але, нягледзячы ні на што, Пуцін упарта не жадае адмовіцца ад захопу Украіны. Хоць за год вайны ён наглядна даказаў усяму свету, што яго тэрарыстычнае войска — гэта "Пацёмкінская армія", а яго нафтавая зброя не з'яўляецца зброяй. Дыктатар зрабіў NATO згуртаваным і надзвычай аб'яднаным і спрыяў яго хуткаму пашырэнню. Цяпер Расея моліць Іран і Паўночную Карэю аб дапамозе. І ён перавёў Расейскую Федэрацыю ў нікчэмны статус дзяржавы-васала Кітая. І ўсе гэтыя "дасягненні" нават самыя адданыя прапагандысты ягонага рэжыму наўрад ці наважацца выдаваць за"перамогу".
Не кажучы ўжо пра марнатраўства рэсурсаў Расіі, страты жыццяў мабілізаванага на вайну яе насельніцтва, бесперспектыўнай марнаванні фінансаў, якія маглі б пайсці на сацыяльныя праекты, а не на вайну. Праз празмерныя геапалітычныя амбіцыі Пуціна, які замахнуўся на тое, каб стаць "уладаром свету", не маючы на гэта ніякіх аб'ектыўных падстаў, зніклі перспектывы развіцця РФ.
Хоць запушчаныя Джэкам Тэйшэйрам дакументы не пацвярджаюць і
не абвяргаюць, хто на самай справе перамагае ў гэтай жудаснай вайне, якую
пачала пуцінская Расея, а аналіз тычыцца толькі чыста вайсковых аспектаў, адным
вельмі важным фактарам з'яўляецца рэзкае пагаршэнне расейскай эканомікі. Санкцыі
і ізаляцыя Расейскай Федэрацыі працуюць, хоць і вельмі павольна.
Следствам чаго ў Расіі назіраюцца значныя сацыяльныя і палітычныя хваляванні. Сто з кожнай тысячы мужчын прызыўнога ўзросту выехалі або хаваюцца; рубель дасягнуў свайго новага мінімуму; заводы не могуць атрымаць крытычна важных дэталяў і матэрыялаў, і гэты спіс можна працягваць і працягваць. І хоць Пуцін усё яшчэ мае дыктатарскія паўнамоцтвы, Ён не зможа вечна ігнараваць і адмаўляць дэградацыю, якая раз'ядае расейскае грамадства знутры.
Нельга заплюшчваць вочы і на тое, што Расея нават не дайшла да самага цяжкага. Яна не мае і адной дзясятай войскаў, патрэбных для акупацыі і ўтрымання пад сваім кантролем тэрыторыі Украіны. Расейцы не выказваюць жадання добраахвотна ісці на пуцінскую вайну. Ды і як яны збіраюцца акупаваць нацыю, якая ніколі не пагодзіцца з рэалізацыяй пуцінскіх мараў пра "вялікую Расею"?
З'яўленне гэтай контроверсионной інфармацыі напярэдадні прагназуемага ўкраінскага контрнаступлення можа азначаць і тое, што хтосьці спрабуе зблытаць Украіне планы. Бо ў Маскве ведаюць толькі, што Украіна рыхтуе элітныя сілы, якія змогуць выкарыстоўваць складаную вайсковую тэхніку і аператыўную інфармацыю, што ёй падаюць нашы заходнія хаўруснікі. Аднак пры гэтым неабходна ўлічваць, што Украіна гуляе ў шахматы, дзе для гросмайстра важная кожная фігура, а Пуцін гуляе ў шашкі, і шляхам подлых камбінацый хоча знайсці спосаб прайсці ў дамкі і выйграць, нягледзячы на слабасць сваёй пазіцыі і адсутнасць наяўных рэсурсаў.
Расія выдыхаецца
Ці хацеў гэтага Джэк Тэйшэйра, не хацеў, але ён змяніў сітуацыю на полі вялікай гульні. Увесь свет убачыў, што Расея толькі прыкідваецца вайсковай моцай, а напраўду яна выдыхаецца і хоча заканчэння вайны, але на сваіх умовах.
Уцечка гэтай інфармацыі не мяняе таго факту, што Расея дрэнна падрыхтаваная да вядзення вайны. Масква вельмі недаацаніла магчымую рэакцыю свету на падтрымку Украіны і яе жорсткі супраціў акупантам. Таму ўкраінцы і Захад не павінны істотна мяняць характар кароткатэрміновай стратэгіі. Расійская Федэрацыя ўжо не мае рэсурсаў, каб надоўга зацягваць гэтую вайну.
Расея страціла сваю будучыню 24 лютага 2022 года, у дзень свайго ўварвання ва Украіну. Яна будзе фрагментаваная на дзясяткі частак, і крамлёўцам вельмі пашанцуе, калі пад іх уладай апынецца яе невялікая частка — Масковія. А ў гісторыі ўжо назаўжды зафіксавана, што Пуцін прывёў Расею да самай нізкай кропкі заняпаду за ўвесь час яе імперскага існавання.
Паводле https://www.obozrevatel.com