Падаляк: Спужаны Лукашэнка касплэіць Мядзведзева, ён у афектыўным стане
Аляксандр Лукашэнка радуецца, што можа атрымаць ядзерную зброю ад Расіі і ўжо паспеў прыгразіць катастрофай усяму свету. Зрэшты, гэта падобна на істэрыкі крамлёўскага клоўна Дзмітрыя Мядзведзева. Дый робіць Лукашэнка гэта, таму што ладна напалоханы. Такую думку ў інтэрв'ю «24 каналу» выказаў дарадца кіраўніка офіса прэзідэнта Украіны Міхаіл Падаляк.
«Вольга Скабеева паехала да Аляксандра Лукашэнкі, сфатаграфавалася з паказальнікам «200 кіламетраў да Кіева» і напісала «чакайце ў госці». Але Лукашэнка ўсё ж раскідваецца пагрозамі. Якія шанцы ядзернай пагрозы для Украіны з Беларусі, улічваючы, што мы разумеем, у каго ёсць «кнопка» і каб падставіць Лукашэнку, ён можа націснуць яе?» — такое пытанне было адрасавана Міхаілу Падаляку падчас інтэрв'ю.
— Расійскія прапагандысты яшчэ не скончылі «трэці дзень захопу Кіева», — сказал у адказ дарадца кіраўніка офіса прэзідэнта Украіны. — Хай лепш у Белгарадскую вобласць едзе і ў Тавалжанцы распавядае, колькі да Масквы засталося. І дзе яна потым «прывітанне» будзе перадаваць і каму ў Маскве, дзе пачнуцца бунты?
Трэба проста, каб яны аб'ектыўна глядзелі на навакольны свет
і на тое, як падзеі разгортваюцца. Таму што можна да бясконцасці любіць саму
сябе, калі вядзеш эфіры, але трэба перыядычна глядзець у люстэрка і бачыць там
напісаны прысуд.
Адносна Лукашэнкі. Па-першае, гэта тактычная ядзерная зброя,
там няма ніякай «кнопкі» або чаго-небудзь падобнага. Па-другое, кантраляваць
тактычную ядзерную зброю будзе расійскі кантынгент. Па-трэцяе, выкарыстанне
ядзернай зброі тактычнага тыпу — гэта тыя ж ракеты, якімі яны сёння атакуюць
без ядзерных боегаловак нашу тэрыторыю.
Вартая ўвагі гульня ў эскалацыю: калі і колькі ядзерных
боезарадаў Расія можа размясціць у Беларусі.
Гэта тыя ж ракеты, якія могуць ляцець на адлегласці ад 500
км да 6000 км. Адпаведна, каб выкарыстоўваць тактыку, іх не варта размяшчаць
непасрэдна на мяжы з той ці іншай краінай.
Лукашэнка не з'яўляецца сёння суб'ектам не толькі глабальнай
палітыкі, ён нават не з'яўляецца суб'ектам вайны ва Украіне. Лукашэнка
з'яўляецца дзіўным «братам-блізнюком» Мядзведзева, які павінен
выконваць функцыю «клоўнскага віп-агітацыйнага цягніка». Не больш,
але і не менш.
Яны павінны рабіць дзіўныя, абсалютна анекдатычныя заявы,
якія абмяркоўваюць тыя ці іншыя інфармацыйныя пляцоўкі для таго, каб гэта
прастора была забіта. Таму што функцыя Мядзведзева і Лукашэнкі ўсё ж даць Расіі магчымасць уплываць на агульны негатыўны кантэкст ацэнкі гэтай вайны. Гэта
значыць, каб поле было забіта яшчэ чымсьці, акрамя негатыву ў дачыненні да Расіі.
Лукашэнка бравіруе і хоча запалохаць. Вы памятаеце яго
планы: «Давайце, каб было без контрнаступлення». У Лукашэнкі быў
свой «мірны план», маўляў, мы складзем зброю, адыдзем і галоўнае, каб
нам зброю праз мяжу не падвозілі. Тады ўсё нібыта скончыцца.
Няма сэнсу звяртаць увагу на якія-небудзь словы Лукашэнкі.
Ён знаходзіцца ў афектыўным стане, але не ў такім, як Расія. Бо Лукашэнка
абсалютна сьвядомы, як толькі падае расійскі рэжым, у яго будуць істотныя
праблемы на вуліцах Беларусі, якія не былі да канца прагавораныя падчас падзеяў
лета — восені 2020 года.
Тады практычна ўся беларуская супольнасць лічыла, што
прэзідэнцкія выбары былі сфальсіфікаваныя. Гэта былі шостыя ці сёмыя выбары, у
якіх браў удзел Лукашэнка, але так ці інакш яны былі сфальсіфікаваныя.
Грамадства тады задавала шмат пытанняў, супраць яго ўвялі
максімальна жорсткія рэпрэсіі аж да масавых забойстваў і згвалтаванняў. Гэта
значыць лідар краіны гвалтуе сваё грамадства, дакладна атрымае мноства
пытанняў, пасля таго як упадзе адзіная сетка яго падтрымкі — Расія.
Яму вельмі страшна, таму ён працягвае гуляць у гэтую гульню — любым шляхам спынім Украіну ў працэсе контрнаступлення. Адзіная місія Лукашэнкі, як і любога, хто знаходзіцца ў арэале інтарэсаў Расіі, — любым коштам спыніць контрнаступленне на поле бою і максімальную падтрымку Украіны партнёрамі з ваеннага пункту гледжання.