«Альбо Расія перастане быць пуцінскай, альбо яна перастане быць Расіяй»
Усе ваенныя стратэгі ад Сунь-Цзы да Клаўзевіца пісалі, што мэтай вайны павінен быць свет лепш, чым даваенны, адзначае аўтар тэлеграм-каналу «Рух Супраціву». Але ці магчымы для Расіі «свет лепшы, чым даваенны»? Адказ на гэтае пытанне неадназначны.
Ілюстрацыйнае фота
За пасляваенную будучыню Украіны я зусім спакойны. Краіну прымуць і ў ЕС і ў NATO. Для Украіны будзе распрацаваная новая «праграма Маршала», якая дазволіць ёй вельмі хутка развівацца. Уся Еўропа будзе зацікаўлена ў дабрабыце Украіны. Нават вялікі ваенны знешні доўг можа пайсці ёй на карысць — Захад у далейшым будзе вылучаць грошы на канкрэтныя праграмы. І ён жа будзе кантраляваць расход гэтых сродкаў, каб мінімізаваць карупцыю ва Украіне.
А вось для пуцінскай Расіі не існуе ніводнага спрыяльнага сцэнару заканчэння вайны.
Калі б хто-небудзь распавёў Пуціну, што вайна працягнецца больш за два гады і за гэты час Расія страціць усю сваю прафесійную армію, тысячы танкаў, БТР, БМП і артсістэм, страціць сотні самалётаў, верталётаў і сістэм СПА, што яе Чарнаморскі флот будзе часткова знішчаны, а яго рэшткі будуць баяцца выходзіць у мора, страціць еўрапейскі рынак энергарэсурсаў, страціць сотні мільярдаў долараў, страціць практычна ўсю рэзідэнтуру на Захадзе, страціць больш за мільён з'ехаўшымі... І пры гэтым не зможа ўзяць нават Харкаў, які знаходзіцца ў 30 кіламетрах ад мяжы з Расіяй, то гэтая вайна ніколі б не пачалася. Таму, што гэта поўная катастрофа для Расіі — валодаючы дзесяціразовай перавагай практычна па ўсіх артыкулах, не змагчы дамагчыся практычна нічога.
Давайце паспрабуем разгледзець некалькі сцэнароў заканчэння вайны. І да чаго яны прывядуць Расію.
Сцэнар 1. Спраўдзіліся ўсе мары Пуціна. Верагоднасць: 1-2%.
Вайна заканчваецца таму, што Украіна капітулюе. Прэзідэнтам становіцца Януковіч. Украіну не бяруць ні ў NATO, ні ў ЕС. Яна распускае сваё войска. Расія пакідае за сабой усе захопленыя землі.
Што будзе далей?
З фронту вяртаюцца сотні тысяч людзей са зброяй і пашкоджанымі мазгамі. Збіваюць сваіх жонак і дзяцей. Співаюцца і страляюцца. Інваліды хутка разумеюць, што яны нікому дарма не патрэбныя. Ваенная прамысловасць разагнаная да максімуму і яе трэба неяк спыняць. І франтавікі, і рабочыя, ужо звыклыя да вялікіх па расійскіх мерках грошай, вяртаюцца да МРОТ. З'яўляюцца сотні новых і добра ўзброеных банд.
Ніхто не разумее, што з гэтымі людзьмі рабіць, і вельмі вялікі шанец таго, што Расія наважыцца яшчэ раз іх неяк выкарыстаць. Вельмі вялікая небяспека ўварвання ў Паўночны Казахстан. Вернем спрадвечна рускія землі!
Кітай у адказ перакрывае Расіі ўвесь кісларод. І тады можна зліваць ваду.
Да таго ж трэба ўкладаць трыльёны ў «новыя» захопленыя і разбураныя тэрыторыі. Трэба плаціць пенсіі вайскоўцам і інвалідам. Раскручваецца махавік інфляцыі. Санкцыі з Расіі ніхто не здыме — нельга заахвочваць агрэсара, і краіна працягвае гніць і дэградаваць. Аварыі становяцца нормай, а не выключэннем з правілаў. Расійскай навукі ўжо не існуе. Усе сувязі з Захадам разарваныя. Крэдытаў на развіццё краіны ніхто не дасць.
Вынік: стагнацыя і згасанне краіны.
Сцэнар 2. Ірана-Ірацкі цягні-штурхай. Верагоднасць 10-15%
Сіл на рашучы пералом няма ні ў адной з краін. Вайна працягваецца яшчэ некалькі гадоў, але фронт практычна не рухаецца з месца. Лютасць баявых дзеянняў паступова памяншаецца — усё смяротна стаміліся.
Гэты варыянт таксама выключна дрэнны для Расіі. Украіна працягвае сваю тактыку «тысячы парэзаў». Да нападаў на НПЗ дадаюцца атакі на цеплавыя электрастанцыі. Палова насельніцтва еўрапейскай часткі Расіі імкнецца прывыкнуць да неабходнасці жыць без святла і цяпла. Заходнія санкцыі дзейнічаюць, як радыяцыя — у краіне пачынаюцца сур'ёзныя перабоі з харчаваннем і палівам. Дэзерцірства становіцца масавым — з фронту бягуць цэлымі часткамі. Усе, хто могуць з'ехаць з Расіі — з'едуць. Набірае сілу сепаратызм — Калінінградская вобласць, Чачня і Дагестан абвяшчаюць аб выхадзе са складу Расіі. Сіл на падаўленне сепаратыстаў ужо няма. Татарстан і Далёкі Усход глядзяць, чым скончыцца супрацьстаянне рэгіёнаў з цэнтрам, і таксама рыхтуюць рэферэндумы аб незалежнасці.
Вынік: стагнацыя і развал краіны.
Глядзіце таксама
Сцэнар 3. Стратэгічная ініцыятыва паступова пераходзіць да Украіны. Верагоднасць 50-55%
Украіна атрымлівае не толькі мноства F-16 і ATACMS, але і вялікую колькасць крылатых ракет. І пачынаецца метадычнае збіццё Узброеных Сіл РФ. Паступова выносіцца ўсё СПА, затым рэшткі расійскай авіяцыі вымушаныя адступіць на далёкія аэрадромы. Панаванне ў паветры пераходзіць да Украіны. І вось ужо расійскія войскі сядзяць пад атакамі цяжкіх КАБаў і пачынаюць адступаць, як адступалі ад Херсона, каб не быць знішчанымі.
Зносіцца Крымскі мост, пераразаецца сухапутны калідор у Крым. Тое, што засталося ад Чарнаморскага флоту, спрабуе сысці ў Каспійскае мора або схавацца дзе-небудзь у Абхазіі. Некаторыя крыніцы паведамляюць, што візіт Блінкена ў Кітай быў вельмі выніковы і Сі згортвае дапамогу Пу. Можна зліваць ваду — ваяваць будзе няма чым.
Вынік: ваеннае паражэнне і капітуляцыя Расіі.
Сцэнар 4. Ваенны пераварот. Верагоднасць 5-10%
Войска або ФСБ разумеюць, што путч дае Расіі шанец на выратаванне. Жывы Пуцін цяпер з'яўляецца праблемай. Прасцей пазбавіцца ад узурпатара і зваліць усё на яго: «Мы не хацелі, нас прымусілі, у нас дзеці былі ў закладніках, давайце мірыцца». Усё, што хочаце за зняцце санкцый. Толькі не трэба судоў і расследаванняў. У Гаагу выдаюцца ўвесь Савет Бяспекі і некалькі адыёзных прапагандыстаў. Расійскія сілавікі спрабуюць утрымацца ва ўладзе. Пачынаюцца працяглыя і пакутлівыя перамовы аб рэпарацыях і ядзерным раззбраенні РФ.
Вынік: непрадказальны — занадта шмат невядомых.
Глядзіце таксама
Сцэнар 5. Пуцін сам выбірае пераемніка. Верагоднасць 3-5%
СМІ паведамляюць, што ў Пуціна выяўлены рак. Ён бы рады весці краіну наперад, але не можа — цяжка хворы. З паліцы дастаюць прафесара Салаўя, які атрэсвае з сябе пыл і заяўляе, што ён пра гэта даўно казаў. Дэмін аб'яўляецца міратворцам. Пад гэтую справу — спроба пачаць перамовы, зацягваючы час.
Вынік: непрадказальны — занадта шмат невядомых.
Сцэнар 6. Гучны грукат дзвярыма. Верагоднасць 10-15%
Крэмль пакутліва шукае спосабы скончыць вайну любой цаной. Я ўсё больш схіляюся да думкі, што малазійскі Боінг у 2014 годзе збілі не выпадкова. Расійскія інсургенты прайгравалі вайну на Данбасе і быў абраны варыянт «кітайская нічыя». У Крамлі вырашылі, што трэба вельмі гучнае злачынства, каб тэрмінова заявіць пра неабходнасць спыніць вайну любой цаной. Хацелі спісаць усё на «апалчэнцаў», але з гэтым нічога не выйшла. Аднак сваёй мэты Крэмль дамогся — вайна была замарожаная.
Гэты варыянт могуць паспрабаваць паўтарыць яшчэ раз, здзейсніўшы якую-небудзь жахлівую правакацыю — знішчэнне плацін на Дняпры, атака на атамную электрастанцыю, выбух ядзернай бомбы. Так, каб увесь свет жахнуўся — ды пляваць нам, чый там Крым і Данбас, гэтую вайну трэба тэрмінова заканчваць, уся сусветная цывілізацыя пад пагрозай.
Вынік: непрадказальны — занадта шмат невядомых.
Выснова: альбо Расія перастане быць пуцінскай, альбо яна перастане быць Расіяй.
Глядзіце таксама
