«Тады можна казаць — Лукашэнка гатовы». Тры кандыдатуры на вылет з урада

Эканаміст Яраслаў Раманчук патлумачыў, каго «недазвольнілі» ва ўрадзе і чаму гэта трэба як мага хутчэй зрабіць.

hrabli_2.jpg

Сур’ёзныя змены ў складзе ўрада ўжо трэці тыдзень не даюць расслабіцца. Многія адзначаюць прагрэсіўны характар ​​дадзенага рашэння кіраўніка дзяржавы, абмяркоўваюць заявы новапрызначаных кіраўнікоў і ўжо пагаворваюць пра вецер перамен.
Аднак не ўсё так проста. Кіраўнік цэнтра Мізэса Яраслаў Раманчук у інтэрв’ю «Салідарнасці» патлумачыў, чаму гэткая сур’ёзная чыстка ўрада на самай справе недастатковая і каго варта было б Лукашэнку звольніць у першую чаргу.
На самай справе, Лукашэнку не варта было б абмяжоўвацца толькі гэтымі персонамі. Ёсць яшчэ вельмі шмат кандыдатур для зняцця. Не буду зараз каментаваць сілавікоў, паколькі гэта не мая сфера. Хоць у мяне застаюцца вялікія пытанні да старшыні КДК Леаніда Анфімава, — адзначае суразмоўца. — Асабліва пасля яго абсалютна цемрашальскіх выказванняў у «Савецкай Беларусі». Як увогуле чалавек з такімі поглядамі можа ўзначальваць камітэт дзяржкантролю, які ўбудаваны ў сістэму ўзгаднення эканамічных рашэнняў? Бо калі будуць нейкія больш-менш адэкватныя рашэнні прапаноўвацца на ўзроўні прэм’ера і віцэ-прэм’ера, то людзі з такімі поглядамі, як у Анфімава, будуць блакаваць усё.
Таксама сярод лішніх сёння ва ўрадзе фігур эканаміст называе міністра фінансаў Уладзіміра Амарына.
— Бо ён фактычна самаўхіліўся, — тлумачыць Яраслаў Раманчук. — Паглядзіце, Амарын асабіста амаль не ўдзельнічае ў абмеркаванні ключавых пытанняў эканамічнай палітыкі, бюджэту, падаткаў — усё аддаў на водкуп свайму намесніку Ермаловічу.
А між тым, на думку эканаміста, сёння вельмі важная менавіта камандная праца, у якой была б каардынацыя паміж ведамствамі — адміністрацыяй прэзідэнта, міністрам эканомікі, міністрам фінансаў, Нацбанкам, паміж віцэ-прэм’ерамі і прэм’ерам.
— Вось гэта каманда была б аптымальнай, каб выконваць складаныя задачы. А так гэта ўсё ў разнабой. А з улікам таго, якое месца займае сілавы сектар, усе гэтыя зрухі відавочна не могуць нейтралізаваць той негатыўны ўплыў, які аказваюць на эканамічную палітыку сілавікі.
Яшчэ адна кандыдатура, якую Лукашэнку варта было б замяніць ва ўрадзе, па версіі Яраслава Раманчука, гэта віцэ-прэм’ер Міхаіл Русы, які доўгі час быў міністрам сельскай гаспадаркі.
Хіба заслужыў Русы месца віцэ-прэм’ера, калі меркаваць па тых фінансавых паказчыках, якія дэманструе сельская гаспадарка? — задаецца пытаннем эканаміст. — Ён, можа, і добры мужык, і ведае вытворчасць, але якая эфектыўнасць яго працы? Колькі грошай сельская гаспадарка атрымала, якая рэнтабельнасць галіны? Колькі прадпрыемстваў могуць працаваць без дзяржпадтрымкі? Якая зарплата ў сельскай гаспадарцы? І ў канчатковым выніку мы прыходзім да высновы, што такога роду куратарства не дае канкрэтнага фінансавага выніку. Таму ў гэтай сітуацыі трэба ацэньваць не якасць мужыка, з якім можна лёгка парыцца ў лазні і абмяркоўваць бытавыя і каляпалітычныя тэмы, а судзіць па канкрэтных выніках.
Больш за тое, менавіта адстаўка Русага магла б стаць галоўным пасылам грамадству ад Аляксандра Лукашэнкі, лічыць эксперт.
Вось калі б ён так зрабіў, гэта з’явілася б сігналам таго, што Лукашэнка гатовы да пераменаў, гатовы ахвяраваць нават сваімі традыцыйнымі поглядамі на святое святых — аграпрамысловы комплекс. І тады б на месцы Русага, глядзіш, апынуўся бы які-небудзь сучасны менеджэр, які глядзеў бы на АПК не як на сектар выкачвання рэсурсаў з бюджэту, а як на сектар, у якім можна нармальна зарабляць грошы. А без такога падыходу ніякія перастаноўкі ва ўрадзе не будуць мець вынік.

gazetaby.com