Віктар Шэндэровіч: Пра Курск, пра Белгарад, і пра шмат чаго яшчэ, што чакае Расію наперадзе…
«Вы не праходзілі ў школе пра «хто да нас з мячом прыйдзе»? Вы хварэлі ў гэты дзень? Ці мяркуеце, што гэта гістарычнае назіранне адносіцца толькі да тэўтонаў, а народ-баганосец можа сабе дазволіць?» Пісьменнік Віктар Шэндэровіч на сваёй старонцы ў фэйсбуку разважае пра будучыню РФ і пра тых не вельмі разумных грамадзян-расіян, якія кепска вывучалі ў школе гісторыю
Мяне тут пытаюцца: што я думаю пра Курск? І пра гібель маладой жанчыны, якая чакала дзіцяці…
Дык я ўжо даўно напісаў, што я пра гэта думаю! Яшчэ ў красавіку 2022 года напісаў.
Мяне нават забанілі потым на тыдзень — за абразу сацыяльнай групы «ідыёты».
Таму я гэтае слова больш пісаць не буду.
А тэкст паўтару. Ён і пра Курск, і пра Белгарад, і пра шмат чаго яшчэ, што чакае Расію наперадзе…
Глядзіце таксама
ПАСЛАННЕ ДА @@@@@@
Я не пра маральныя катэгорыі — даўно праехалі гэты прыпынак без прыпынку.
Я пра элементарныя, хаця б на моцную “троечку”, веды па прадмеце «Гісторыя» — і інстынкт самазахавання, адпаведна.
... Скажыце, дарагія расіяне, — звяртаюся да тых з вас, каму ў радасць «спецаперацыя на Украіне», — вам сапраўды не прыходзіць у галаву, што праз нейкі час можа прыляцець і вам?
Вось у літаральным сэнсе: снарадам.
Не?
А што так?
Вы не праходзілі ў школе пра «хто да нас з мячом прыйдзе»? Вы хварэлі ў гэты дзень? Ці мяркуеце, што гэта гістарычнае назіранне адносіцца толькі да тэўтонаў, а народ-баганосец можа сабе дазволіць?
Хто вам гэта сказаў?
Спойлер: вас падманулі.
Прыляціць абавязкова. Можа быць, не да вас (што было б якраз справядліва), а да вашых дзяцей ці ўнукаў. Да вашай трохмесячнай дзяўчынкі, аднагодкі дзяўчынкі Кіры, забітай учора ў Адэсе пры абстрэле расійскімі ракетамі.
Глядзіце таксама
Не? Гэтага не можа быць?
Чаму?
Пуцін не дапусціць?
Дык не будзе да таго часу ніякага Пуціна. Ну, ці будзе — у бункеры, пад парашком або кропельніцай напрыканцы, якая розніца. І будзе дарэшты ўхайдоканная вайной краіна, якая ляжыць ніцма, з якой ён злучыўся калісьці ў старэчым экстазе, папярэдне сапсаваўшы балбатнёй пра яе ўяўную прыгажосць і веліч.
І будзе Украіна, пад завязку ўзброеная Захадам (дзякуй таму ж Пуціну), якая выжыла ў страшнай вайне, адноўленая на вашы грошы (як на вашыя грошы яе знішчалі), якая паднялася ў поўны рост — і нічога не забыла.
Ці вам здаецца, што пасля рэкаў украінскай крыві, разлітых па вашай міласці і пад вашы радасныя воклічы, там не знойдзецца жадаючых аднавіць сіметрыю? Што вось гэта ўсё сыдзе вам з рук — і жыццё працягнецца, як ні ў чым не бывала?
Што за вашых дзяцей і ўнукаў хто-небудзь заступіцца?
Заступіцца, чакайце... Сусветная супольнасць выкажа заклапочанасць. Сусветная супольнасць — яна такая.
Глядзіце таксама
Гніенне, кроў і ганьба — амаль непазбежная цяпер перспектыва для Расіі (ці таго, што застанецца ад яе тэрыторыі праз нейкі час).
Гэта ўваходзіла ў вашы планы? Не?
Скажыце: а калі праходзілі распад Рымскай імперыі, вы таксама хварэлі? Даведку ад бацькоў прынясіце — і прывітанне ім перадавайце.
І пачынайце чакаць.
Ах, вы нічога не ведалі? Вось проста зусім-зусім нічога — ні пра Бучу, ні пра Марыупаль, ні пра расстраляных краматорскіх уцекачоў? Ах, вы верылі Андрэевай і Салаўёву? Ну, гэта зусім іншая справа, вядома. Раскажаце ў гадзіну ікс ківачу, які прыляцеў да вас…
Вы @@@@@@, дарагія расейцы, аматары літары Z, вось што я хачу вам сказаць.
Саўдзельнікі жудаснага злачынства — гэта само сабой, але якія ж вы @@@@@@!