10 гадоў калоніі за падпал танка, які Мінабароны назвала фэйкам

Сёння, 26 ліпеня, у судзе Фрунзенскага раёна Мінска агучылі прысуд па крымінальнай справе па ч. 1 арт. 289 Крымінальнага кодэкса («Акт тэрарызму») супраць 26-гадовага мінчука Ягора Міхайлава. Яго абвінавацілі ў падпале танка Т-72 на чыгуначнай станцыі ў Сцяпянцы шляхам кідка ў яго «кактэйля Молатава» з надпісам «ОГСБ» уначы 31 студзеня.

Відэа палаючага танка з'явілася ў інтэрнэце ў пачатку лютага, але дзяржСМІ назвалі яго фэйкам, а Мінабароны прадэманстравала непашкоджаны і цэлы танк. Паводле версіі абвінавачання, у выніку дзеянняў Міхайлава ўзнікла «аб'ектыўная небяспека гібелі людзей», хаця патрулюючыя вайскоўцы ў ноч падпалу нават не заўважылі ўзгарання. Некаторыя дазналіся пра інцындэнт з інтэрнэту. У выніку суддзя Алена Бушава прызначыла менавіта такое пакаранне, якое прасіў памочнік пракурора Фрунзенскага раёна Дзмітрый Хаваўка, — дзесяць гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму. Абвінавачаны слухаў прысуд з закаванымі кайданкамі за спінай рукамі. На гэтым пераслед Міхайлава не скончаны: супраць яго распачатая яшчэ адна крымінальная справа.
Нагадаем, Ягор Міхайлаў абвінавачваўся па ч. 1 арт. 289 Крымінальнага кодэкса («Акт тэрарызму»). Паводле версіі абвінавачання, Міхайлаў «наўмысна ў мэтах аказання ўздзеяння на прыняцце рашэнняў органамі ўлады, перашкоджання палітычнай дзейнасці, застрашвання насельніцтва, дэстабілізацыі грамадскага парадку, у перыяд часу з 3 гадзін 30 хвілін па 3 гадзіны 36 хвілін 31 студзеня здзейсніў акт тэрарызму агульнанебяспечным спосабам шляхам падпалу ваеннай тэхнікі, якая належыць 120-й дывізіі, размешчанай на шляхах у эшалоне ў Сцяпянцы, у выніку чаго ўзнікла аб'ектыўная небяспека гібелі людзей, прычынення ім цялесных пашкоджанняў або наступлення іншых цяжкіх наступстваў».
Амаль усё абвінавачанне пабудавана на відэа, якое апублікавалі 1 лютага ў тэлеграм-канале «Баста!». Міхайлаў мусіць выплаціць судовыя выдаткі ў суме 685 рублёў, матэрыяльнай кампенсацыі па справе заяўлена не было.
Міхайлаў прызнаў віну часткова: ён прызнаў, што здзейсніў падпал танка, але не пагадзіўся з кваліфікацыяй свайго дзеяння і тым, што гэта было зроблена з палітычных матываў.
У апошнім слове 19 ліпеня Ягор Міхайлаў яшчэ раз падкрэсліў нязгоду з прававой кваліфікацыяй сваіх дзеянняў:
«Шмат хацеў сказаць, але мяне дзёрнулі з бальнічнага, але давайце пройдземся спачатку па абвінавачанні. Пракурор кажа, калі там быў хоць адзін чалавек, то гэта ўжо падставы для прымянення артыкула [289]. Але нікога там не знаходзілася ў той момант, таму што ніякай аховы ваеннай тэхнікі не было: ні ў момант узгарання танка, ні пасля. Як сказаў мой адвакат пры праверцы паказанняў на месцы, контрвыведчык шукаў вайскоўцаў 20 хвілін! Гэта выведчык! Іншы б наогул не знайшоў. Таксама пракурор уводзіць у зман, калі кажа, што да станцыі 70 метраў. Але потым адвакату кажа, што дадзенае відэа нічога не значыць, таму што яно зроблена ў 400 метрах ад танка. З нагоды самога пракурора: ні аднаго пытання, якое б не наводзіла на адказ, запалоханым сведкам-вайскоўцам ён не называў. Абсалютна ўсе пытанні былі навадныя. А гэта забаронена.
Ну і што было з танкам? Не што магло бы быць, а што было. Калі я пачаў чытаць паказанні сведак, то там слова "бы" — у кожным сказе па тры штукі. Яны хлусілі контрвыведцы, каб прыкрыць, што там іх не было. Ну, бывае».

spring96.org