«Наша пакаленне прывяло Лукашэнку да ўлады, мы адчуваем віну перад дзецьмі і ўнукамі»

Сёння ля Чырвонага касцёла ў Мінску на марш сабраліся пенсіянеры. Яны прайшлі па праспекце праз Плошчу Перамогі, падышлі да МДЛУ, каб падтрымаць пратэстуючых студэнтаў, а ля помніка Якубу Коласу разышліся. Мы спыталі, чаму яны зараз выходзяць на вуліцу, адкуль даведваюцца пра навіны і што думаюць аб будучыні краіны.

Днём пенсіянеры сустрэліся ля Чырвонага касцёла, прачыталі псальма і пайшлі маршам па праспекце. Пратэстоўцы кажуць, што не згодныя з цяперашняй палітыкай дзяржавы, вынікамі выбараў, што выходзяць супраць гвалту. Таксама яны патрабуюць вызваліць палітычных зняволеных, у размове з намі пенсіянеры часта прамаўляюць фразу:»Мы хочам выправіць сваю памылку, якую дапусцілі 26 гадоў таму".

Каля Дома ўрада людзі выкрыквалі крычалкі, падымалі плакаты накшталт "пенсіянеры за перамены", у некаторых у руках былі раздрукаваныя лісткі з фотаздымкамі Віктара Бабарыка, Марыі Калеснікавай, Максіма Знака, Сяргея Ціханоўскага і іншых палітычных зняволеных. Усяго ж тут сабралася больш за 150 чалавек.

Вылучаецца фотаздымак незнаёмага мужчыны, партрэт трымае ў руках Маргарыта Палюховіч. Жанчына кажа, што на здымку яе сын, які памёр у 2012 годзе пасля бойкі. Па словах маці, справу "замялі", звароты да Лукашэнкі нічога не далі, таму яна выходзіць на мітынг з яго фатаграфіяй.

У натоўпе сустракаем Уладзіміра Аляксеевіча з кіем, ён шукае журналістаў, якія маглі б апублікаваць яго верш, на які яго натхнілі падзеі каля кавярні Opetit у Мінску, калі сілавікамі былі разбітыя ўваходныя дзверы. Уладзімір Аляксеевіч тлумачыць, на пратэст ён выходзіць, таму што яго абурае непісьменнасць Лукашэнкі, акрамя гэтага, мужчына ўзгадвае дэвальвацыю рубля, пасля якой абясцэніліся яго зберажэнні. Пенсіянер кажа, што навіны даведваецца з телеграма — да актуальных каналах яго падключылі два месяцы таму маладыя людзі на плошчы Незалежнасці.

Калона спынілася каля будынка МУС з крыкамі « "Трыбунал" і " Караева пад суд!».

З прыпынкамі пенсіянеры дайшлі да плошчы Перамогі, а там на хаду памянялі маршрут са словамі: "Трэба падтрымаць студэнтаў!"і пайшлі да МДЛУ. Мабыць, гэта самы кранальны момант маршу: пенсіянеры прайшлі міма будынка ўніверсітэта з крычалкамі: "Мы вас любім", "Бабулі з вамі!", "Нашы дзеці лепш за ўсіх!", "Вы наш гонар!». Адна бабуля жартуе: "Трэба было яшчэ крычаць "шапку надзень".

Студэнты і педагогі выглядалі ў вокны, некаторыя даставалі сцягі і махалі імі пратэстоўцам.

Па шляху руху калоны мы некалькі разоў натыкаліся на праціўнікаў падобных маршаў. Спачатку з кавярні-крамы "Ласунак «выйшла жанчына ў блакітным паліто і ўбачыўшы калону закрычала:”Вы — неверагодныя". У гэты ж момант з установы выйшла іншая жанчына і крыкнула: "Вы — быдла!». Што ж годны матэрыял па даследаванні рыторыкі паўладнага боку.

За дзве гадзіны маршруту мы сустрэлі ўсяго чатыры такія чалавекі, хтосьці крычаў абразы, хтосьці казаў, што пратэстоўцы прадаюць краіну, хтосьці крычаў: «фашысты», хтосьці пытаўся: «у вас што, пенсія маленькая?».

Таццяна працавала тэхнолагам на прадпрыемстве, сёння яна выйшла на мітынг, таму што таксама не згодная з цяперашняй палітыкай краіны. Яна кажа, што з жалем ставіцца да тых, хто зняважліва звяртаецца да прысутных.

—Такія людзі не цікавяцца гісторыяй сваёй краіны, нічога не глядзяць, акрамя БТ і нічога не чытаюць. Для іх Беларусь, напэўна, пачалася ў 1945 годзе, У лепш-у 1918-м. Калі б яны пацікавіліся яшчэ гісторыяй нашай краіны, у іх, можа быць, што-небудзь у галаве памянялася.

Сама Таццяна чытае навіны ў тэлеграме, кажа, што тэлевізар не глядзіць з прынцыпу.

Яшчэ дзве жанчыны, якія захацелі застацца ананімнымі, таксама выказаліся пра абвінавачванні ад прыхільнікаў Лукашэнкі. Абедзве апранутыя вельмі стыльна, выглядаюць добра, кажуць, што да пенсіі працавалі праекціроўшчыцамі і пенсія хоць і маленькая, але ім хопіць.

— Ды справа не ў пенсіі! Наша пакаленне прывяло Лукашэнку да ўлады, за гэта мы адчуваем віну перад сваімі дзецьмі і ўнукамі. Мы вінаватыя, што ўсе гэтыя 26 гадоў мы маўчалі. Мы ніколі не даруем уладам усё тое, што адбывалася ў першыя дні на Акрэсціна пасля выбараў. Мы за тое, каб мы мелі свае правы як грамадзяне Беларусі! А нас кожны раз топчуць за нашы правы, мы больш гэтага цярпець не можам. Мы хочам, каб нашы дзеці жылі ў свабоднай і цудоўнай Беларусі, таму мы выходзім на вуліцы.

У процівагу агрэсіі адзінак, калону часта сустракалі сігналамі машын, з вокнаў выглядалі людзі, мінакі паказвалі знак перамогі, дзве дзяўчыны спынілі на праспекце машыны і падарылі бабулям кветкі і цукеркі, мінакі прынеслі вады.



На чале калоны ўвесь маршрут ішла палітычная актывістка і пенсіянерка Галіна Лагацкая. Яна ўвесь час ходзіць на ўсе акцыі, можа спыніцца каля супрацоўніка ў цывільным або сіняга буса і пачаць іх бэсціць. Паводле яе слоў, былі ў яе спробы мець зносіны і з удзельнікамі праўладнага мітынгу, але там яна не знайшла падтрымкі.

— Я з 2003 года хаджу на ўсе акцыі, калі сутыкнулася з судамі, калі зразумела, наколькі ў нас недасканалая сістэма, створаная Лукашэнкам. З 2010 года я стала хадзіць назіральнікам на выбары, каб сваімі вачыма ўбачыць, як гэта адбываецца, як адбываюцца фальсіфікацыі. Я зразумела, што гэта прававы тупік, бо скаргі назіральнікаў не разглядаюцца, прыходзяць адпіскі.

У калоне сустракаем Вольгу, ёй 62 гады, на акцыю яна прыйшла з сабачкам Евай. Жанчына распавядае, што яшчэ да пенсіі яна працавала індывідуальным прадпрымальнікам, кажа, яшчэ тады была не згодная з палітыкай краіны.

— Я за свабодную будучыню нашых дзяцей. Вы ведаеце, у нас жа раней не было ніякай інфармацыі, толькі тэлевізар глядзелі. А калі сацсеткі сталі развівацца і я ўбачыла, што дзеецца на самай справе, я зразумела, што нас падманваюць. Я была ў курсе і раней, што адбываецца, але цяпер усё стала больш напружаным.

Пенсіянерка кажа, што за будучыню краіны перажываць не варта, магчыма, пасля змены ўлады будзе спад, але развальваць краіну дакладна ніхто не збіраецца.

— Мы выходзім не за кавалак каўбасы, мы хочам большага, каб нас паважалі, каб нас за людзей прымалі. Дзеля такога можна і адмовіцца ад матэрыяльнага дабрабыту. Гэта трэба, каб потым нашы дзеці жылі добра. Ніхто нічога развальваць не збіраецца! Гэта нават смешна!

Жанчына з фатаграфіяй Максіма Знака-Таццяна, да пенсіі была эканамістам, кажа, што не мае да адвакатаў ніякага дачынення, але хоча, каб яны былі вольныя.

— Развальвае краіну толькі адзін чалавек— Лукашэнка, ён настройвае людзей адзін супраць аднаго. Мы адзіныя, яны такія ж беларусы, як і мы, — кажа яна, разважаючы аб пратэстных і праўладных мітынгах.

У выніку калона дайшла да плошчы Якуба Коласа. Там пратэстоўцы ўсклалі кветкі да помніка, а Галіна Лагацкая скончыла сустрэчу вершам паэта і папрасіла зрабіць фота ўдзельнікаў маршу на памяць.