Якія дывідэнды хоча атрымаць Крэмль ад Беларусі?

Чаму насцярожвае сам факт частых сустрэч кіраўнікоў дзяржаў.

dividendy.jpg

Аляксандр Лукашэнка разлічвае, што час працы Міхаіла Бабіча на пасадзе пасла Расіі ў Беларусі стане перыядам росквіту двухбаковых адносін. Пра гэта афіцыйны беларускі лідар заявіў 10 кастрычніка на сустрэчы з расійскім дыпламатам.
Метадолаг Уладзімір Мацкевіч лічыць сам факт сустрэчы Лукашэнкі з Бабічам крыху пацешным.
— Калі Пуцін прыязджае ў Магілёў, і калі будзе ў нефармальнай абстаноўцы магчымасць зноў з ім пра штосьці абгаварыць, навошта яшчэ пры гэтым прызначаць сустрэчу з яго паўнамоцным прадстаўніком? Тут нейкая чахарда. Мяркуючы па ўсім, не атрымліваецца дамовіцца ні з Пуціным, ні з яго паўнамоцным прадстаўніком, які, напэўна, не робіць нічога без узгаднення з тым, хто яго прызначыў.
— Якія прарыўныя адносіны мае на ўвазе кіраўнік Беларусі?
— Цяжка сказаць. Насцярожвае сам факт частых сустрэч кіраўнікоў дзяржаў і тое, што ні на адной з іх не дасягаюцца якія-небудзь значныя вынікі. Мяркуючы па ўсім, адносіны Беларусі і Расіі ў межах саюзнай дзяржавы прыйшлі да нейкіх вельмі складаных праблем, і ўсе гэтыя сустрэчы рэгіёнаў, як прызначаная ў Магілёве, — гэта пыл у вочы для маскіроўкі ўзніклых складанасцяў. Можна меркаваць, што Расія, Крэмль, Пуцін вельмі сур’ёзна ў чымсьці ціснуць на Лукашэнку, і ён не можа ігнараваць гэты ціск, хоць і супраціўляецца.
— Што ёсць такое, пра што мы можам не ведаць, паколькі цяперашняе абвастрэнне самае моцнае за час кадэнцыі Пуціна?
— Звярніце ўвагу, што ў розных неафіцыйных і, увогуле, сумніўных СМІ — сумніўных у тым плане, што яны падаюць не проста фэйкавую інфармацыю, але часта вельмі тэндэнцыйную і аднанакіраваную, усё больш і ад нашых, і ад сумніўных расійскіх палітыкаў гучаць намёкі на магчымы наступ Расіі на незалежнасць Беларусі. Хтосьці кажа пра акупацыю, але часцей гавораць пра гэта маргінальныя палітыкі, хтосьці пагражае эканамічным ціскам, хтосьці проста падкрэслівае значэнне рознага роду перамоў па размяшчэнні расійскіх вайсковых падраздзяленняў у Беларусі.
Усе гэтыя размовы можна ігнараваць, паколькі яны неафіцыйныя і не пацвярджаюцца дакументальнымі фактамі, Але насцярожыцца варта было б, бо не бывае дыму без агню. Гэта значыць, пакуль можна казаць пра тое, што мае месца ціск Крамля на афіцыйны Мінск.
— Наколькі гэты ціск можа быць небяспечны для афіцыйнага Мінска?
— Трэба зыходзіць з таго, што Масква хоча атрымаць нейкія перавагі, дывідэнды ад Беларусі на сённяшні момант. Расія цяпер адчувае вялікія эканамічныя цяжкасці. Як бы ні казырыўся Пуцін з нагоды санкцый і пэўнага ціску Захаду на Расію, гэта спроба захаваць добрую міну пры дрэннай гульні. Калі гэта так, то Крэмль спрабуе мінімізаваць свае выдаткі. Калі ў Маскве сапраўды лічаць, што яны шмат у чым утрымліваюць беларускі рэжым за кошт цэн на энерганосьбіты, за кошт таго, што заплюшчваюцца вочы на ​​несанкцыянаванае распараджэнне тым экспартам энерганосьбітаў, які ідзе праз Беларусь, то гэты артыкул выдаткаў для Расіі цяпер стаў істотным. І зараз спрабуюць адыграць прэферэнцыі і больш не пастаўляць Беларусі энерганосьбіты па адмысловых коштах.
Акрамя таго, у Расіі не вельмі любяць канкурэнцыю з боку Беларусі па некаторых таварных напрамках. Усе гэтыя малочныя, мясныя і іншыя войны, Расія, напэўна, хацела б спыніць, але гэта рынкавая канкурэнцыя, і беларускія вытворцы карыстаюцца ўсімі магчымасцямі для павелічэння свайго экспарту ў Расію.
— Ці зможа Бабіч апраўдаць надзеі Лукашэнкі, пра якія гаварылася на сустрэчы ў сераду?
— Не. Калі да гэтага часу не ўдавалася вырашаць гэтыя пытанні на сустрэчах Лукашэнкі і самога Пуціна, то якім чынам гэта можа вырашацца прадстаўніком расійскага прэзідэнта? Хутчэй за ўсё, адным з матываў прызначэння Бабіча не толькі простым паслом, але і паўнамоцным прадстаўніком па эканамічных пытаннях, было тое, што Пуціну надакучыла вырашаць дробныя пытанні непасрэдна з Лукашэнкам, і ён перадае гэта на больш нізкі ўзровень. Але пры гэтым не адмаўляецца ад усіх сваіх патрабаванняў і ўмоў. Усе ўмовы і абмежаванні застануцца, а ўлады ў Бабіча менш, чым у самога Пуціна.
Паводле Заўтра тваёй краіны