Яны пра нас. Замежныя СМІ пра тое, што чакае Беларусь

Беларусь не сыходзіць з старонак замежных медыя. Наступствы хуткага плебісцыту, новы статус РБ на фоне паглыблення расійска-беларускай інтэграцыі і месца краіны ў канфрантацыі вакол Украіны — тое, што найбольш цікавіць іншаземцаў.

«Будзе напружанне — відавочна, што расійская армія зайшла ў Беларусь не толькі на перыяд вучэнняў. Дарэчы, варта звярнуць увагу менавіта на ролю Беларусі ва ўсім, што адбываецца — яна на нашых вачах ператвараецца ў "проксі" Расіі, такое ж як "ЛДНР"." Апошнія заявы Лукашэнкі аб "вяртанні Украіны ва ўлонне славянскага свету" трэба з усёй сур'ёзнасцю разглядаць менавіта як сведчанне выкарыстання Беларусі на выпадак нейкіх правакацый ці нават узброенага супрацьстаяння, якое патрэбна для расхіствання сітуацыі. Разам з тым, зараз немагчымы ўдар з боку Беларусі — пакуль няма адпаведнай канцэнтрацыі войскаў».
Апостраф (Украіна)

«Тое, як Захад аддае перавагу весці свае бітвы, часта яшчэ больш узмацняе голад. Нядаўна амерыканскі ваенны карабель перахапіў 40-тонную партыю ўгнаенняў, якая была адпраўлена з Ірана ў Йемен. Злучаныя Штаты заявілі, што з гэтых угнаенняў можна вырабіць выбухоўку, і канфіскавалі іх. Сірыя не можа імпартаваць азотныя ўгнаенні па той жа прычыне. А амерыканскае міністэрства фінансаў спрабуе прымусіць Літву забараніць перавозку калійных угнаенняў з Беларусі, каб пакараць Аляксандра Лукашэнку. Такія блакады могуць стаць карай для рэжымаў, але за гэта даводзіцца плаціць. Прытрымлівацца высокіх маральных прынцыпаў у шкоду свайму народу — гэта неяк сумнеўна».
The Times (Вялікабрытанія)
«У выніку датэрміновых выбараў у Рэспубліцы Беларусь з'явіцца новы прэзідэнт. З кім будзе весці дыялог Масква? Вось з кім будзе размаўляць прэзідэнт Расіі, як не са сваім калегам? Навошта ў гэтым выпадку Расіі нейкі старшыня нейкага прэзідыума нейкага сходу, чальцы якога нават не выбіраюцца. Навошта Маскве нейкі Усебеларускі сход пенсіянераў? Канешне, прэзідэнт Расіі будзе размаўляць толькі з прэзідэнтам Беларусі. Рэальным, легітымным і па статуце роўным сабе. На гэтым беларускі транзіт улады завершыцца, што і павінен пракантраляваць Б. Грызлоў».
Эхо Москвы (Расія)
«Але гэта ўжо не суверэнітэт. Больш падобна на асаблівы статус кадыраўскай Чачні ў складзе Расіі. Са "сваімі" рабі, як Кадыраў, што хочаш, але на волю ў выбары вонкавых ворагаў і сяброў не прэтэндуй. Ніякай табе больш за шматвектарнасць. Невыпадкова ж Лукашэнка, які раней цесна супрацоўнічаў у энергетыцы і іншых сферах эканомікі з Украінай, цяпер публічна гаворыць аб магчымым удзеле ў вайне супраць яе на баку Расіі». DW (Германія)
«Нягледзячы на ​​заявы прэзідэнта Беларусі Аляксандра Лукашэнкі аб магчымасці блакіроўкі паставак беларускіх нафтапрадуктаў і электраэнергіі Украіне — гэтыя пастаўкі будуць працягвацца, і Беларусь можа пачаць транспарціроўку калійных угнаенняў праз украінскія парты. (…) Беларусь заўсёды адрознівалася прагматызмам эканамічным, і калі выгадна прадаваць штосьці Украіне, то гэта і будзе працягвацца. І ўвогуле, у Беларусі эканоміку ставяць наперадзе палітыкі».
Голос (Украіна)
«Заходнія краіны спрабуюць дагрукацца да афіцыйнага Мінска, выкарыстоўваючы розныя магчымасці. Швейцарыя першая з краін, якія далучыліся да санкцый, вырашыла ўручыць Аляксандру Лукашэнку даверчыя граматы. Там разлічваюць, што гэта дапаможа "знайсці шлях для дыялогу".
Независимая газета (Расія)
«Галоўная праблема, на маю думку, у тым, што прэзідэнцкія паўнамоцтвы, па сутнасці, дублююцца паўнамоцтвамі УНС. У прынцыпе, лепшы сродак для выключэння канфліктаў у такой канструкцыі — вельмі слабы чалавек на пасадзе прэзідэнта. Цалкам залежны ад Аляксандра Рыгоравіча і баязлівы. Магчыма, такога зараз і падбіраюць. Іншы варыянт верагоднай гармоніі — асцярожныя і спакойныя паводзіны УНС, яго прэзідыума і старшыні. Ці магчыма такое, калі гэты старшыня — А.Г. Лукашэнка? З цяжкасцю верыцца».
Новая газета (Расія)