Як за бел-чырвона-белы колер звольнілі з працы
Супрацоўніцу ваўкавыскай раённай газеты «Наш час» Наталлю Мазалевіч звольнілі з працы за тое, што з яе ініцыятывы нумар газеты выйшаў з шапкай-лагатыпам у бел-чырвона-белым колеры, паведамляе «Народная Воля».
Перадгісторыя
Наталля Мікалаеўна адпрацавала ў газеце «Наш час» 17 гадоў, займалася яе вёрсткай.
Што тычыцца звальнення, распавядае Мазалевіч, варта вярнуцца трошачкі ў мінулае. Яшчэ перад выбарамі яна вызначылася, за каго будзе галасаваць, пры гэтым нікога і ні за што не агітавала.
Аднак пасля жнівеньскіх падзей, калі ў газеце пачалі друкаваць хваласпевы ўладзе, а не інфармацыю пра збіццё мірных людзей, яна напісала заяву на звальненне.
«Напісала, што мая грамадзянская пазіцыя не супадае з пазіцыяй наймальніка, а таму прашу звольніць па ўзгадненні бакоў», — удакладняе жанчына.
Праўда, адміністрацыя адмахнулася: маўляў, працуй да сканчэння кантракта. Наталля Мікалаеўна пачала вывучаць іншыя тэхнічныя праграмы, каб у далейшым перакваліфікавацца для новай працы, але моўчкі працягвала выконваць свае службовыя абавязкі.
«Толькі вось з кожным днём гэта станавілася рабіць цяжэй, паколькі ў краіне і нават у нашым горадзе адбываліся адны падзеі, а газета працягвала пісаць пра іншае, — распавядае Мазалевіч. — А я ўсё гэта вельмі глыбока праз сябе прапускала, асабліва калі збівалі людзей».
Работнікаў газеты пачалі называць прыкарытнікамі
Паводле слоў маёй суразмоўніцы, яна ўвесь час імкнулася, каб газета аб’ектыўна асвятляла падзеі ў раёне. Але з гэтай думкай начальства не лічылася.
А з-за таго, што з нумара ў нумар друкаваліся толькі хвалебныя матэрыялы пра дзейнасць улад, а ні радка не пісалася пра пратэсты і праблемы жахароў горада і іншых рэгіёнаў краіны, нават чытачы сталі негатыўна ставіцца да супрацоўнікаў газеты.
«Нам пісалі розныя непрыгожыя словы праз інтэрнэт, называлі прыкарытнікамі і г.д.», — кажа Наталля.
Хаця зазначае, што ў калектыве палова журналістаў за тое, каб газета друкавала не толькі праўладныя агіткі, але і думкі людзей, якія выходзяць пратэставаць на плошчу.
«Гэта быў мой асабісты пратэст»
Наталля Мікалаеўна распавядае, што да вёрсткі кожнага нумара газеты падыходзіла творча. А што тычыцца шапкі (лагатыпа), з нумара ў нумар змяняла яго колеры ў залежнасці ад тэматыкі.
Перадапошні нумар з інфармацыяй аб праўладным мітынгу быў чырвона-зялёны, а апошні яна зрабіла бел-чырвона-белым, паколькі тэматыка тычылася гадавіны ўтварэння Гродзенскай вобласці, былі іншыя гістарычныя матэрыялы. І гэта здавалася лагічным.
«На самай справе, я расфарбавала лагатып газеты ў колеры, якія сталі атаясамлівацца ў Беларусі з пераменамі, паколькі не цярплю хлусні і падхалімства. І гэта быў мой асабісты пратэст», — кажа Наталля Мазалевіч.
Сама яна нават не дапускала, што нехта можа звярнуць увагу на такі яе асабісты пратэст. Але ўсё ж звярнулі…
«Пасля таго як газета выйшла ў свет, нехта, відаць, з начальства пабачыў, што лагатып з чырвона-зялёнага змяніўся на бел-чырвона-белы, і да мяне прыйшоў кіраўнік і прынёс загад аб маім звальненні. Атрымалася, што за папярэдні нумар мяне пахвалілі, а за апошні — звольнілі».
Мазалеўская не стала пярэчыць загаду, хаця юрысты прапаноўвалі яго абскардзіць.
«Але ў мяне ўжо больш няма ні сіл, ні жадання жыць ва ўсім гэтым і безвынікова супраціўляцца», — заключае мая суразмоўніца.
Пакуль без працы, у пошуку…
Зараз жанчына не мае працы, спрабуе нешта шукаць праз інтэрнэт, але пакуль без поспеху. У невялікім Ваўкавыску, дзе і прыватны бізнес у стагнацыі, знайсці працоўнае месца вельмі складана.
«Так, мне страшна, і я не ведаю, што будзе далей, — кажа жанчына. — Але мяне падтрымліваюць сын і муж. Урэшце я адчуваю сябе свабодным чалавекам».
Напрыканцы размовы Наталля Мікалаеўна кажа, што ўсё ж вельмі жадае, каб у газеце «Наш час» побач друкаваліся і гісторыі людзей, якія пацярпелі ад сілавікоў, і матэрыялы тых, хто падтрымлівае дзеючую ўладу.
Яшчэ ёй хочацца,
каб перадавіцы раённай газеты акрылялі, а не выклікалі ў чытачоў раздражненне і
скепсіс.