«Зоркі на пагонах самі па сабе не растуць». Стрыжак — пра затрыманне бацькі Сашы Філіпенкі

Сузаснавальнік BYSOL — пра прыход сілавікоў да бацькоў пісьменніка Сашы Філіпенкі, які сам пісьменнік лічыць ціскам на сябе.

— На сённяшні дзень ёсць катэгорыя людзей у Беларусі, на якіх аказваецца асабліва моцны ціск, — гэта сваякі байцоў палка Каліноўскага, тых, чые імёны вядомыя, — каментуе «Салідарнасці» сітуацыю Андрэй Стрыжак. — Там выбудоўваюць ланцужкі «злачынных груповак», нібыта сваякі знаходзяцца ў «злачынных сувязях» з людзьмі, якія пайшлі добраахвотнікамі ваяваць за Украіну. Прававая логіка крывая, але яны яе неяк выбудоўваюць.

Тое, што адбылося з бацькамі Філіпенкі, затрыманне яго бацькі пакуль складана каментаваць. Незразумела, чым усё скончыцца, якое будзе выстаўленае абвінавачанне, ці будзе яно проста са столі ці там не залянуюцца і «накапаюць» нейкую «фактуру», хоць цяпер гэта досыць лёгка. У залежнасці ад таго, што мы ўбачым у найбліжэйшыя дні, будзе зразумела, якую тактыку абралі сілавікі.

— А ў чым прынцыповая розніца? Гэта ўсё роўна відавочная помста.

— У гэтым няма сумневаў. Пытанне ў тым, дадуць чалавеку 15 сутак, напрыклад, за «распаўсюд экстрэмісцкіх матэрыялаў» ці гэта, умоўна, будзе арт. 342 КК РБ? Даведаўшыся наступствы, можна будзе меркаваць аб якіх-небудзь тэндэнцыях.

Само па сабе затрыманне бацькі, зразумела, вельмі моцна ўздзейнічае непасрэдна на Сашу. Не выключана, што гэта менавіта акцыя запалохвання. Але таксама гэта цалкам можа быць новай стратэгіяй сілавікоў, накіраванай на ўздзеянне на тых, хто знаходзіцца за мяжой.

Да Швейцарыі рукі ў іх не вельмі дацягваюцца, а да сваякоў у краіне, на жаль, цалкам. Але пакуль я не магу адзначыць, што падобнае мае масавы альбо сістэмны характар.

— Нядаўна былі затрыманыя родныя палітолага Валерыя Карбалевіча.

— Там нельга сцвярджаць, што затрыманне было мэтанакіраваным. Яно магло адбыцца падчас рэгіянальнай аблавы, падобнай на тыя, якія пракаціліся па розных месцах.

Сілавікі прыйшлі з ператрусам да бацькоў пісьменніка Сашы Філіпенкі

— Калі тое, што здарылася, сапраўды набудзе сістэмны характар, выхад застанецца толькі адзін?

— Так, эвакуацыя. Не бачу ніякага іншага спосабу, на жаль. Таму што нават калі чалавек, на якога хочуць націснуць, умоўна, перастане выказвацца, можна ж прыцягваць рэтраспектыўна.

Тое, што чалавек спыніў сваю дзейнасць, для іх плана па затрыманнях ролі не адыгрывае. Былі прыклады ўнутры краіны з той жа Ларысай Шчыраковай або Андрэем Толчыным, якія публічна абвясцілі, што больш не займаюцца журналістыкай, але іх гэта не выратавала.

Трэба разумець, што зоркі на пагонах самі па сабе не растуць, а змагацца сёння з «экстрэмістамі» вельмі зручна. Лайкі прагледзеў з рэпостамі — і раскрыў цэлае «экстрэмісцкае фарміраванне». Гэтая імітацыя бурнай дзейнасці лёгка пераўтвараецца ў лічбы і дазваляе рабіць справаздачы перад вышэйстаячым начальствам і гадаваць бюджэт сілавых структур.

Але тое, што адбываецца цяпер, можна ўспрымаць і ў кантэксце абноўленага на днях указа «Аб пытаннях замежнай выведкі», якім Лукашэнка надзяліў так званых выведнікаў новымі абавязкамі. Цяпер яны абавязаныя не дапусціць шкоды нацыянальным інтарэсам і бяспецы Рэспублікі Беларусь «з боку спецыяльных службаў і арганізацый замежных дзяржаў, тэрарыстычных і экстрэмісцкіх арганізацый, арганізаваных злачынных груп і асобных асоб».

Гэта значыць, не выключана, што вось гэтая тактыка, якую яны цяпер абралі, можа быць накіраваная на людзей, якія супраціўляюцца рэжыму за мяжой.