Падступныя шчупальцы Расіі спрабуюць дацягнуцца да Еўропы

Дзесяцігоддзямі Крэмль праводзіў міралюбную палітыку, захопліваючы чужыя тэрыторыі для стварэння на іх сваіх вайсковых баз. Беларусь — не выключэнне.

Масква не толькі адмаўляе факт адкрыцця сваіх вайсковых баз на захад ад меж РФ, але і сцвярджае пры гэтым, што «праводзіць міралюбную палітыку».

11 ліпеня прэс-сакратар Крамля Дзмітрый Пяскоў раскрытыкаваў прапанову прэзідэнта Літвы Гітанаса Наўседы размясціць пастаянныя вайсковыя базы NATO ля меж з Расіяй, заявіўшы, што Расія «ніколі не перамяшчала сваю вайсковую інфраструктуру» на захад:

«Відавочна, што еўрапейцы не разумеюць гэтай памылкі, тут вельмі важна для сябе ўсвядоміць, што ніколі расійская вайсковая інфраструктура не рухалася ў бок Заходняй Еўропы, заўсёды адбываўся рух у зваротным кірунку. Калі еўрапейцы не разумеюць гэтай памылкі, то, вядома, гэта выклікае шкадаванне».

Гэтаму хлусліваму сцвярджэнню прэс-сакратара прэзідэнта РФ прысвечаны даследчы матэрыял праекта «Паліграф» — інтэрнэт-рэсурса, створанага «Голасам Амерыкі», з мэтай перашкаджаць распаўсюджванню хлусні і прапаганды ў сусветных СМІ і сацыяльных сетках (Polygraph.info).

За апошнія два дзесяцігоддзі Расія пабудавала дзясяткі новых вайсковых баз і аднавіла працу савецкіх вайсковых аб'ектаў уздоўж сваіх меж з Заходняй Еўропай.

У 2014 годзе Расія пачала таемную ваенную аперацыю на ўсходзе Украіны, а ў 2022 годзе — неакаланіяльную вайну супраць Украіны, спрабуючы пашырыць ваенную моц Масквы ў заходнім кірунку.

У 2023 годзе Расія прыступіла да размяшчэння тактычнай ядзернай зброі ў Беларусі, якая мяжуе з трыма краінамі NATO: Польшчай, Літвой і Латвіяй.

Ніжэй — прыклады прасоўвання пазіцый УС РФ шляхам адкрыцця і ўкамплектавання вайсковых баз у Еўропе.

Калінінградская вобласць, Расія

Калінінград, расійскі эксклаў, размешчаны за 370 кіламетраў ад астатняй часткі краіны, з'яўляецца самым заходнім рэгіёнам Расіі.

З 2016 года Расія значна мілітарызавала Калінінград і перакінула туды войскі і ўзбраенне, фарміруючы 11-ты армейскі корпус.

Паводле даных «Center for a New American Security» (CNAS), даследчай і аналітычнай арганізацыі, якая фінансуецца ўрадам ЗША, з 1990-х па пачатак 2016 года «зводныя падраздзяленні сухапутных войскаў 11-га армейскага корпуса мелі намінальную колькасць ад 12 000 да 18 000 вайскоўцаў, уключаючы танкі Т-72, бронетранспарцёры БТК, мабільныя рэактыўныя і артылерыйскія ўстаноўкі».

Калі Калінінград стане аб'ектам заходняй санкцыйнай блакады, высокая ступень яго мілітарызацыі дазволіць Крамлю захапіць частку Сувалкаўскага калідора — паласу тэрыторыі Польшчы і Літвы даўжынёй меншай за 80 кіламетраў, якая аддзяляе Беларусь ад Калінінграда.

«Славянскае братэрства» — траянскі конь «рускага свету»

Украіна

Пасля таго, як увесну 2014 года Расія незаконна анексавала ўкраінскі паўвостраў Крым, Мінабароны Расіі захапіла на паўвостраве вайсковыя базы Украіны, раскансервавала старыя савецкія базы і пабудавала новыя.

Аб'ект-100 («Уцёс») — адна з адноўленых савецкіх вайсковых баз у Крыме. Гэта комплекс берагавых ракетных пазіцый, размешчаных у гарах пад Севастопалем. Падчас вучэнняў УС РФ 2017 года з гэтай базы запускалі крылатыя ракеты.

Расія таксама аднавіла ў гарах Крыма сетку савецкіх радыёлакацыйных станцый, з дапамогай якіх яе Узброеныя сілы цяпер могуць кантраляваць Чорнае мора, уключаючы рух румынскіх, балгарскіх і турэцкіх суднаў.

Краіны NATO ўспрынялі гэта прасоўванне расійскай вайсковай інфраструктуры на захад як адкрытую пагрозу.

У верасні 2016 года тагачасны міністр абароны Вялікабрытаніі Майкл Фэлан заявіў, што Лондан занепакоены нарошчваннем расійскай вайсковай моцы ў Крыме і мілітарызацыяй «прычарнаморскага рэгіёна агулам», дадаўшы, што Балгарыя і Румынія адчуваюць «сур'ёзную пагрозу».

Калі РФ выкарыстае ядзерную зброю ва Украіне, яна распачне вайну супраць NATO?

Расія пашырыла ў Крыме і магчымасці сваіх Ваенна-паветраных сіл, ператварыўшы былы грамадзянскі аэрапорт «Бельбек» у вайсковую базу. З пачатку поўнамаштабнага ўварвання ва Украіну ў лютым 2022 года Масква выкарыстоўвае авіябазы ў Крыме для бамбавання ўкраінскіх гарадоў.

Да лістапада 2021 года РФ пабудавала дзесяць вайсковых баз у часткова акупаваных Луганскай і Данецкай абласцях Украіны. Расійскія вайскоўцы перакінулі на гэтыя базы танкі, БТР, артылерыю, зенітныя самаходныя ўстаноўкі і іншае ўзбраенне, якое выкарыстоўвалі падчас поўнамаштабнага ўварвання ва Украіну.

Да пачатку ліпеня 2022 года Расія стварыла часовыя і пастаянныя вайсковыя базы ў дзвюх іншых часткова акупаваных украінскіх абласцях — Херсонскай і Запарожскай.

Беларусь

Расійскія Узброеныя сілы ў Беларусі, якая мяжуе з трыма краінамі NATO (Польшчай, Літвой і Латвіяй), цяпер знаходзяцца на самым высокім з моманту распаду Савецкага Саюза ўзроўні абсталявання і баявой гатоўнасці. Расія мае дзве вайсковыя базы ў Беларусі (блізу гарадоў Баранавічы і Вілейка).

Расійская вайсковая прысутнасць у Беларусі дазволіла Маскве забяспечваць рэжым Лукашэнкі ўзбраеннем і тэхнікай для падаўлення беларускіх пратэстаў 2020-2021 гадоў.

«На падставе абароны ядзернай зброі Расія зможа ажыццявіць ваенную інтэрвенцыю ў Беларусь»

У лютым 2022 года расійскія войскі ўварваліся ў Кіеўскую і Чарнігаўскую вобласці Украіны з Беларусі. Паводле звестак Еўрапарламента, Беларусь «прадастаўляе сваю тэрыторыю Расіі для нанясення ракетных удараў па Украіне, а таксама ажыццяўлення налётаў беспілотных лятальных апаратаў».

Як было адзначана вышэй, з чэрвеня Масква пачала размяшчэнне тактычнай ядзернай зброі ў Беларусі.

Малдова

У Малдове Масква размясціла аператыўную групу расійскіх войскаў у Прыднястроўі, у так званай Прыднястроўскай Малдаўскай Рэспубліцы (ПМР) — рэгіёне, не прызнаным дзяржавамі-чальцамі ААН. Аператыўная група, створаная ў 1995 годзе, грунтавалася на базе 14-й арміі УС РФ, якая ўваходзіла ў склад УС СССР.

На стамбульскім саміце АБСЕ ў 1999 годзе Расія ўзяла на сябе абавязацельства «цалкам вывесці расійскія войскі з тэрыторыі Малдовы да канца 2002 года», але не стрымала свайго абяцання, хоць улады Малдовы неаднаразова заклікалі да вываду расійскіх войскаў і замены іх міжнароднымі грамадзянскімі назіральнікамі.

У чэрвені 2018 года Генеральная Асамблея ААН прыняла рэзалюцыю, якая заклікае Расію вывесці свае войскі з прыднястроўскага рэгіёна Малдовы.

Колькасць расійскіх вайскоўцаў у Прыднястроўі ў 2015 годзе ацэньвалася ў 1000-1500 чалавек. З тых часоў гэтая лічба павялічылася больш чым удвая. Паводле ацэнкі Украіны, у чэрвені 2020 года ў Прыднястроўі дыслацыравалася блізу 3500 расійскіх салдат.

Сербія

У 2011 годзе Масква адкрыла расійска-сербскі гуманітарны цэнтр у горадзе Ніш на поўдні Сербіі, які ў справаздачы Інстытута новай Еўропы (Institute of New Europe) за 2020 год вызначаецца як «расійская вайсковая база»:

«Там размешчаны расійскія войскі, уключна з інжынернымі часткамі, верталётамі і знішчальнікамі... Цэнтр працуе як гуманітарна-экалагічная місія. Аднак яго прызначэнне — падвойнае. Ён таксама выкарыстоўваецца расійскімі спецслужбамі».

Расійская і сербская арміі рэгулярна праводзяць у Сербіі сумесныя вайсковыя вучэнні. У 2019 годзе Мінабароны Расіі абвясціла пра планы будаўніцтва ў Сербіі расійскай базы СПА. У жніўні 2022 года амбасадар Расіі ў Бялградзе Аляксандр Боцан-Харчанка адкрыта назваў расійска-сербскі гуманітарны цэнтр «расійскай вайсковай базай».

«Наперадзе ў нас вялікія перамены ў рэгіёне, і мы павінны быць да гэтага гатовымі»

Грузія

Пасля расійска-грузінскай вайны 2008 года вайскоўцы РФ адкрылі 7-ю вайсковую базу ў горадзе Гудаута, размешчаным у акупаваным грузінскім рэгіёне Абхазія. Паводле даных сайта «InformNapalm», на гэтай расійскай вайсковай базе, размешчанай у краіне-чальцы NATO, якая мяжуе з Турцыяй, дыслацыраваны «чатыры мотастралковыя батальёны, танкавы батальён, два артылерыйскія дывізіёны, рэактыўны артылерыйскі дывізіён, рота снайпераў, рота, якая кіруе беспілотнікамі, выведвальны батальён, а таксама шэраг іншых асобных баявых і тылавых падраздзяленняў».

У 2010 годзе Уладзімір Камаедаў, былы камандуючы Чарнаморскім флотам Расіі, паведаміў расійскай «Незалежнай газеце», што Федэральная служба бяспекі, пераемніца савецкага КДБ, атрымала кантроль над партамі Сухумі і Ачамчыра ў Абхазіі і што гэтыя парты сталі дадатковымі базамі для караблёў Чарнаморскага флоту:

«З гэтага часу Чарнаморскі флот будзе больш разгрупаваным, а значыць, менш уразлівым. Плюс вырашаецца задача па абароне суверэнітэту Абхазіі з боку мора».

1 лютага 2009 года расійскія вайскоўцы стварылі 4-ю гвардзейскую вайсковую базу ў Паўднёвай Асеціі, іншым акупаваным Расіяй раёне Грузіі. На ёй базіруюцца да 5000 расійскіх вайскоўцаў, размешчана яна недалёка ад горада Цхінвалі, пры гэтым асобныя яе часткі разгрупаваны па ўсёй Паўднёвай Асеціі.

У 2022 годзе вайскоўцы з расійскіх вайсковых баз у Грузіі ўзялі ўдзел у поўнамаштабным уварванні Расіі ва Украіну.