Львоўскі пра заявы Галоўчанкі наконт эканомікі: У яго чамусьці два плюс два раўняецца пяці
Акадэмічны дырэктар BEROC Леў Львоўскі — пра тое, чаму прэм'ер-міністр не прызнае перагрэву беларускай эканомікі.
Прэм'ер-міністр Галоўчанка бачыць «дастаткова ўстойлівы рост эканамічны, выкананне практычна ўсіх паказчыкаў» і не верыць у перакосы ў эканоміцы, якія ўзмацняюцца, і ў яе перагрэў.
— Што тычыцца так званага перагрэву, ну, па-першае, што гэта такое? Давайце спачатку вызначымся з паняццямі. Перагрэў — гэта такая эканамічная катэгорыя, якая азначае сітуацыю, калі рост ВУП перавышае патэнцыйны. Гэта першы сімптом, — прыводзіць словы Рамана Галоўчанкі «Люстэрка». — Другі сімптом — калі ідзе актыўны рост заробкаў, і грошы накіроўваюцца на спажыванне. То бок, гэта ўсё выклікае некаторыя дысбалансы. Мадэль такая існуе, яна зразумелая, мы яе не абвяргаем.
Прэм'ер прызнаў рост аб'ёмаў вытворчасці, заробкаў і крэдытавання. Аднак ён запэўніў, што ва ўрадзе «ўсе ведаюць і разумеюць»: «Таму ніякай рызыкі на гэты момант мы не бачым».
— З усімі аргументамі Рамана Галоўчанкі я згодны, а вось з высновай — не, — каментуе ў інтэрв'ю «Филину» заявы чыноўніка доктар эканамічных навук Леў Львоўскі. — Ён кажа: у нас ёсць два плюс два, але чамусьці ў яго гэта раўняецца пяці.
Па публікацыях Нацбанка відаць, што яго спецыялісты бачаць перагрэў у эканоміцы. Нацбанк некалькі разоў заяўляў пра занепакоенасць у сувязі з хуткім ростам крэдытаў, пра тое, што ў нас занадта нізкая стаўка і зрабіў нясмелую спробу павысіць працэнтную стаўку.
Галоўчанка называе і іншыя прыкметы перагрэву эканомікі: гэта звышнізкае беспрацоўе і тое, што эканоміка расце хутчэй, чым яе патэнцыйны рост. Паводле афіцыйных звестак, у нас беспрацоўе складае 3%. Гэта шматгадовы мінімум. Такі паказчык нармальны для менш развітых краін, чым Беларусь, у якіх палова эканомікі аграрная. Для Беларусі нармальнае беспрацоўе ад 4 да 6 працэнтаў.
Іншы паказчык — занадта хуткі рост эканомікі. Апошнія 10 гадоў сярэдні паказчык росту быў 1%. Увесь гэты час краінай кіравалі адны і тыя ж людзі, таму можна меркаваць, што гэта і ёсць узровень патэнцыйнага росту эканомікі.
Нічога звышпазітыўнага не здарылася. Для нас больш актыўна адкрыўся расійскі рынак. А з негатыўнага — закрыліся іншыя рынкі і дадаліся санкцыі. Аднаўленчы рост у нас прайшоў, цяпер мы ўжо ў зоне, дзе павінен быць нармальны рост. І па апошніх дадзеных, за квартал рост склаў 5%, што ў 5 разоў больш, чым наш патэнцыйны ўзровень. Тое ж самае мы бачым па іншых паказчыках, напрыклад, па загружанасці магутнасцяў паводле дадзеных Белстата.
Галоўчанка пералічвае ўсе фактары, якія сведчаць аб перагрэве, потым ён чамусьці робіць выснову, што ніякіх рызык няма. І нельга сказаць, што ўсе чыноўнікі з гэтым згодныя. Нацбанк занепакоены гэтай сітуацыяй.
Паводле афіцыйных дадзеных, у прадпрыемстваў растуць ўдзельныя выдаткі на працу, гэта значыць, праца дыспрапарцыянальна становіцца больш дарагой, расце ВУП, расце выручка, а прыбытак прадпрыемстваў падае. Калі эканоміка расце, так не павінна быць.
Дадатковыя рызыкі ўзнікаюць праз тое, што ў нас з аднаго боку перагрэў эканомікі, а ў дадатак да гэтага яшчэ і кантроль цэн. Без яго перагрэў эканомікі часта выліваецца ў павышаную інфляцыю, але ніхто не разараецца пры гэтым.
Калі своечасова зразумець, што прама цяпер пачнуць банкрутаваць прадпрыемствы і адмяніць у гэты момант кантроль цэн, то будзе спіраль інфляцыі, але ніхто не згалее. Усё залежыць ад дзеянняў урада. Калі пачнуць банкрутаваць — тады ўжо позна адпускаць цэны.
У нас усё яшчэ ёсць прафесіяналы нават у вышэйшых эшалонах улады, у той жа час з'явілася шмат прыхільнікаў адміністрацыйнага рэгулявання. Хто з іх пераможа — не ведаю.
Калі б мы былі ўпэўненыя, што ва ўрадзе ўсё разумеюць і правільна ацэньваюць рызыкі, то з большай верагоднасцю не дапусцяць іх развіцця. Крызіс можа здарыцца тады, калі ўрад не разумее рызык, — заключае Леў Львоўскі.
Аднак усе параметры, паводле якіх улады ацэньваюць здароўе эканомікі, паводле яго слоў, знаходзяцца ў «зялёнай зоне». Інакш кажучы, не выклікаюць занепакоенасці.