Хлеба і патронаў!
Беларусь рыхтуецца калі не да поўнамаштабных баталіяў, то, зменшага, да «лакальнага канфлікту». Прынамсі, апошнія «заклапочанасці» кіраўніка дзяржавы выглядаюць менавіта так.
![hlieb_patrony.jpg hlieb_patrony.jpg](/img/v1/news/full/hlieb_patrony.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
На гэтым тыдні, нягледзячы на тое, што на Данбасе супраць украінскіх войскаў ваююць рэгулярныя часткі расійскай арміі (гэта ўсе ведаюць, але чамусьці робяць выгляд, што не заўважаюць), ЗША адмовіла Украіне ў пастаўках зброі. Паглядзеўшы на такія дзеянні «саюзнікаў» у дачыненні да нашай паўднёвай суседкі, Аляксандр Рыгоравіч зрабіў свае высновы — зброю трэба вырабляць тут.
Кіраўнік «сінявокай» запатрабаваў стварыць у краіне поўны замкнёны цыкл вытворчасці перспектыўных узораў узбраення: ад сродкаў перамяшчэння да сродкаў паражэння. «Неабходна абсталёўваць нашу армію сучаснай, высокадакладнай і эфектыўнай зброяй. Тэхніка павінна забяспечваць падраздзяленням Узброеных Сіл абароненасць, высокую мабільнасць, кіраванасць, магчымасць весці разведку і наносіць дакладныя агнявыя ўдары на вялікія адлегласці», — пазначыў свае патрабаванні Лукашэнка.
Звярніце ўвагу на такія яго словы: «І падыходы тут, як мы звычайна кажам у прамысловасці, што вось гэта мы купім ці нейкую частку закупім, — ніхто вам нічога не прадасць, калі вы не створыце самі! Нават калі з кімсьці дамовіцеся сёння аб распрацоўцы нейкіх відаў зброі, трэба мець на ўвазе, што заўтра гэты партнёр ад вас сыдзе. Ніхто не дасць і не прадасць нават за вялікія грошы тое, што нам сёння трэба — перспектыўныя віды ўзбраення. Вы бачыце гэта на прыкладзе нашай суседняй Украіны». Гэта значыць, высновы з украінскай сітуацыі зробленыя. Засталося толькі пачаць распрацоўку гэтай самай зброі.
«Хочаш міру — рыхтуйся да вайны. Нам вайна не пагражае на сённяшні дзень, але войска трэба ўзбройваць своечасова. Будзем гатовыя адказаць на любы выклік часу, у тым ліку і падобны (чытай — украінскі), значыць, вайны не будзе. На жаль, твар вайны мяняецца. У сувязі з гэтым павінны змяняцца і мы», — працягнуў беларускі кіраўнік.
Звярніце ўвагу на агаворкі: вайна не пагражае «на сённяшні дзень», але да вайны рыхтавацца трэба. Ваенны выклік — «падобны» да ўкраінскага. Гэта значыць, відавочна пазначаны кірунак пагрозы: Усход, Расія, у якой тут, у Беларусі, авіяцыя і ваенныя базы, і з якой мы знаходзімся ў адным ваенным блоку — АДКБ.
Цікава, ці можна выкарыстаць тут расійскі персанал радыёлакацыйных станцый і авіяпалка ВПС РФ як закладнікаў?
Зрэшты, не адным узбраеннем павінна быць забяспечана армія. Нароўні са зброяй, Лукашэнка запатрабаваў паскорыць працу па аднаўленні аб’ёмаў вытворчасці свініны ў краіне, даўшы зразумець, што не мае намеру мяняць раней усталяваны апошні тэрмін выканання гэтага даручэння — 1 красавіка 2015 года. «Не чакайце, што нехта прыйдзе і вам пабудуе. Даставайце з усіх кішэняў грошы і сканчайце гэтыя комплексы», — запатрабаваў ён.
«Аднаўленне аб’ёмаў вытворчасці свініны — у ліку пытанняў эканамічнай і харчовай бяспекі краіны», — заявіў Лукашэнка на чарговай нарадзе па свінячай праблеме.
Чаму побач стаяць бяспека і свініна? Салдату трэба не толькі даць у рукі зброю, але і накарміць. А без тушонкі армія — нішто! Не будзе свініны — не будзе тушонкі. Не будзе тушонкі — не будзе войска. Гэта і вожыку зразумела. Балазе, з іншымі стратэгічнымі прадуктамі — капустай і бульбай — у нас, падаецца, праблемаў няма.
Калі для свініны можна дастаць «грошы з кішэні», то высокадакладная зброя каштуе не проста дорага, а вельмі дорага. Ці дазволяць нам нашыя фінансавыя магчымасці распрацаваць і стварыць падобнае абсталяванне?
З грашыма ў нас, як заўсёды, праблема. Нягледзячы на тое, улады Беларусі знайшлі новыя схемы бяспошліннай транспарціроўкі нафтапрадуктаў у Еўропу, замест ужо вядомых Расіі растваральнікаў і распушчальнікаў, прыбытак краіны ад экспарту нафтапрадуктаў у студзені-ліпені 2014 года знізіўся на 2,9% у параўнанні з аналагічным перыядам 2013 года, і склаў да $ 6,541 мільярда, паведамляе Нацыянальны статыстычны камітэт. Гэта не многа, але і не мала.
Да таго ж, ёсць больш хітры, але даволі звыклы шлях. Калі нам ніхто не прадасць сучасную зброю, то… Хай дадуць грошай на стварэнне гэтай зброі!
Беларусь разлічвае выпрасіць у МВФ новы крэдыт пад новую праграму рэформаў. Прынамсі, намеснік кіраўніка Мінфіна РБ Максім Ермаловіч, які паляцеў у ЗША ў складзе беларускай дэлегацыі, абмяркуе такую магчымасць з намеснікам выканаўчага дырэктара Міжнароднага валютнага фонду Мін Джу.
«Гэтая сустрэча будзе тычыцца нашага супрацоўніцтва з МВФ. Мы бачым вялікі прагрэс у адносінах з МВФ, і я спадзяюся, што мы працягнем наш дыялог аб пачатку новай праграмы з МВФ», — заявіў Ермаловіч.
Пад вялікім прагрэсам Ермаловіч, натуральна, мае на ўвазе той выбітны факт, што нягледзячы на ўсе цяжкасці і перашкоды, якія чыніліся «сінявокай» моцнымі свету гэтага, Беларусь пакуль спраўляецца з графікам пагашэння крэдыту stand-by і, мяркуючы па ўсім, здужае выканаць гэтую задачу. І чым бліжэй дата апошняга плацяжу, тым прадуктыўней становіцца дыялог з МВФ.
Ермаловіч аптымістычны. «Шмат што было зроблена ў межах мінулай праграмы stand-by», — заявіў ён, не заўважыўшы пры гэтым, што шмат было і не зроблена. І варта разумець, што новы крэдыт Беларусь калі і атрымае, то атрымае вельмі не хутка. Справа нават не ў тым, ці вераць функцыянеры МВФ у тое, што Беларусь зможа расплаціцца па цяперашнім stand-by. Праз год — чарговыя прэзідэнцкія выбары, і разглядаць выдачу крэдытаў на фоне палітычнай кампаніі МВФ наўрад ці будзе. Не кажучы ўжо аб самой выдачы гэтага крэдыту.
Зарабляць можна, але шкада, што мы кожны раз губляем ініцыятыву. Памятаеце, у пачатку 90-х БНФ вылучаў ідэю «Балта-Чарнаморскага калектара»? Дык зараз Мінінфраструктуры Украіны накіравала праект міжурадавага пагаднення аб развіцці міжнароднага транспартнага калідора «Балтыка — Чорнае мора» на ўзгадненне азербайджанскаму, беларускаму, балгарскаму, грузінскаму, эстонскаму, латвійскаму, літоўскаму, малдаўскаму, польскаму і турэцкаму бакам.
А маглі б апярэдзіць украінцаў на 25 гадоў! Чвэрць стагоддзя згубілі, каб аддаць гэтую ініцыятыву ў чужыя рукі!