Чаму рост коштаў у крамах — гэта не праблема № 1

Момант, калі паход у краму ператвараецца ў паўнавартасную вайну за выжыванне.

У беларускіх крамах нярэдка можна сустрэць бойкіх цётачак з кошыкамі, якія за секунды размятаюць паддон таннага цукру. Або павольна валакучыхся пенсіянераў, якія адпраўляюцца ў самы далёкі раён, толькі каб купіць каўбасу па «чырвонай» цане.
Пустуючыя паліцы з чырвонымі цэннікамі кажуць аб адным — народ даўно перастаў купляць тыя прадукты, якія падабаюцца, а пераключыўся на тыя, якія танней за ўсё.
З гэтай жа оперы зменшаныя ў памерах ёмістасці — літровыя бутэлькі з сланечнікавым алеем, якія сціснуліся да 0,9 ці нават 0,75 літра, але прадаюцца па «старых» коштах.
Калі верыць сацыялагічным апытанням і выказванням кіраўніка дзяржавы, то рост коштаў для насельніцтва Беларусі «па-ранейшаму з’яўляецца праблемай № 1».
І гэта сапраўды паказальна, што беларусаў, якія знаходзяцца ў некалькіх сотнях кіламетрах ад буйнога ваеннага канфлікту на Данбасе, турбуе зусім не пагроза вайны, не карупцыя і нават не адсутнасць свабоды слова ў краіне, а менавіта рост коштаў у крамах.
Асабліва на фоне аптымістычнай статыстыкі аб тым, што ў траўні прырост спажывецкіх коштаў запаволіўся да 4,4% у гадавым выразе, а інфляцыя абнавіла свой гістарычны мінімум.
Нешта падказвае, што праблема тут зусім не ў росце цэнаў або прагных уладальніках гандлёвых сетак, а зусім у іншым — у тым, што беларускі народ пасля двух з лішнім дзесяткаў гадоў надзеяў і абяцанняў зноў апынуўся на мяжы галечы.
Паводле gazetaby.com