Сінатра: як мафіёзі стаў сымбалем Раства

У дзень народзінаў легенды музыкі і кіно згадаем, як хлопчык з сувязямі сярод мафіёзных колаў стаў неад’емнай часткай падрыхтоўкі да Раства. Яго сьвяточныя песьні за імгненьне здольныя запаліць дух сьвята нават у самых чэрствых людзях. Але на пачатку была мафія.

Цяжкая маладосьць

Фрэнсіс Альбэрт Сінатра нарадзіўся 12 сьнежня 1915 года ў гарадку Хобакен, штат Нью-Джэрсі. Ён быў дзіцём сіцылійскіх імігрантаў Наталіны і Антаніна Сінатра. Выхаваньне Сінатры ў жорсткім працоўным раёне было вельмі далёкім ад бляску і глямуру, якія ён пазьней будзе ўвасабляць.

Калі Сінатра пачынаў станавіцца зоркай у 1940-я гады, пайшлі чуткі пра яго сувязі з мафіяй. Тут неабходна быць асьцярожным — шмат з таго, што вядома, прасякнутае чуткамі і толькі здагадкамі. Тым не менш, яго сувязі з сумнавядомымі фігурамі, такімі як Сэм Джанкана, які быў вядомым босам чыкагскай мафіі, добра задакументаваныя.

Як кажуць дасьведчаныя асобы, гэтыя сувязі з мафіяй пачаліся на раньнім этапе яго кар'еры. Клюбы, дзе Сінатра ўпершыню пакінуў свой сьлед, у тыя часы часта кіраваліся мафіяй або былі зьвязаныя з мафіяй. Бясспрэчны шарм і талент Сінатры прыцягнулі ўвагу шмат каго, у тым ліку прадстаўнікоў крымінальнага сьвету. Ходзяць чуткі, што яго кар'ера магла выйграць ад гэтых асацыяцый, асабліва ў забесьпячэньні ўсё новых і новых выступаў і кантрактаў.

Імя Сэма Джанканы часта ўсплывае пры абмеркаваньні мафіёзных сувязяў Сінатры. Іх адносіны былі складанымі. Джанкана быў вядомы моцным уплывам і бязьлітаснай тактыкай у дасягненьні мэтаў, зьяўляўся прыхільнікам музыкі Сінатры. Іх сяброўства, хаця і было карысным у некаторых аспектах, пазьней стала крыніцай праблемаў для Сінатры, асабліва калі яно прыцягнула ўвагу праваахоўных органаў і сям'і Кэнэдзі, калі адзін з братоў стаў прэзідэнтам, а другі – генэральным пракурорам.

1940-я і 1950-я гады былі пераломнымі дзесяцігоддзямі для Сінатры. Яго сувязі з мафіяй, хаця і не дапускалі непасрэднага дачыненьня да злачыннай дзейнасьці, дадалі пласт інтрыгаў і небясьпекі яго асобе. У гэты перыяд кар'ера Сінатры пераходзіла ад вышыняў славы да амаль прафэсійнага забыцьця, а затым уражлівага вяртаньня.

Яго меркаваныя сувязі з мафіяй адыгралі падвойную ролю ў іміджы. З аднаго боку, яны надзялілі Сінатру пэўнай прывабнасьцю «дрэннага хлопчыка». З іншага боку, гэтыя сувязі таксама выклікалі негатыўную прэсу, што наносіла шкоду яго рэпутацыі.

У 1950-я гады, калі кар'ера Сінатры была на ўздыме і яго акторскае майстэрства было ўзнагароджанае Оскарам за ролю ў фільме «Адгэтуль і назаўжды», цень ад сувязяў з мафіяй быў непрыемным дадаткам. Аднак яго талент засланяў гэтыя асацыяцыі, што ўрэшце прывяло да разрыву (меркаванага) са злачынным сьветам.

Дарэчы, тая роля не толькі аднавіла яго кар'еру сьпявака, але і зарэкамендавала яго як сур'ёзнага актора. Існуе меркаваньне (і відаць, не безпадстаўнае), што менавіта гэты эпізод адлюстраваны ў легендарным фільме пра мафію «Хросны Бацька», калі ў самым пачатку на вясельлі дачкі да Віта Карлеонэ падыходзіць адзін зь яго хросных дзяцей, і просіць дапамагчы з атрыманьнем ролі ў кіно, што адновіць кар’еру сьпявака. Наступныя сцэны з галавой каня памятаюць усе аматары кіно.

Музыка, якая прывяла яго на пасаду караля

У пачатку 1930-х гадоў Сінатра працаваў афіцыянтам, які сьпяваў у некаторых установах і зрабіў свае першыя выступы на радыё. Пераломны момант надышоў у 1939 годзе, калі Сінатра далучыўся да гурта Гары Джэймса. Гэта супрацоўніцтва прынесла яго першы камерцыйны запіс «All or Nothing at All», які, што цікава, набыў папулярнасьць толькі праз гады. Аднак вялікі прарыў адбыўся, калі ён далучыўся да аркестра Томі Дорсі ў 1940 годзе. З Дорсі Сінатра разьвіваў свой фірмовы стыль

Сінатра не проста сьпяваў песьні — ён расказваў гісторыі. Ён прыўносіў у свае выступы ўзровень эмацыйнай глыбіні, што атрымала вялізны водгук у слухачоў.

Падарожжа Фрэнка Сінатры ў каралеўства каляднай музыкі дадало новае вымярэньне яго славутай кар'еры. Яго інтэрпрэтацыі клясычных сьвяточных песьняў сталі адкрыцьцём. Сярод іх варта адзначыць выкананьне песьні «Have Yourself a Merry Little Christmas». Першапачаткова прасьпяваная Джудзі Гарланд у 1944 годзе песьня, у вэрсіі Сінатры была запісаная для альбома 1957 года «A Jolly Christmas from Frank Sinatra». Гэтае выкананьне прынесла ў песьню новы ўзровень цяплыні.

Падыход Сінатры да каляднай музыкі ідэальна спалучаўся з сэнтыментальнай прыродай гэтага жанру. Яго цёплы вакал выдатна падышоў да калядных тэмаў. Напрыклад у песьні «White Christmas», ён ператварыў клясыку Ірвінга Бэрліна ў гісторыю асабістых разважаньняў.

Калядную музыку Сінатры адрозьнівае тое, як яна адлюстроўвае розныя этапы яго жыцьця і кар'еры. Яго раньнія калядныя запісы, зробленыя ў 1940-я гады, напоўненыя юнацкім аптымізмам і бадзёрасьцю. Калі ён вярнуўся да гэтага жанру на позьніх этапах сваёй кар'еры, можна заўважыць больш тонкую інтэрпрэтацыю. Альбомы «A Jolly Christmas from Frank Sinatra» і «The Sinatra Christmas Album» абавязковыя для праслухоўваньня.

Для шматлікіх слухачоў гэтыя песьні зьяўляюцца мостам у мінулае, яны выклікаюць успаміны пра сямейныя сустрэчы, Раство ў дзяцінстве і пачуцьцё цуду, якое прыносіць Раство. Уклад Фрэнка Сінатры ў калядную музыку зьяўляецца істотнай часткай яго спадчыны. Яго інтэрпрэтацыі сьвяточнай клясыкіі не толькі вытрымалі выпрабаваньне часам, але і сталі неад'емнай часткай саўндтрэку зімовага сэзону ў чаканьні сьвята Божага Нараджэньня.

Нязьменная папулярнасьць гэтых песьняў відавочная ў іх паўсюднай прысутнасьці ў сьвяточны час — у гандлёвых цэнтрах, на радыёстанцыях і ў дамах па ўсім сьвеце.

Прыемнага праслухоўваньня!