Шатландскія навукоўцы склалі мапу палявання на ведзьмаў ў XVI-XVII стагоддзях
Даследнікі з Эдынбургскі універсітэта падрыхтавалі інтэрактыўную карту на аснове спраў 3141 чалавека, абвінавачаных у вядзьмарстве ў Шатландыі ў XVI-XVII стагоддзях.
Мапа адлюстроўвае вынікі шматгадовага праекта Survey of Scottish Witchcraft, удзельнікі якога даследавалі дакументы працэсаў над ведзьмамі і ведзьмакамі. На ёй адзначаны месцы пражывання абвінавачаных асоб, месца зняволення, суда і пакарання. Асабліва адзначаны населеныя пункты, дзе дзейнічаў сумна знакаміты паляўнічы на ведзьмаў Джон Кінкейд (John Kincaid), які падарожнічаў па краіне і вышукваў людзей, адзначаных «знакам д'ябла».
На карце прадстаўлены масіў раней неапублікаваных дадзеных, вялікая частка якіх была вынятая з гістарычных крыніц студэнткай Эмай Кэрал (Emma Carroll) і загружана ў некамерцыйны праект Wikidata. Даследнікі ўсталявалі, што паміж 1590 і 1727 гадамі ў Шатландыі назіраліся чатыры буйныя хвалі палявання на ведзьмаў. Агульная колькасць ахвяр складае не менш за чатыры тысячы, што ўдвая больш, чым у суседняй Англіі. Большасць пакараных складалі жанчыны.
Паляванне на ведзьмаў пачалося ў Шатландыі пасля прыняцця закона аб вядзьмарстве ў 1563 годзе. Нагодай для расследавання звычайна станавіліся даносы суседзяў. Узмацненню антвядзьмарскай істэрыі спрыяў кароль Шатландыі Якаў VI, які стаў з 1603 года каралём Англіі пад імем Якава I. Ён шчыра верыў у існаванне ведзьмаў, у прыватнасці, быў перакананы, што ў 1590 годзе ведзьмы спрабавалі патапіць карабель, на якім ён плыў. Для гэтага яны нібыта кідалі ў ваду папярэдне ахрышчанага ката, прывязаўшы да яго лап канечнасці мерцвякоў. Па гэтым абвінавачванні некалькі чалавек прысудзілі да спалення, а кароль неўзабаве пасля суда напісаў трактат па дэманалогіі. У 1604 годзе, дзякуючы Якаву суровыя меры барацьбы з ведзьмамі былі ўзаконеныя і ў Англіі.
Антывядзьмарскі закон быў адменены ў 1736 годзе. Апошняй ахвярай палявання на ведзьмаў ў Шатландыі стала Джэнэт Хорн ў 1727 годзе.
Паводле polit.ru