Сяргей Нікалюк: усе публікацыі (старонка 20)

Што і каму мы вінаватыя

Мы ўсе камусьці штосьці вінаватыя, і ў першую чаргу ўладзе. Яна ў нас, як вядома, «народная», і вось мы — кожны паасобку і ўсе разам — увесь час ёй штосьці вінаватыя. А калі хто-небудзь з нас з сябрам вырашыць адкрыць фірму або, не дай Божа, зарэгістраваць грамадскую арганізацыю, то нашы абавязкі пачынаюць нарастаць, бы снежны ком, які коціцца з гары. Тут ужо пальцаў на руках і нагах не хопіць, каб пералічыць усе дзяржаўныя структуры, гатовыя ў любы момант уварвацца да нас з нахабствам крэдытораў.

Ад эканамічнага крызісу да крызісу сацыяльнага

Любое агульнае паняцце пры жаданні можна вытлумачыць па-рознаму — тут шмат што залежыць ад кантэксту і ад асобы тлумачальніка. Паняцце «крызіс» не з’яўляецца выключэннем. Для таго, каб у гэтым пераканацца, дастаткова перачытаць заявы вышэйшых беларускіх чыноўнікаў.

Беларускі Гарбачоў

Калі мне памяць не здраджвае, то антонімы — гэта словы, процілеглыя па сэнсе. Напрыклад, аўтарытарны — дэмакратычны, моцны — слабы, Лукашэнка — Гарбачоў. Апошняя пара ў спісе прыкладаў, здавалася б, выглядае надзвычай арганічна.

Для таго, каб у гэтым пераканацца, дастаткова працытаваць фрагмент першага абзаца афіцыйнай біяграфіі кіраўніка беларускай дзяржавы: “Ён раней не належаў да партыйнай або савецкай наменклатуры і не быў на пасадах у вышэйшай іерархіі ўлады.