«Хочацца прыўнесці ў медыяпрастору крыху пазітыву». Экс-журналісты дзяржСМІ стварылі Добры канал

У Беларусі з'явіўся Добры канал — інфармацыйная платформа, арыентаваная на мультымедыйны кантэнт. Яе стваральнікі — экс-журналістыі дзяржаўных тэле- і радыёканалаў, якія адтуль сышлі праз нязгоду з інфармацыйнай палітыкай. Аб развіцці стартапа распавяла менеджар Добрага канала Вікторыя Хамякова.

— Вікторыя, у сацыяльных сетках Добры канал пазіцыянуе сябе, як СМІ. Што на самай справе ён з сябе уяўляе?
— Гэта інфармацыйная платформа, арыентаваная, у першую чаргу, на мультымедыйны кантэнт. Мы стварылі пляцоўку, якая аб'ядноўвае тых, хто хоча быць датычнымі да пазітыўнага развіцця беларускага медыя. Мы хочам прыўнесці ў медыяпрастору часцінку чагосьці пазітыўнага і добрага.

Гэтага зараз вельмі не хапае. Там будзе ўсё: падкасты, артыкулы, відэа, кожны глядач для сябе абавязкова знойдзе нешта цікавае.
У сацсетках пры арганізацыі старонкі альбо групы ў любым выпадку прапануецца выбраць катэгорыю. Мы выбралі СМІ, паколькі катэгорыі блогер або блогерства там не прадугледжана, а на дадзены момант Добры канал — гэта ўсё ж сукупнасць асабістых тэматычных блогаў. Але мы развіваемся, гэта будзе нешта перакрыжаванае паміж СМІ і блогерствам, такі дастаткова новы для Беларусі сімбіёз.
— Ці маеце намер атрымаць афіцыйны статус СМІ?
— Калі-небудзь, магчыма, але не ў найбліжэйшай будучыні.
— Добры канал створаны журналістамі, якія па розных прычынах сышлі з дзяржаўных тэле- і радыёканалаў?
— Так і ёсць. Дадам, што усе яны прафесіяналы ў журналістыцы, і жадаюць асвойваць новыя пляцоўкі, шукаюць новага гледача і слухача, новую магчымасць росту для сябе. Узначальвае Добры канал былы супрацоўнік Першага канала Беларускага радыё Сяргей Беркутаў. Рэалізаваць гэты праект была цалкам ягоная ідэя. Актыўна ўдзельнічае ў праекце і жонка Сяргея — Алена Беркутава-Вахрамеева, таксама ў мінулым супрацоўніца Першага канала Беларускага радыё.

Што тычыцца кантэнту, то ёсць у нас яшчэ і аўдыё-падкасты. Магчыма, у перспектыве будуць і тэкставыя фарматы. Будзем іх размяшчаць на нашым сайце. Ён цяпер знаходзіцца ў актыўнай распрацоўцы і, як мяркуецца, да канца студзеня запусціцца.
— Базы дыслакацыі ў выглядзе офіса пакуль у вас няма?
— Няма і наўрад ці яна з'явіцца, паколькі мы не бачым у гэтым патрэбы.
Большасць журналістаў запісваюць свае відэасюжэты ў сябе дома. Мы ўжо цяпер бачым, што фармат і тыя ўмовы, у якіх мы працуем, для ўсіх зручныя і камфортныя. Сістэма нашых зносінаў наладжана і ўсіх яна задавальняе. Ніхто ні ад каго не патрабуе сядзення ў офісе — важны вынік. Ужо ёсць касцяк журналістаў, якія актыўна працуюць. Хтосьці вядзе адну тэму, у кагосьці — некалькі блогаў з рознымі рубрыкамі.

Ала Рыжэвіч
Да прыкладу, Алег Міхалевіч (у мінулым — дырэктар «Сталіцы») вядзе «Школу кулінарнага ўмельца», Ала Рыжэвіч распавядае аб жыцці нашых суайчыннікаў за мяжой, Надзея Скараход вядзе блог па хэнд-мэйду.

Алег Міхалевіч

Даволі вядомы ўсім Алесь Маляваныч (акцёр тэатра і кіно Аляксандр Ждановіч) вядзе блог у сваім амплуа — распавядае казкі. Журналіст Таццяна Гладкая (на адным з тэлеканалаў Беларусі вяла рубрыку «Этыкет») стала кансультантам па этыкету для сваіх гледачоў. Яна таксама ўдзельнічае ў праекце «Карані і вытокі». Рубрыку пра беларускіх жанчын у бізнесе вядзе Таццяна Філіпчанка. Другі яе блог — аб псіхалогіі адносін у сям'і, узаемаадносінах бацькоў і дзяцей. Наш маленькі блогер Nick Craft (Мікіта) распавядае, як можна выкарыстоўваць канструктар Lego.

У бліжэйшых планах — запусціць гістарычны блог. Але, каб вы разумелі, гаворка ідзе не пра палітычную гісторыю (магчыма, у будучыні, і гэта не выключана), а ў цэлым пра гісторыю нашай краіны. Плануюцца выпускі «Добрых навінаў». У нас ёсць прафесійныя мантажоры. Ёсць хлопцы, якія чыста на энтузіязме вырашылі нам дапамагчы, напрыклад, з распрацоўкай сайта.

— Што-небудзь можаце паведаміць пра вашых заснавальнікаў?
— Магу сказаць, што кампанія-заснавальнік зарэгістраваная ў Эстоніі.
— Дзе можна паглядзець блогі Добрага канала?
— Мы ёсць у Telegram, Instagram, на Facebook, ВКонтакте. YouTube — гэта асноўная пляцоўка, на якой выпускаюцца ролікі. У сацсетках, як правіла, анансуюцца новыя ролікі, альбо новыя рубрыкі. Але, хутчэй за ўсё, мы адмовімся ад таго, каб анансаваць кожны выпуск. Будзе прасоўвацца менавіта тое, што найбольш актуальна ў канкрэтнай сацыяльнай сетцы.
— На якую аўдыторыю, перш за ўсё, арыентаваныя блогі?
— У кожнага — свая аўдыторыя. Бо тэматыка абсалютна розная. Зразумела, пры яе вызначэнні вывучаліся запыты, якая інфармацыя на сённяшні дзень прыцягвае ўвагу, што запатрабавана і перспектыўна, якія нішы не занятыя.
— Пакуль уся інфармацыя блогаў — у вольным доступе. Так будзе заўсёды?
— Падпіска плануецца. Але гэта не значыць, што ў вольным доступе нічога не будзе паказвацца. Па падпісцы можна будзе паглядзець толькі нейкі эксклюзіўны матэрыял. Які менавіта, кожны блогер будзе вырашаць сам, як і перыядычнасць яго выхаду.
— Працягласць відэасюжэтаў у блогах досыць кароткая. Гэта даніна модзе, такі фармат канала альбо нешта іншае?
— Усё пакуль у працэсе вывучэння, у тым ліку і працягласць відэа. Бо для адной тэмы досыць і пяці хвілін, а для іншай патрабуецца значна больш. Усё залежыць ад гледачоў — ці гатовыя яны гэта глядзець. Канчаткова гэта можна будзе вырашыць праз некаторы час.
— Як журналісты адаптаваліся ў новым амплуа, бо блогі ніхто з іх раней не вёў?
— Так, для іх гэтая сфера дзейнасці абсалютна новая. Яны радыйшчыкі, тэлевізійшчыкі, але блогерства — гэта зусім іншае, хоць на першы погляд і здаецца, што нешта падобнае Таму ўсе папярэдне прайшлі навучанне: як здымаць кантэнт, як паводзіць сябе ў кадры і г.д. Вядома, не абышлося без складанасцяў, камусьці было вельмі няпроста перавучыцца. Былі і іншыя моманты, напрыклад, такія: «я дрэнна выглядаю ў кадры». Гэта нармальна, што хочацца лепш выглядаць перад аўдыторыяй, але ў кожнага чалавека сваё разуменне прыгажосці. І тут важна перамагчы комплексы. Зрэшты, што першасна: як ты выглядаеш ці тое, аб чым ты распавядаеш і паказваеш? Калі ўсё ж ніяк не атрымліваецца прыняць сябе, напэўна, гэта не тваё.
На мой погляд, атрымалася ва ўсіх. І прагрэс ёсць. Калі паглядзець самы першы выпуск нейкага вызначанага журналіста (ужо як блогера) і апошнія, то яны ў некаторых значна адрозніваюцца. Хтосьці яшчэ ў працэсе спроб і станаўлення. Бо журналістам дзяржСМІ, якія многія гады працавалі па зацверджаных планах і пад чыімсці кіраўніцтвам, нават псіхалагічна складана адаптавацца да таго, што адказнасць за блог ляжыць толькі на табе. Больш за тое, у сучасным свеце ўсё імкліва змяняецца і трэба пастаянна трымаць нос па ветры, каб не выглядаць птэрадактылем.
— Ці плануецца размяшчэнне у блогах дадатковага спецыялізаванага кантэнту?
— Чаму б і не? Усім трэба выжываць, і размяшчэнне рэкламы — адзін са спосабаў. Магчыма, будзем кантактаваць з вядомымі блогерамі на ўзаемавыгаднай аснове.
—- Чым прынцыпова Добры канал будзе адрознівацца ад іншых пляцовак? Як збіраецеся заваёўваць рэпутацыю?
— Зразумела, за кошт утрымання кантэнту. Але вялікае значэнне мае і персаналізацыя. Многіх нашых журналістаў добра ведаюць і тэлегледачы і радыёслухачы. Тут яны ў новым амплуа, абсалютна па-новаму раскрываюцца. І гэта таксама сыграе сваю ролю. Зараз мы выходзім на беларускай і рускай мовах, у перспектыве магчыма і на ангельскай. Планаў па развіцці шмат, усе журналісты поўныя ідэй і, галоўнае, жадання змяняцца, шукаць новые формы.
— Дзякуй за інтэрв'ю, Вікторыя. Росквіту Добраму каналу і шмат удзячных гледачоў!
— Дзякуй велізарны!