Мала паехаць на Майдан. Трэба даехаць да Майдана

Грамадства

Мала паехаць на Майдан. Трэба даехаць да Майдана і быць карысным там. Мала прыйсці на Плошчу. Трэба прадумаць усё так, каб там дастаяць да канца.



autobus_u_nikudy.jpg

Наш аўтобус не даехаў да Майдану. І мы лайкаем, лайкаем гэта! 700 лайкаў за паўдня — рэкорд «Нашай Нівы». Мы лайкаем, а тут плакаць трэба. Захацелі 53 беларусы паехаць на Майдан, выказаць салідарнасць з украінцамі, якія нам дапамагалі ў 1918-м і 1996-м. А мо і не толькі выказаць салідарнасць, але і дапамагчы. У нядзелю ў Кіеве ўсякае можа адбыцца.

Не толькі ўкраінцам дапамагчы, але і сабе. Калі Украіна не ўвойдзе ў Мытны саюз, то большаюць шанцы, што Беларусь з яго выйдзе. Бо калі не выйдзе, цяжэй будзе нам будзе з нашай будучыняй.


Актывісты нанялі аўтобус да Кіева, але пачалі красавацца ў сацсетках: «Я еду, і мы нанялі аўтобус. І я не скажу, хто наняў, але хто хоча далучыцца, пішыце мне».
А журналісты пачалі рабіць пра гэта матэрыялы ў СМІ.
Вынік: аўтобус спынілі пад Мар’інай Горкай. Усіх высадзілі, да Кіева даехала толькі частка людзей, дый тыя вымучаныя дарогай, менш на што здольныя.
Дар’я Каткоўская, светлая душа, апраўдваецца:

«Прочитала много коментов на сайтах о том, что сами виноваты, что Ваш автобус задержали, нужно было партизанскими тропами ехать, никому ничего не рассказывать.
Хочу объяснить свою позицию. Я не вижу никаких причин для того, чтобы скрывать абсолютно законную деятельность: я реализовывала свои конституционные права на распространение информации, на свободу передвижения, на выражение мнения. Я считаю, что как только мы начинаем в таких простых вещах ходить партизанскими тропами, скрываться — мы начинаем играть по правилам тех, кто хочет чтоб мы боялись, нас не было слышно и видно».


У Дар'іных словах ёсць вялікая рацыя — нельга гуляць па правілах ворагаў і нас мусіць быць відна. Але і вынік — мы на Майдане — патрэбны тут і цяпер, а не толькі абстрактная вернасць «ідэальнаму патэрну».
Таму, Дар’я, гэта той рэдкі выпадак, калі я з табой не згодны.
Працэс — нішто, вынік — усё.

Занадта часта палітычнага запалу ў беларусаў хапае толькі на прыгожы жэст, на парыў. Беларусаў як супольнасць усё яшчэ адрознівае фатальнае няўменне даводзіць справу да канца.


Па-мойму, гэта ідзе ад «безнадзёгі» нашай каланіяльнай, ад глыбіннага нявер’я ў свае сілы. Усё адно, маўляў, у нас нічога не выйдзе, то што і старацца.
Што ставіць рэалістычныя задачы і прагматычна іх выконваць.

Ай, хай проста застанецца прыгожы жэст для гісторыі. Гэта максімум, на што мы здольныя. Так і жывём: ад жэста да жэста.


Украінцы нарадзіліся як нацыя ў Аўстрыйскай імперыі, у барацьбе дробных інтарэсаў з палякамі нарадзіліся, беларусы – у Расійскай. (Дзе «хацелі, як лепш, а выйшла, як заўжды».) Нас па-рознаму вучылі ў пачатковай школе геаграфічнага дэтэрмінізму.
Блогеры звыклі хаяць за няўдачы палітыкаў, лідараў, ды справа, як паказаў аўтобус на Майдан, не ў лідарах – не лідары яго піярылі, наадварот. Справа ў агульнай хаатычнасці, агульнай нескіраванасці на канцавы вынік. Ад няўмення правяраць тэорыю практыкай.
Але ёсць жа і іншыя прыклады. Ёсць Аляксей, ёсць Мікола і Алесь, якія такі даехалі да Майдана.
Ёсць праграмеры тыя самыя, якія знайшлі сябе ў гэтым свеце, а вечарамі робяць мільён добрых справаў за так. Можа, яны, такія як яны, сядуць за руль нашага беларускага аўтобуса?
Можа, у іх ёсць гэтае разуменне і ноу-хау: мала паехаць на Майдан. Трэба даехаць да Майдана і быць карысным там.

Мала прыйсці на Плошчу. Трэба прадумаць усё так, каб там дастаяць да канца.


Мала пачаць гаварыць па-беларуску. Трэба гаварыць па-беларуску так, каб і іншыя пачыналі гаварыць пад тваім уплывам.

Не трэба вялікага розуму, каб бачыць мэту. Вялікі той, хто здольны аб’яднаць вакол гэтай мэты.


Ва ўкраінцаў (славакаў, палякаў, літоўцаў, спіс прадаўжайце) можна вучыцца рэалізму, прагматызму. «Прагма» – значыць дзеянне!
Цікава, да Кіева даехала меншая частка ці большая з тых, каго высадзілі пад Мар’інай Горкай? А можа – усе? Калі – большая, тады я забяру частку сваіх словаў назад. Але не ўсе.
Андрэй Дынько, «Аўтобус у нікуды», nn.by