Навукоўцы патлумачылі, чаму з узростам жыццё бяжыць хутчэй

Згодна з новым даследаваннем, па меры развіцця мозгу, яго зносу і старэння ў дзень мы апрацоўваем меншую колькасць інфармацыі, чым у маладым узросце, з-за чаго здаецца, быццам час цячэ хутчэй, чым раней.

Чым старэй мы становімся, тым часцей нам здаецца, што жыццё цячэ ўсё хутчэй. Гэтаму ёсць навуковае тлумачэнне: згодна з новым даследаваннем Універсітэта Дзюка (ЗША), змяненне ў тым, як мы ўспрымаем час на працягу ўсяго жыцця, адбываецца з-за таго, што здольнасць мозгу апрацоўваць малюнкі запавольваецца з прычыны яго натуральнага развіцця і зносу.
 «Людзі часта дзівяцца таму, як шмат яны памятаюць у тыя дні, якія, здавалася, доўжыліся вечна ў іх маладосці. Аднак, згодна з вынікамі нашай працы, справа не ў тым, што іх перажыванні былі нашмат глыбей ці больш значнымі, проста яны апрацоўваліся значна хутчэй», — сцвярджае вядучы аўтар даследавання Адрыян Бежан (Adrian Bejan). Адпаведны артыкул апублікаваны ў часопісе European Review.
Паводле яго слоў, па меры таго як пучкі нерваў і нейронаў, якія складаюць наш мозг, развіваюцца ў сваім памеры і складанасці, электрычныя сігналы, якія кадуюць сэнсарныя дадзеныя, праходзяць больш доўгі шлях. Памер цела таксама павялічваюцца, фізічна падаўжаючы нервы, якія прадастаўляюць мозгу інфармацыю на апрацоўку. Нервовыя валокна лічацца добрымі праваднікамі электрычнасці, але яны неідэальныя: дадатковае белае рэчыва запавольвае перадачу дадзеных. Яшчэ адну важную ролю адыгрывае знос цела, сцвярджае даследчык. Па меры старэння нейронавых шляхоў яны таксама дэградуюць, што яшчэ больш аслабляе іх здольнасць перадаваць інфармацыю.
Сукупнасць гэтых двух фактараў запавольвае здольнасць нашага мозгу транспартаваць і, такім чынам, апрацоўваць дадзеныя. Па словах Бежана, адной з відавочных прыкмет зніжэння хуткасці апрацоўкі з узростам можа лічыцца той факт, што дзеці, як правіла, часцей рухаюць вачыма, чым дарослыя. Справа не ў тым, што яны больш энергічныя або маюць больш кароткія інтэрвалы ўвагі — малады мозг хутчэй паглынае, апрацоўвае і інтэгруе новую інфармацыю, а гэта азначае, што ім трэба менш часу, каб засяродзіцца на тым ці іншым аб'екце.
Паводле вынікаў даследавання, пажылыя людзі ў асноўным фіксуюць менш новых малюнкаў і вобразаў за той жа перыяд часу, чым маладыя, з-за працэсаў, апісаных вышэй. Гэта і дае адчуванне, што час праходзіць хутчэй. Аб'ектыўны час і час, успрыманы чалавечым розумам, — не адно і тое ж, гаворыцца ў артыкуле, паколькі наш мозг, як правіла, адсочвае час па колькасці новай інфармацыі, якую ён атрымлівае.
«Чалавечы розум адчувае змену часу, калі мяняюцца ўспрыманыя вобразы. Цяперашні адрозніваецца ад мінулага, таму што разумовае ўспрыманне змянілася, а не таму, што празвінеў таймер на гадзініку. Дні, здавалася, доўжыліся даўжэй у вашай маладосці, таму што малады розум атрымлівае больш вобразаў на працягу аднаго дня, чым той жа розум у старасці», — тлумачыць Бежан.
Паводле naked-science.ru