«У Беларусі ўжо ёсць сетка працоўных лагераў». Пост пра месца, якое, па словах відавочцаў, горш, чым турма

15 студзеня ў сетку злілі аўдыёзапіс, у якім чалавек з голасам, падобным на голас намесніка МУС Карпянкова, кажа аб стварэнні фактычна канцлагера для пратэстуючых. Дырэктар аналітычнага цэнтра EAST Андрэй Елісееў напісаў пост пра тое, што ў Беларусі такія лагеры ўжо ёсць.

«У Беларусі ўжо працуе сетка з васьмі канцэнтрацыйных / працоўных лагераў.
Сярод іншых планаў бязмежнага тэрору ў скандальным аўдыёзапісы BYPOL гаворыцца і пра намер стварыць у Беларусі асобны працоўны лагер для палітычных зняволеных.
Фактычна ў Беларусі ўжо існуе сетка своеасаблівых канцлагераў, здольная размясціць больш за 5 тысяч чалавек. І адзін з іх ужо ў парушэнне ўсякіх нормаў выкарыстоўваўся ў сярэдзіне жніўня 2020 года для прымусовага ўтрымання каля тысячы затрыманых за ўдзел у мірных акцыях пратэсту.
Пра ўсё па парадку.Афіцыйна гэтыя лягеры называюцца лячэбна-працоўныя прафілакторыі (ЛПП). Іх восем, і яны раскіданыя па ўсёй краіне. Калі ў выніку трохдзённага тэрору 9-11 жніўня 2020 года ізалятары Беларусі былі перапоўненыя, каля тысячы ўдзельнікаў пратэстаў (і выпадкова загробастанных людзей) вывезлі ў ЛПП №3 пад горадам Слуцкам.
Нягледзячы на ​​прыгожую назву, ЛПП - ўстановы не лячэбныя і ўжо пагатоў не прафілакторыі. У савецкія часы ЛПП знаходзіліся пад юрысдыкцыяй Міністэрства аховы здароўя і там насамрэч аказвалі пэўныя лячэбныя працэдуры асобам, якія парушаюць грамадскі парадак і правілы "сацыялістычнага ладу жыцця". Але ў Беларусі загадваць імі стала МУС, і ЛПП ператварыліся ў самыя сапраўдныя зоны за калючым дротам.Так званыя інтэрнаты, у якіх жывуць зняволеныя ў ЛПП, па сутнасці - звычайныя «зонаўскія» баракі. У некаторых іх секцыях могуць размяшчацца па 15-20 чалавек, у іншых - па 50-100.
Вось як апісвае побыт сучаснага ЛПП яго зняволены:«Я магу казаць толькі пра той ЛПП, дзе быў, - у Светлагорску. Там стаўленне да людзей нашмат горш, чым у турме. Чалавека проста забіваюць маральна, з яго робяць проста нішто ... Я ведаю чалавека, які з ізалятара практычна не выходзіў. Ізалятар - гэта пакой, дзе няма нават ўнітаза. Табе даюць бачок, які важыць кілаграмаў дваццаць, у яго ты спраўляеш патрэбу ... Гуляць нельга, спаць нельга, чытаць нельга. Нічога нельга! У лагеры можна хоць бы Біблію з сабой у карцэр ўзяць. У ЛПП - нельга нічога».
Сам факт існавання ЛПП супярэчыць Канстытуцыі, якая дапускае пазбаўленне волі толькі за здзяйсненне злачынства. Улады выкарыстоўваюць ЛПП у якасці адходнікаў для "непажаданых элементаў" (не задумваліся, чаму ў Беларусі нібыта так мала бяздомных, асабліва часам правядзення міжнародных мерапрыемстваў?) І зон з вельмі таннай рабочай сілай.
Каб суд прымусова накіраваў чалавека ў ЛПП, дастаткова трох адміністрацыйных пакаранняў, звязаных з ужываннем алкаголю, на працягу года. Загрымець туды можна і па збегу абставінаў і дурасьці (тыпу, некалькі раз трапіўся міліцыі за распіццё піва ў парку), нават не за беспрасветную п'янку і гасьціна.
Такім чынам, фактычна ў жніўні 2020 году каля тысячы затрыманых за ўдзел у мірных акцыях былі часова ізаляваныя ў ЛПП №3 у абыход існуючых парадкаў і працэдур. Гэта значыць, дарожка ў працоўны лагер ўжо пракладзена, і ўлады відавочна не супраць і надалей ссылаць туды непажаданых у выпадку патрэбы».