У справе загінулага салдата Аляксандра Коржыча 22 пацярпелыя

У судзе Маскоўскага раёна Мінска 8 жніўня пачаўся працэс па справе аб смерці салдата тэрміновай службы Аляксандра Коржыча. На лаве падсудных трое стараслужачых. Іх вінавацяць у хабары, крадзяжы і злоўжыванні службовымі паўнамоцтвамі, што прывяло да цяжкіх наступстваў.

Аляксандр Коржыч

Аляксандр Коржыч

Вісеў у пятлі 7 дзён

Нагадаем, цела Коржыча са звязанымі нагамі і майкай на галаве знайшлі 3 кастрычніка ў падвале будынку медычнай роты ў Пячах. Коржыч правісеў у пятлі 7 дзён, яго не маглі знайсці, бо вайскоўцы думалі, што ён у медчастцы, а медыкі — што яго забралі вайскоўцы.
Высветлілася, што «дзяды» пастаянна спаганялі з Коржыча грошы. А банкаўскую картку хлопца ўвогуле адабраў прапаршчык.
Пасля смерці Аляксандра Коржыча ў войску прайшла хваля затрыманняў. Праверкі — а пасля і суды над вайскоўцамі — пракаціліся па ўсёй краіне. За першае паўгоддзе 2018 года асудзілі 28 вайскоўцаў.

Раследаванне справы Коржыча ішло некалькі месяцаў. Лукашэнка асабіста дазволіў маці загінулага прысутнічаць на допытах ваенаслужачых. У выніку следчыя ўсё ж вырашылі, што гэта было самагубства, а не забойства.

Судзяць траіх сяржантаў

8 жніўня на лаве падсудных трое маладых хлопцаў: Яўген Бараноўскі, Антон Вяжэвіч і Ягор Скуратовіч. Усе яны былі сяржантамі ў частцы, дзе служыў Аляксандр Коржыч.

img_2114_1h8ll.jpg


20-гадовы Скуратовіч родам з Жабінкі, гэта маленькі горад у Брэсцкай вобласці, 23-гадовы Бараноўскі — з вёскі на Барысаўшччыне. Вяжэвічу — 22 гады, нарадзіўся ў вёсцы пад Мінскам. Ён адзіны з хлопцаў жанаты, нават мае сына (прычым бацькам стаў прыкладна ў 17 гадоў).

img_2119_2x6oz.jpg


Акрамя таго, ў залі суда — 22 салдацікі. Спачатку здавалася, што тое, як часам робіцца, нагналі маладых на паказальны суд. Але высветлілася, што ўсе 22 чалавекі праходзяць пацярпелымі па справе.

img_2137_q73eb.jpg

Пракурор Юры Шарснёў агучыў абвінавачванне.
Яўген Бараноўскі пайшоў служыць 20 мая 2016. Шматлікія пацярпелыя трапілі ў армію праз год. Гэтым і скарыстаўся абвінавачаны.
Замест таго, каб сачыць за дысцыплінай, Бараноўскі, на той момант ужо сяржант, уключыўся ў яе парушэнне. Мабільнікі, якія ён заўважаў у салдатаў, Бараноўскі пакідаў сабе. Нікому пра гэта не дакладваў. «Маладыя» вымушаныя былі прасіць у яго свае мабільныя «ў арэнду». За адзін сеанс сувязі Бараноўскаму плацілі 30-40 рублёў.
Аляксандр Коржыч таксама звяртаўся да сяржанта і таксама вымушаны быў плаціць.
Плацілі салдаты сяржанту і за магчымасць схадзіць у краму. Тут падатак браўся таварамі: распушчальная кава «3 у 1», вафлі, цыгарэты, макароны «Ролтан»… Усё гэта, паводле следства, ішло сяржанту Бараноўскаму.
Аднымі грашыма не абмяжоўваліся. Бараноўскі са Скуратовічам падымалі салдат і прымушалі адціскацца. Такім чынам «маладых» каралі за недастаткова хуткае пастраенне, кепска прышытыя каўнерыкі. Часам хлопцаў падымалі і ноччу з ложкаў.
Падчас адцісканняў іх нярэдка прымушалі заміраць на паўсагнутых руках. Аднойчы за размовы пасля каманды «адбой» салдатаў паднялі з ложкаў і прымусілі адціскацца ў супрацьгазах. Адзін з іх спачатку адмовіўся, але, атрымаўшы некалькі ўдараў ад сяржанта, усё ж пачаў адціскацца.
Улад Швядовіч, фота Паўла Аксіновіча, «Наша Ніва»