Уцекачы ў Еўропе. Адказ Ангелы Меркель ксенафобам

«Вы баіцеся ісламізацыі? Тады пачніце хадзіць у царкву! Давайце адважымся сказаць, што мы хрысціяне», — так Ангела Меркель адказала ксенафобам. Гэтыя словы сёння актуальныя і для Беларусі.



Крызіс, выкліканы з’яўленнем сотняў тысяч бежанцаў у Еўропе, становіцца ўсё больш вострым. І адзін з асноўных аргументаў праціўнікаў іх прыёму — уцекачы-мусульмане нясуць пагрозу для хрысціянскай культуры. У адказ на гэта лідар хрысціянскіх дэмакратаў, канцлер Нямеччыны Ангела Меркель адказала заклікам больш актыўна вызнаваць хрысціянства:

«Ва ўсіх нас ёсць шанец спавядаць нашу рэлігію, калі толькі мы практыкуем яе і верым. Давайце адважымся сказаць, што мы хрысціяне, тады ў нас хопіць смеласці, каб уступаць у дыялог з мусульманамі».

Спадарыняй Меркель былі вымаўленыя абсалютна правільныя па сутнасці сваёй словы (не важна, ад сябе асабіста або з падачы дарадцаў, але правільныя на 100%).

Англіканская царква штогод закрывае каля 20 храмаў. У Даніі прыблізна 200 цэркваў лічацца закінутымі або рэдка наведвальнымі. За апошнія 10 гадоў рымска-каталіцкая царква закрыла ў Германіі каля 515 парафій. І на гэтым фоне заяўляць пра тое, што ўцекачы-мусульмане — асноўная пагроза хрысціянству, проста глупства. Галоўная пагроза хрысціянскім каштоўнасцям і хрысціянскай культуры — абыякавасць да сваёй веры саміх хрысціянаў.

Заклік Ангелы Меркель не менш актуальны і для Беларусі. У нашай краіне незлічоная колькасць уласных праблем. Ці можа наша дзяржава пахваліцца эфектыўным рашэннем хоць бы адной? Або грамадства? (Бывае так у развітых краінах, калі дзяржава не можа ці не хоча вырашаць праблемы людзей — грамадзяне дамагаюцца прыняцця патрэбных рашэнняў ад урада. Але, як бачым, гэта не ў нашым выпадку.) Не — не можа. Але пры гэтым абурацца з нагоды «няправільнай» ўнутранай палітыкі ЕС — мы лічым, што маем права.

Нема лямантаваць пра маральнае раскладанне Еўропы, і пры гэтым займаць першыя месцы па алкагалізацыі, колькасці самагубстваў, разводаў, абортаў — проста ганебна. Ганебна крытыкаваць унутраную палітыку ЕС, прыкрываючыся нібыта хрысціянскімі каштоўнасцямі Беларусі. Ганебна хоць бы таму, што ў Германіі і Польшчы — часткі «амаральнай Еўропы» — аборты па-за законам. «Хрысціянская» Беларусь (як і «суперхрысціянская» Расія) — займаюць першыя месцы па ліку сем’яў, якія вырашылі знішчыць ненароджанае дзіця. На гэтым фоне нават праблема алкагалізацыі нашай краіны адыходзіць на другі план…

Ксенафобія ж падобная нацызму. Нічога агульнага з хрысціянскімі каштоўнасцямі не мае.

У першыя стагоддзі хрысціяне не мелі патрэбы ні ў войсках, ні ў зброі для таго, каб пераканаць увесь цывілізаваны свет прыняць хрысціянства. Яны ні на каго не нападалі і нікога не баяліся. Проста жылі па сваёй веры і адкрыта прапаведавалі яе іншым. Гэтага аказалася дастаткова, каб, нягледзячы на ​​масавыя забойствы і ганенні, усе еўрапейскія народы прынялі хрысціянства і змянілі ўвесь свет.

Будучыня хрысціянскай культуры і еўрапейскай цывілізацыі не ў надзейнасці межаў, а ва ўнутранай сіле яе носьбітаў, у адкрытасці свету, адкрытасці для дыялогу. Моцныя культуры не хаваюцца ў ізаляцыі. Моцныя — ўступаюць у дыялог, чэрпаюць з яго новае натхненне для свайго развіцця і зменьваюць суразмоўцу.

У еўрапейскай цывілізацыі сёння, як і 2000 гадоў назад, няма ніякага недахопу ў крыніцы гэтай духоўнай сілы. Проста неабходна ўспомніць пра тое, хто мы, звярнуцца да хрысціянства не як да элементу гісторыі і культуры народа, але як да пытання асабістай веры і жыцця кожнага.

І тады не мусульмане будуць звяртаць у сваю веру маладых еўрапейцаў, але хрысціяне Еўропы будуць здольныя адкрыць Хрыста, а праз яго — каштоўнасці еўрапейскай цывілізацыі мусульманам і ўсім іншым рэлігіям.

Паводле: krynica.info