Вялікі крок у мінулае. Беларускім раварыстам хочуць дазволіць пераязджаць дарогу толькі пешшу
Культура кіравання аўто на постсавецкай прасторы дагэтуль характарызуецца жорсткай нянавісцю да раварыстаў. У надзеі апраўдаць уласную няўважлівасць і наўмыснае парушэнне правіл дарожнага руху кіроўцы часта шукаюць «ахвярных казлоў», скардзячыся на скасаванне савецкага правіла пра спешванне раварыстаў. Цяпер да такіх скаргаў дабраліся беларускія аматары абмежаванняў.
Адзначым, што існуе багата выпадкаў, калі вінаватымі ў дарожна-транспартных здарэннях з’яўляюцца раварысты: праз наўмыснае парушэнне правілаў дарожнага руху накшталт праезду на чырвоны сігнал святлафора альбо перасячэння дарогі ў неналежным месцы.
У дадзеным артыкуле гаворка ідзе пра выпадкі, у якіх раварыст гэтыя правілы не парушае. Канцэпцыя пра тое, што пешаход альбо ўласнік ровара павінен прадказваць дзеянні кіроўцы аўтамабіля, — абсалютна абсурдны састарэлы стэрэатып, уласцівы толькі постсавецкай прасторы. Менавіта аўтамабіліст атрымлівае пасведчанне кіроўцы, пацвярджаючы абавязак выканання правіл, бярэ на сябе ўсю адказнасць за карыстанне вялікай металічнай махінай і за ўсе магчымыя наступствы, да якіх могуць прывесці яго дзеянні.
Такім чынам, вінаватым ва ўмоўным ДТЗ на пешаходным пераходзе з’яўляецца не раварыст, які «з ніадкуль выскачыў» на зялёны сігнал святлафора, а кіроўца, які не знізіў хуткасць і не пераканаўся ў адсутнасці раварыста. Так і толькі так працуюць правілы дарожнага руху ва ўсім цывілізаваным свеце.
Роварныя сцежкі ў Кіеве. Скрыжаванні з дарогай абазначаны чырвонай фарбай
З 12 па 27 верасня праводзіцца абмеркаванне праекта Указа прэзідэнта Рэспублікі Беларусь «Аб змяненні ў Правілы дарожнага руху» — у ім цэлы шэраг антыпешаходных і антыраварысцкіх тэзісаў з паблікаў «блатных гоншчыкаў», якія перараслі ў рэальныя прапановы да ўвядзення ў ПДР.
На праблему вакол новага пункта, які, насуперак міжнароднай практыцы, абавязвае раварыстаў і кіроўцаў самакатаў спешвацца на пешаходных пераходах, звярнула ўвагу Мінская ўрбаністычная платформа.
Глядзіце таксама
Права раварыстаў не спешвацца на ўсіх пешаходных пераходах было замацавана ў Беларусі ў 2022 годзе: раней перасякаць дарогі «на колах» можна было толькі пад адпаведным знакам ровара, а ў астатніх выпадках — спыніцца і перайсці праезную частку, цягнучы ровар. Згодна са змяненнямі ў ПДР ад 27 красавіка 2022 года, веласіпедыстам стала дазволена перасякаць пешаходныя пераходы, не спяшаючыся, але пры гэтым яны абавязаны ўступаць дарогу пешаходам і рухацца з хуткасцю не вышэй за 10 км/гадз.
Велапераезды ў Беларусі абазначаны бірузовай альбо зялёнай фарбай. Пры іх адсутнасці пераязджаць дарогу не спешваючыся дазволена
Цяпер над збалансаваным еўрапейскім рашэннем навісла пагроза кансерватыўнага мыслення ДАІ і шматлікіх кіроўцаў.
Мэта карыстання роварам у сучасным вялікім горадзе — гэта не толькі забаўляльныя пакатушкі, але і магчымасць дабрацца на працу, вучобу, набыць прадукты ў краме. Нават калі не ўлічваць тое, што па Мінску надзвычайна цяжка перасоўвацца праз практычна поўную адсутнасць вылучаных веласцежак, вялікую колькасць падземных пераходаў і няякаснае заніжэнне бардзюраў, скрыжаванні з аўтамабільнымі дарогамі сустракаюцца кожныя дзясяткі альбо сотні метраў.
Уведзенае ў 2022 годзе правіла значна падвысіла мабільнасць ровара як транспарту, паспрыяўшы развіццю культуры перасаджвання на экалагічны від транспарту. З яго скасаваннем сэнс выкарыстання веласіпедаў у горадзе вычарпаецца, паколькі цяпер замест язды ўлады прапануюць хадзіць з роварам у руках.
З пункту гледжання раварыста гэтыя дзеянні, безумоўна, вельмі стамляюць — чакаць зялёны сігнал святлафора, а пасля цягнуць ровар праз шырокі праспект. І ўсё гэта дзеля таго, каб кіроўца не збіў чалавека на зялёны сігнал святлафора. Хіба не абсурд?
Безбар’ерны віадук для раварыстаў і пешаходаў на дарозе з цяжкім рэльефам, Вільня
Як справядліва заўважаюць крытыкі паправак, статыстычнага абгрунтавання іх неабходнасці не прыведзена. Вось што пішуць беларусы на Прававым форуме Беларусі, дзе абмяркоўваецца новы ўказ.
«Трэба павысіць патрабаванні і адказнасць да аўтамабілістаў па праездзе пешаходных пераходаў. З такім жа поспехам можна прымусіць аўтамабілістаў спяшацца перад пешаходным пераходам і штурхаць свой транспартны сродак праз пераход, што ў сваю чаргу прывядзе да зніжэння аварый на пешаходных пераходаў на 100 адсоткаў», — дзеліцца беларус.
«Я лічу, што ні ў якім разе нельга прымушаць раварыстаў спешвацца! Як паказвае практыка, для многіх людзей спешванне з’яўляецца непераадольным фактарам. Маю на ўвазе людзей сталага веку. Калі быць адкрытым, то і чалавеку здароваму будзе вельмі цяжка спешвацца на кожным пераходзе.
Я прапаную паспрабаваць кожнаму (хто ўносіць гэты праект на разгляд) праехаць па Гомелі на ровары, хаця б з Савецкага раёна ў Валатаву! Фізічна вы будзеце ўжо не ў стане працягваць працоўную дзейнасць у гэты дзень.
Кіроўцы аўтамабіляў проста павінны быць больш уважлівымі пры руху, улічваць раварыстаў! Увядзеннем абмежаванняў для раварыстаў вы рызыкуеце проста знішчыць на пні ўвесь роварны рух у Рэспубліцы Беларусь! Я і мая сям'я будзе проста вымушана адмовіцца ад паездак на ровары», — піша гамельчучка.
«Перш чым увесці спешванне веласіпедыстам, прапаную ўсім камітэтам праехацца па вуліцах. Напрыклад, у Магілёве зрабілі велапераезды, калі на ўсіх спешвацца, то няма сэнсу ў ровары, прасцей ужо ісці пешшу, а не скакаць на веласябры. Так, рух на велапераездах з хуткасцю пешахода, але не пешшу, па-першае, гэта няёмка, па-другое, больш шанец быць збітым праз павелічэнне часу знаходжання на дарозе, па-трэцяе, які сэнс ад велапераезда. Раней ішлі да цывілізацыі, прагрэсу ў спартовым ладзе жыцця насельніцтва», — адзначае жыхар Магілёва.
«Хочацца адзначыць, што змяненне ПДР ад 18 красавіка 2022 г. № 145, якое ўступіла ў законную сілу 27.10.2022, было прагрэсіўным і адным з нямногіх лагічным і правільным рашэннем па шляху развіцця веларуху ў Беларусі. Кожны жыхар і госць Мінска можа заўважыць, як моцна пасля 2022 года вырасла колькасць удзельнікаў веларуху. Скасаванне права не спяшацца раварыстаў з'яўляецца нічым іншым як рэгрэсным рашэннем — для тых веласіпедыстаў, якія праязджалі скрыжаванне праезнай часткі без зніжэнняў хуткасці да хуткасці ідучага крокам пешахода», — дзеліцца мінчук.
«Атрымліваецца, дзеля таго, каб на машынах было зручна ганяць па горадзе, раварысты павінны хадзіць з роварам у руках, скачучы кожныя 300 метраў туды-сюды.
І яшчэ — у маёй маці хворыя ногі, электрасамакат сядзячы — для яе адзіны даступны спосаб перамяшчэння. Ёй фізічна цяжка злазіць і залазіць на яго на кожным пешаходніку. І рабіць яна гэтага яна не будзе, нават калі вы ёй гэта забараніце. Ёй прасцей штраф заплаціць. Так людзей, як яна, многа. Які сэнс тады ў гэтых зменах?», — слушна адзначае беларуска. Навошта патрэбныя правілы, якія немагчыма не парушаць?
Ілюстрацыйнае фота
Калі мэты паправак — даць кіроўцам законнае права «лётаць» па пешаходных пераходах ды збіваць раварыстаў, знішчыць веларух і адкаціцца да расійскай псеўдабяспекі на дарогах, беларуская ДАІ знаходзіцца на правільным шляху.
Вы таксама можаце прыняць удзел у грамадскім меркаванні і выказаць свае думкі тут.