Курэйчык напісаў п’есу пра беларускую мірную рэвалюцыю

Вядомы беларускі драматург Андрэй Курэйчык завяршыў работу над п’есай «Пакрыўджаныя. Беларусь(сія)». Прататыпамі галоўных герояў паслужылі Аляксандр і Мікалай Лукашэнкі, Святлана Ціханоўская і іншыя рэальныя асобы.

5_256.jpg

Вядомы беларускі драматург і рэжысёр, член Каардынацыйнай рады Беларусі Андрэй Курэйчык скончыў працу над п'есай «Пакрыўджаныя. Беларусь(сія)», прысвечанай падзеям апошніх месяцаў і напісанай фактычна па «гарачых слядах». Прататыпамі герояў п'есы сталі Аляксандр Лукашэнка і яго малодшы сын Мікалай, Святлана Ціханоўская, Аляксандр Трайкоўскі, Марыя Калеснікава і іншыя рэальныя асобы.
Плануецца, што спектакль будзе пастаўлены ў тым ліку і на заходніх пляцоўках, у прыватнасці — на Нью-Ёркскім тэатральным семінары. П’еса ўжо перакладаецца на англійскую, польскую і літоўскую мовы.
Папярэдняя п’еса Курэйчыка «Пакрыўджаныя. Расія»  (2017 г.) у свой час зрабіла ў пэўным сэнсе фурор, займела шмат станоўчых водгукаў, а на ХІІ Міжнародным фестывалі «МОЛОКО» ў Адэсе была прызнаная «Лепшай рэжысёрскай работай».
У п'есе «Пакрыўджаныя. Беларусь(сія)» апавядаецца як пра падзеі, якія папярэднічалі выбарам, так і пра тыя, што разгарнуліся на вуліцах пасля 9 жніўня. У тэксце выкарыстоўваюцца рэальныя інтэрв'ю палітыкаў, гісторыі, расказаныя пратэстоўцамі, злітыя ў сеціва размовы сябраў выбарчых камісій. П'еса прадстаўляе самыя розныя погляды людзей у беларускім грамадстве і спрабуе па-мастацку асэнсаваць падзеі, якія адбываюцца сёння.

4_271.jpg


Як тлумачыць сам аўтар: «Задача мастацтва — адлюстроўваць тое, што адбываецца. Як драматург і як грамадзянін я не мог застацца ўбаку. На нашых вачах разгортваецца сапраўдная трагедыя, і я бачу сваю задачу перадаць гэты боль іншым людзям і нашым нашчадкам. Цяпер мы рыхтуем вялікую праграму прэзентацый гэтай п'есы ў розных краінах».
Першым месцам, дзе прайшлі прэзентацыі п'есы, сталі найбуйнейшыя тэатральныя фестывалі Украіны — «Гогаль фэст» і «Мельпамена Таўрыі» (г. Херсон). На фестывалях наладзілі тэатралізаваную чытку тэксту для гасцей фестывалю, крытыкаў і прэсы, а таксама абвесцілі, што ў бліжэйшыя два тыдні галоўным рэжысёрам тэатра заслужаным дзеячам мастацтваў Украіны Сяргеем Паўлюком разам з аўтарам будзе пастаўлены паўнавартасны спектакль.
Украінскія тэатральныя дзеячы выказалі абурэнне сітуацыяй вакол Купалаўскага тэатра, асудзілі ціск на Святлану Алексіевіч і Каардынацыйную раду, а таксама падтрымалі беларускі народ у імкненні да свабоды. Рэжысёр Андрэй Курэйчык паабяцаў украінскім калегам: «Я прыляцеў, каб асабіста прыняць удзел у рэпетыцыях гэтага найважнейшага праекта. Я вельмі ўдзячны ўкраінскім сябрам за аператыўнасць. Гэта неверагодна! Я разумею, што паставіць п'есу пра Лукашэнку і Ціханоўскую ў Беларусі цяпер немагчыма, але мы яе ўсё роўна зробім».
Таксама Курэйчык паабяцаў, што ў хуткім часе навіны аб гэтай п'есе з'явяцца і ў іншых краінах. Яна ўжо перакладаецца на англійскую, польскую і літоўскую мовы, а ў Расіі праект па стварэнні тэлеспектакля па гэтай п'есе ажыццяўляе рэжысёр Аксана Мысіна. Не выключана, што ў бліжэйшы час атрымаецца прадставіць яго і ў Беларусі. Аўтар кажа: «Мы працуем у цесным кантакце з выдатнымі калегамі з Расіі, ЗША, Польшчы, Літвы, Латвіі, Грузіі. Тое, што адбываецца ў Беларусі, патрабуе падтрымкі ўсяго свету. А для гэтага трэба ведаць герояў: і добрых, і злодзеяў, трэба адчуць, у якіх эмоцыях жывуць Беларусы цяпер, зразумець саму прыроду канфліктаў, якія прывялі да мірнай беларускай рэвалюцыі».


Прапануем для азнаямлення фрагмент п’есы

«ПОУЧИТЕЛЬНАЯ. А вот и по телевизору результаты объявили... Таак, правяраем! У нас в комиссии — усё как по телевизору. Тютелька в тютельку. 81 працэнт! Значыт оправдали! Значыт, не падвяли! Значыт, да пенсии точна на своем месте дасижу! И прэмия — два аклада. А там... Хоть в Польшу уваходзьце! О, прэзидент выступае! Ад серца аделегло...
СТАРЫЙ. Друзья, я позвал вас сюда не для того, чтобы вы меня защитили, хотя не без этого. Во-первых, я знаю, у вас очень много дел дома. Вы убираете хлеб. Я знаю, что скоро в школу. А самое главное, я помню те 90-е: здесь стояли люди, рабочие с кастрюлями и чайниками, и просили кушать, просили накормить детей.НОВАЯ. Я благодарна всем заводчанам, студентам, служащим, которые объявили забастовку! Стачкомы создаются по всей стране...
СТАРЫЙ. И тогда я поклялся помочь вам и не допустить в судьбе белорусов площадей.
ПТИЧИЙ. Куда их везти? Куда их всех везти? Понял. Ребзя, слушай, новый приказ. Никого никуда не берем! Просто пиздим всё, что движется и всё! По лидерам точечно работает гэбуха и ДФР.
СТАРЫЙ. Мы уничтожили то, что было дано нам Богом: свою огромную великую империю, без которой не решался ни один вопрос в мире. Мы получили кровавый обрубок этой империи. Что хотели тогда те люди, вы?ЮНЫЙ. Интернет! Я хочу интернет! Папа, когда интернет включат?! И в бронежилете мне жарко! И под каской чешется... О, телегу пробило. Пап, ты вообще в курсе, что твориться? Папа, походу у нас революция. На Нехте пишут — Минск взбунтовался...
МЕРТВЫЙ.Разбуры турмы муры!Прагнеш свабоды — то бяры!Мур хутка рухне, рухне, рухне — І пахавае свет стары!
ПОЗИТИВНАЯ. Мы ночь просидели, сгорбившись, на коленях на полу в школьном спортзале, лицом в пол. Руки стянули строительными стяжками. Парней ставили на растяжки и избивали каждый час. Я никогда в жизни не слышала таких криков. Высоких, уходящих почти в ультразвук. Девушкам все время угрожали изнасилованием. В туалет – нельзя. Многие ходили под себя, и на полу становилось все больше луж крови и мочи... Пахло ужасно.
Зато на стене детской рукой было нарисовано солнышко. И кто-то написал: «Вася любит Олю». И сердечко. «Вася любит Олю»... Даже во всем этом ужасе есть любовь...»