Успаміны: усе публікацыі па тэме

«Сапраўдны Праваабаронца і Чалавек з вялікай літары»... Успаміны пра Алега Гулака

У снежні мінулага года не стала вядомага праваабаронцы, былога старшыні Беларускага Хельсінкскага камітэта Алега Гулака. Партал «Наше мнение» сабраў успаміны яго калег пра тое, якім быў Алег Гулак і як шмат ён зрабіў для Беларусі.

«Дамы, як запалкі, гарэлі»

Падчас сваіх экспедыцый па месцах, дзе ў 1920–1930-я гады праходзіла савецка-польская мяжа, часам мне шчасціць: я трапляю на сведкаў той эпохі. Так было і ў вёсцы Каменец Мінскага раёна, дзе мне параілі паразмаўляць з ветэранам Другой сусветнай вайны Пятром Сцяпанавічам Булдом, які нарадзіўся ў 1923 годзе.

«Дзед казаў у Гродна ніколі не вяртацца!»

«Гісторыі з гродзенскіх вуліц» — ужо другая зборка ўспамінаў сталых жыхароў Гродна пра 1930–1940-я гады, якія ўдалося назбіраць Руслану Кулевічу. «Людзі адыходзяць, таму трэба спяшацца…» — кажа хлопец.

«Гулялі ў тым жоўтым пясочку…»

Аляксандр Тамковіч: «Зінаіда Бандарэнка — гэта шчырасць і дабрыня»

Ёй прыпісвалі раман з Генадзем Бураўкіным, спрабавала вербаваць КДБ, яна адкрыта спрачалася з Лукашэнкам і вучылася прымаць роды. Народная артыстка і легендарная дыктарка беларускага тэлебачання Зінаіда Бандарэнка застаецца для многіх эталонам прыгажосці, шчырасці, вытанчанасці і патрыятызму.

«Гэта быў чалавек крышталёвай упэўненасці ў праўдзе сваёй справы»

Аляксей Кароль мог зрабіць выдатную кар'еру, атрымаўшы накіраванне ў інстытут гісторыі партыі. Але ён паслухаўся Генадзя Бураўкіна і пачаў узмоцнена вучыць беларускую мову — дзеля таго, каб данесці народу праўду пра нашу гісторыю. Успамінамі пра Аляксея Караля дзеліцца яго сябра дзяцінства — гісторык, краязнаўца і паэт Лявон Цімохін.

Адгукніцеся, хто ведаў першую абаронцу Курапатаў Лідзію Яцук

Больш за год таму ў мы надрукавалі артыкул «НКУС забіваў ў Курапатах нават калі нацысты ўвайшлі ў Мінск». У артыкуле, што меў вялікі розгалас, апублікаваныя ўспаміны 82-гадовай Лідзіі Раманаўны Крывіцкай, якая стала жыве ля самых Курапатаў з 1939 года.

«Група Прашковіча» і справа беларускіх нацыяналістаў

Праз нейкі час пасля тагачасных выклікаў навукоўцаў і літаратараў у КДБ стала відавочным, што было тое не прафілактычным «прашчупваннем настрояў інтэлігенцыі». Крылася за гэтым якаясьці канкрэтная мэта-задумка. А займалася ёю адмысловае аддзяленне дзяржбяспекі па барацьбе з беларускім нацыяналізмам.

Пад негалосным апякунствам спецслужбаў

З КДБ я выйшаў не запалоханы, без пачуцця прыгнечанасці, але, вядома, азадачаны. Не меў яснасці што да матывацыі выкліку і фактычна допыту. Падумалася, што можа дзеля прафілактыкі ўсё тое. Маўляў, будзеш ведаць, што ты ў нас на воку, пад кантролем. Паасцерагаешся. А папраўдзе, моцна не задумваўся...

Апошні беларускі дэмакрат старой гвардыі

Дасведчаны, дыпламатычны, загартаваны рэальнай палітыкай і вязніцай у Лукішках, ён як ніхто выдатна разумеў «беларускую хваробу» так добра вядомую нам сучасным — несалідарнасць, няўменне ісці на кампраміс. А яшчэ ён быў нязручным, бо адважыўся на разбіццё міфаў...

Жах і забыццё Курапатаў

Пра расстрэлы ў Курапацкім лесе ведала ўся вёска. Штораніцу, удзень і ўначы чуліся стрэлы… Старэйшыя жыхары Дроздава распавядалі, што аднойчы малады чалавек з торфзаводу адважыўся паглядзець, як забіваюць.

Заступнік Курапатаў. Успаміны Вацлава Нямковіча

На 88-м годзе жыцця адышоў у лепшы свет Вацлаў Адольфавіч Нямковіч — сапраўдны і моцны беларус, годны сын сваёй зямлі. Я збіраў матэрыял для вялікага інтэрв’ю з ім, але не паспеў. У гаворцы мы прыпыніліся на тым, як у Заходнюю Беларусь прыйшлі Саветы.

Дзякуй за ўсё, дарагі мой спадар Генадзь!

Генадзя Грушавога няма з намі ўжо больш за два гады. Напярэдадні чарговай гадавіны Чарнобыльскай трагедыі хочацца яшчэ раз узгадаць, што гэта быў за чалавек. У кожнага з нас свае ўспаміны.