Еўрапейскія хваробы пакінулі сляды ў геноме індзейцаў Паўночнай Амерыкі
Прынесеныя еўрапейцамі хваробы, у першую чаргу воспа і адзёр, за кароткі час загубілі вялікую колькасць карэнных жыхароў Паўночнай і Паўднёвай Амерыкі.
Цяпер навукоўцы высветлілі, што гэтыя хваробы пакінулі след і ў генах сучасных прадстаўнікоў карэнных народаў. Яны паўплывалі на фармаванне іх імуннай сістэмы аж да генетычнага ўзроўню.
Група навукоўцаў на чале з антраполагам Рыпанам Малхію (Ripan Malhi) з Ілінойскага ўніверсітэта атрымала дазвол прадстаўнікоў цімшыян на генетычныя даследаванні парэшткаў некалькіх іх продкаў, а таксама атрыманне ўзораў у сучасных цімшыян. Цімшыяне жывуць на ціхаакіянскім узбярэжжы ў канадскай правінцыі Брытанская Калумбія, а таксама востраве Анет, што належыць ЗША. Іх агульная колькасць зараз крыху больш за дзесяць тысяч. З еўрапейцамі яны ўпершыню сустрэліся ў 1700-х гадах.
Рыпа Малхію і яго калегі вынялі ўзоры ДНК з касцяных парэштак 25 чалавек, якія жылі ад 500 да 6000 гадоў таму на ўзбярэжжа заліва Прынца Руперта. Таксама яны прааналізавалі ўзоры, узятыя ў 25 сучасных цімшыян з тых жа месцаў. Пры дапамозе секвенирования экзома навукоўцы даследавалі гены, звязаныя з працай імуннай сістэмы. Яны выявілі некалькі варыянтаў генаў, якія апынуліся вельмі рэдкія сярод сучасных цімшыян, хоць меліся ў іх продкаў. Напрыклад, адзін варыянт гена, вядомага як HLA-DQA1, які кадуе бялкі, якія абараняюць здаровыя клеткі ад ўварвання вірусаў і бактэрый, быў знойдзены амаль у 100% старажытных жыхароў, але толькі ў 36% сучасных цімшыян.
Навукоўцы мяркуюць, што звязаныя з імунітэтам гены старажытных цімшыян былі прыстасаваны да мясцовых хвароб, але не да новых інфекцый, як воспа і адзёр. Таму пасля з'яўлення сярод цімшыян еўрапейскіх захворванняў, у тых, хто выжыў гэтыя варыянты генаў станавіліся рэдкімі. «Старажытныя генетычныя варыянты, якія былі калісьці адаптыўнымі, перасталі быць такімі пасля кантакту з еўрапейцамі», — тлумачыць ріпа Малхію.
Даследаваўшы адрозненне паміж старажытнай і сучаснай ДНК, Малхію і яго калегі прыйшлі да высновы, што генетычны зрух адбыўся каля 175 гадоў таму. У той час сярод індзейскіх народаў бушавала эпідэмія воспы, у тым ліку яна назіралася і ў насельнікаў заліва Прынца Руперта. Па словах навукоўцаў, яна забрала жыцці прыкладна 80% насельніцтва. Малхію плануе вывучыць генетычныя наступствы кантактаў з еўрапейцамі ў прадстаўнікоў іншых індзейскіх народаў.
Паводле Pro Science