Пакажам Маскве Сібір!

17 жніўня ў Новасібірску пройдзе «Марш за федэралізацыю Сібіры» пад лозунгам «Хопіць карміць Маскву!».



«Наша мэта — стварэнне Сібірскай рэспублікі ў складзе РФ», — паведамляюць арганізатары на афіцыйнай старонцы маршу ў сацыяльнай сетцы «Вконтакте». На іх думку, гэта дазволіць сібіракам ўвесці льготы і надбаўкі для асоб, якія пражываюць на тэрыторыях «з суровымі кліматычнымі ўмовамі», і справядліва размяркоўваць даходы паміж мясцовым і федэральным бюджэтамі. Акрамя таго, арганізатары маршу, спасылаючыся на Канстытуцыю, запатрабуюць большай аўтаноміі мясцовых органаў улады ад федэральнага ўрада. 
Ідэя аўтаноміі рэгіёну даўно прасоўваецца групай актывістаў і мастакоў Новасібірска. Напярэдадні апошняга перапісу ў РФ новасібірскі музыкант Саян Андрыянаў, мастакі Канстанцін Яроменка і Арцём Лапікаў арганізавалі прэс-канферэнцыю, дзе заклікалі жыхароў рэгіёну пры перапісу назвацца «сібіракамі». Па выніках перапісу на іх заклік адгукнуліся 4116 чалавек, хоць у 2002 годзе, падчас папярэдняга перапісу, «сібіракоў» па ўсёй Расіі было ўсяго 10. 
Slon пагаварыў з Арцёмам Ласкутовым, арганізатарам «Монстрацый» і даўнім прыхільнікам сібірскай аўтаноміі.
— Гэта ты прыдумаў марш? 
— Я не ідэолаг акцыі, у нас усё вельмі дэцэнтралізавана, як і належыць тым, хто змагаецца за дэцэнтралізацыю. Я ўдзельнічаю ў гэтай акцыі проста ў якасці чалавека, які хвалюецца за будучыню Сібіры і ўсёй нашай дзяржавы. Я і раней гэтай тэмай цікавіўся, кіно здымаў і ўсяляк спрабаваў разварушыць людзей. Зараз пайшла новая хваля, выкліканая зразумела якімі падзеямі. 
— Вы знарок назвалі акцыю «Маршам за федэралізацыю Сібіры», каб выклікаць асацыяцыі з ДНР і ЛНР? 
— Вядома, гэта ж відавочна. Калі нам прапануюць такую ​​тэрміналогію як легітымную, мы ёю карыстаемся. Але ў інтэрв'ю адзін з арганізатараў прама прамаўляў, што мы не ўхваляем палітычную падтрымку Расіяй гэтых народных рэспублік. 
— Наколькі падзеі на ўсходзе Украіны спрыяюць таму, што людзі ў рэгіёнах Расіі пачынаюць задумвацца аб аўтаноміі? 
— Вельмі моцна спрыяюць, гэта ж галоўная тэма апошніх месяцаў. 
— Арцём Ласкутоў плануе стаць народным мэрам Новасібірска? 
— Я не гатовы зараз пра гэта казаць. 
— Вам ужо ўзгаднілі марш? Колькі чакаецца ўдзельнікаў? 
— Я ніякага дачынення да падачы паведамлення не маю, яно будзе пададзена на днях іншымі людзьмі. Я спадзяюся, што акцыю ўзгодняць, а колькі чалавек прыйдзе, не ведаю. 
— Не магу не задаць гэтае пытанне: ці па новым законе гэта не заклік да сепаратызму? 
— Зусім ніякага сепаратызму, усё ў рамках закона. Мы вядзем размову аб стварэнні новага суб'екта ў складзе Расійскай Федэрацыі. 
— Толькі Сібір заслужыла федэралізацыю або іншым рэгіёнам таксама неабходна больш аўтаноміі? 
— Усе заслужылі. У нас у Канстытуцыі прадугледжаная незалежнасць рэгіёнаў, закон павінен проста пачаць працаваць. Самастойнасці павінна быць як мага больш. Па-дурному жыць у Сібіры і выконваць законы, якія ініцыюе недзе ў Пецярбурзе нейкі Мілонаў. Мы аддаем свае рэсурсы, а ў абмен атрымліваем набор ідыёцкіх законаў. 
— Як даўно вы змагаецеся за незалежнасць Сібіры? 
— Рух існуе з сярэдзіны XIX стагоддзя — у нашым горадзе ёсць вуліца Патаніна, названая ў гонар пачынальніка гэтага руху. Гэта даволі старая гісторыя, і размовы аб тым, што Сібір знаходзіцца ў статусе калоніі і што гэта няправільна, ідуць больш за сто гадоў. 
— Але ў апошнія гады дзякуючы мастакам быў ўсплёск папулярнасці гэтай ідэі? 
— На маёй памяці было некалькі хваляў. У 2011 годзе, напярэдадні агульнарасійскіх пратэстаў, невялікая група актывістаў зняла фільм «Нафта ў абмен на нічога», аб тым, якія дрэнныя дарогі паміж гарадамі Расіі. Добрыя дарогі толькі на Маскву, авіязносіны таксама праз Маскву, і калі ты хочаш патрапіць з аднаго горада ў іншы, ты ляціш у Маскву. І людзі пачалі разумець, што ў гэтым ёсць нейкі дысбаланс. 
— Ідэя сёння папулярная толькі сярод мастакоў і палітыкаў ці ў народзе таксама гучыць? 
— Як раз з палітыкаў ніхто гэтым не займаецца адкрыта, а сярод простых людзей яна вельмі папулярная: досыць пагаварыць з любым сібіраком. Тут усе разумеюць, што Сібір корміць краіну, пастаўляючы нафту і газ, — асноўныя рэсурсы, якія прадаюцца за мяжу, але галоўным бенефіцыярам пры гэтым Сібір не з'яўляецца. З гэтым тут ніхто не спрачаецца, гэта ж відавочна.
slon.ru